Düsseldorf (Duits: [ˈdʏsl̩dɔɐ̯f], luister(hulp·inligting); Nederduits: Düsseldörp, [ˈdʏsl̩dœɐ̯p]) is die administratiewe hoofstad van die Duitse deelstaat Noordryn-Wesfale met 'n bevolking van 620 523 (soos op 31 Desember 2020). Die stad lê suid van die Ruhrgebied, in 'n gebied waar die vlakte van die Nederryn geleidelik in die bergstreek van die Bergisches Land oorgaan.
Die metropool aan die Ryn is met sy ekonomiese, kulturele en kunslewe asook sy argitektuur 'n stad van internasionale betekenis. Naas die regering van die deelstaat Noordryn-Wesfale is 'n groot aantal owerhede en ander instellings in Düsseldorf gesetel. Die skouterrein en die Ryns-Wesfaalse Effektebeurs maak van Düsseldorf 'n rolspeler in die internasionale ekonomiese lewe.
As een van die welvarendste stede in Europa is Düsseldorf naas Dresden die enigste beduidende metropool in Duitsland wat geen skuldlas het nie. Sedert die nywerheidsomwenteling het nywerhede, handelsmaatskappye en banke van wêreldfaam hulle hoofkwartiere in Düsseldorf. 'n Groot aantal advertensie-agentskappe en modehuise maak van die stad 'n beduidende sentrum van kreatiewe ondernemings.
Die internasionale lughawe van Düsseldorf is die grootste in die metropolitaanse gebied van Ryn-Ruhr met tien miljoen inwoners en het 'n belangrike rol by die vinnige groei van die plaaslike toerismesektor gespeel. Düsseldorf huisves saam met Londen die grootste gemeenskap van Japannese en ander Oos-Asiatiese burgers asook talle hoofkwartiere van multinasionale Japannese ondernemings en kulturele instellings vir Japannese en ander Asiate.
Met die omvattende kunsversameling van die deelstaat Noordryn-Wesfale, 'n groot aantal musea en kunsgalerye asook die befaamde Kunsakademie Düsseldorf het die stad tot 'n internasionale kunsmetropool ontwikkel. Bekende teaters soos die Schauspielhaus en die Kom(m)ödchen en talle gewilde Duitse musici en skrywers bevestig Düsseldorf se reputasie as 'n eersterangse sentrum van uitvoerende kunste. Internasionaal befaamde argitekte soos Frank Gehry het in die Düsseldorfse Medienhafen en ander stadsbuurte opspraakwekkende bouwerke geskep.
Geografie
Ligging
Düsseldorf is by die monding van die klein Düsselrivier in die Ryn in die sentrale gedeelte van die Nederrynse Vlakte en merendeels aan die regteroewer van die Rynrivier geleë. Slegs vier stadsdele (Oberkassel, Niederkassel, Heerdt en Lörick) het aan die linkeroewer ontstaan. Die stadsgebied en sy omgewing is in 'n terrasagtige terrein geleë waar die Ryn in 'n aantal kleiner sytakke vertak.
Die stad is in die hartland van die metropolitaanse Ryn-Ruhr-streek geleë asook in die oorgangsgebied tussen die Nederryn-vlaktes en die bergstreek Bergisches Land waarvan die stad in historiese opsig deel uitmaak. Düsseldorf maak deel uit van 'n welvarende korridor langs die Ryn en grens in die suidweste aan die Ruhrgebied, 'n tradisionele myn- en nywerheidsstreek van Noordryn-Wesfale.
Die metropolitaanse Ryn-Ruhr-streek word by die mees uitgestrekte en mees digbevolkte gebiede binne die sogenaamde Europese Megalopolis gereken. Met 'n oppervlakte van byna 10 000 km² en 'n bevolking van ruim elf miljoen in twintig selfregerende stede en tien administratiewe distrike is dit die grootste metropolitaanse gebied in Duitsland. Ongeveer vyftig kilometer rondom Düsseldorf woon nege miljoen mense.
Die sentrale ligging in die grootste metropolitaanse streek van Duitsland, sy administratiewe funksie as hoofstad van die – ten opsigte van sy bevolkingsgetal – grootste Duitse deelstaat Noordryn-Wesfale, die groot getal internasionale ondernemings met hoofkwartiere in die stad, sy eersterangse infrastruktuur asook opvoedkundige, kulturele en sportgeriewe maak van Düsseldorf 'n ekonomies belangrike metropool in 'n polisentriese netwerk van stede. Groen ruimtes in en rondom Düsseldorf bied ontspanning vir die bewoners.
Die ligging by die Ryn, wat hier 'n uitgestrekte rivierlandskap vorm, het stadsbeplanners en argitekte geïnspireer om met buitengewone en avantgarde-boukuns te eksperimenteer en sodoende 'n unieke stadsbeeld te skep waarin rivierloop en beboude gebiede tot 'n indrukwekkende stadslandskap versmelt.
Klimaat
Die stadsgebied van Düsseldorf is in 'n oop vlakte geleë waar westelike windstrominge vogtige lug vanuit die Noordsee na die binneland dra. Die stad het derhalwe 'n gematigde klimaat met sterk oseaniese invloede en onbestendige weer. Winters is gevolglik gematig met min sneeuval, terwyl die somers gematig en dikwels nat is.
Die gemiddelde jaarlikse temperatuur is 10,6 °C met 'n gemiddelde jaarlikse reënval van sowat 800 millimeter. Düsseldorf is een van die gebiede in Duitsland met die mees gematigde winters waar jaarliks net op 'n gemiddeld van elf dae sneeuval aangeteken word. Met slegste sowat 1550 sonskynure per jaar word Düsseldorf egter nie by die sonnigste plekke in die land gereken nie. Die stadsklimaat is nogtans warm genoeg vir enkele geharde uitheemse palmspesies.
Graaf Adolf von Berg het op 14 Augustus1288 stadstatus aan Düsseldorf verleen. Die stad is dus een van die jonger nedersettings wat in die middeleeue aan die regteroewer van die Ryn gestig is. In die volgende eeue het Düsseldorf van 'n klein handelsplek tot die setel van die graaflike von Berg-gesin gegroei. Later het hertoë en keurvorste uit die Palts hul gebiede vanuit Düsseldorf geregeer.
In die vroeë 19de eeu het die stad as administratiewe setel van 'n Napoleontiese groothertogdom gefungeer om uiteindelik, ná 'n langdurige fase van industriële groei in die 19de en 20ste eeu, die regeringsetel van die deelstaat Noordryn-Wesfale te word.
Vroeë geskiedenis
Die kwessie of Düsseldorf slegs 'n klein boere- en vissersdorp – met een straat, een kerk en enkele huise – was toe dit in 1288 stadstatus gekry het, of in dié tyd al tot 'n florerende handelsentrum ontwikkel het, is omstrede onder geskiedkundiges. Die plaaslike Lambertuskerk is egter al dekades vroeër opgerig en het waarskynlik reeds in 1206 die status van parogiekerk gekry. Historiese dokumente verwys na drie plaaslike burgers wat as pagters van die plaaslike veerboot op die Rynrivier opgetree het sodat daar in daardie vroeë periode al sprake van handelsaktiwiteite kan wees.
Düsseldorf, waarvan die oudste historiese verwysings uit 1150 dateer, het in dié tydperk egter nog in die skadu van belangriker, nabygeleë nedersettings soos die ou palts- en kloosterstad Kaiserswerth en Neuss aan die Ryn se linkeroewer gestaan. Waarskynlik het graaf Adolf die plaaslike parogie- tot kapittelkerk verhef en stadstatus aan die nedersetting verleen om sy ekonomiese ontwikkeling te bevorder. Omstreeks 1300 was Düsseldorf egter nog 'n relatief klein stad.
Sy ligging was in elk geval strategies gunstig. Düsseldorf het op 'n landtong ontstaan wat teen die Ryn se vloedwater beskerm was. Die waterliggame – met die Ryn in die weste, die Düssel-rivier in die suide en 'n rivierarm van die Ryn, die sogenaamde Eder, in die noorde – het as natuurlike beskerming teen aanvallers gedien. Slegs aan sy oostelike kant moes die stad deur 'n dubbele watergrag versterk word. Dit is in die 14de eeu deur 'n steenmuur vervang. Die middeleeuse stad se oppervlakte was nie groter as 3,8 hektaar nie, met 'n 800 meter lange versterking.
Die eerste verwysing na 'n burgemeester dateer uit 1303, dié na 'n stadsraad uit 1358. In daardie jaar het Düsseldorfse afgevaardigdes saam met verteenwoordigers van ander stede en adellikes ter geleentheid van die Bergischer Landtag vergader om besluite oor belasting te neem. Graaf Wilhelm von Berg, wat sedert 1360 as landsheer geregeer het, het die ekonomiese ontwikkeling van Düsseldorf aktief bevorder. In 1371 het die stad sy eie geregshof en galg gekry, vanaf 1373 was dit 'n doeanestad en het waarskynlik vanaf 1377 muntstukke geslaan.
Dokumente uit 1382 verwys na die eerste Joodse gemeenskap in Düsseldorf. In dieselfde jaar is die gashuis gestig waaruit later die Sint Hubertus-hospitaal sou ontstaan – 'n stedelike instelling wat tegelykertyd as herberg vir vreemdelinge, hospitaal en sentrum vir bejaarde- en armesorg gedien het.
In 1384 het graaf Wilhelm, wat in 1380 deur die koning tot hertog verhef is, met die bou van 'n nuwe stadsdeel suid van die historiese kern begin. Aanvanklik het hierdie nedersetting oor sy eie administrasie beskik, maar dit is later, net soos ander dorpe in die omgewing, by Düsseldorf ingesluit.
Die regeringstyd van hertog Wilhelm was 'n periode van ekonomiese opswaai, veral nadat Düsseldorf die relieke van Sint Apollinarius uit Remagen gekoop en sodoende tot 'n belangrike bedevaartsoord ontwikkel het. Pelgrims was nou 'n aansienlike bron van inkomste sodat Düsseldorf die ou Lambertuskerk omstreeks 1390 tot 'n Gotiese saalkerk kon laat omskep. Eerste verwysing na 'n aantal stadspoorte, waaronder die Bergse Poort (Berger Tor, 1396) en die Flinger Poort (Flinger Tor, 1408) dateer eweneens uit hierdie tyd.
Hertoglike regeringsetel
Die hertoglike kasteel vlakby die Ryn in die suidoostelike hoek van die historiese stadskern dateer waarskynlik uit die 14de eeu. Die eerste verwysing na die kasteel dateer uit 1386, ses jaar later is daar sprake van 'n kapel. Maar hertog Wilhelm, wat ook die tweede stigter van Düsseldorf genoem word, kon slegs 'n tyd lank vrede en voorspoed geniet. Nadat hy in 1397 'n swaar nederlaag teen die stad Kleef (Duits: Cleve) op die slagveld van Kleverhamm gely het, het sy eie seun in opstand teen hom gekom. Tydens die onluste is die hertoglike kasteel geplunder en verwoes, en die burgers van Düsseldorf, wat hul hertog tot dusver as weldadiger ervaar het, het hom nou krities bejeën. Nogtans het Wilhelm tot en met sy afsterwe op 25 Junie 1408 in die kasteel bly woon.
Die stadsbeeld is in die 15de eeu nouliks verander. Omstreeks 1438 het die Kruishere, 'n bedelorde in die Augustynse tradisie, hulle in Düsseldorf gevestig en in 1443 met die bou van hul kerk begin. Historiese dokumente verwys vir die eerste keer na 'n openbare badhuis (1462) en 'n geneeskundige (1465). Die huis "Zum schwarzen Horn" het vanaf 1470 as raadsaal gedien, terwyl die kasteel vanaf 1445 tot 'n gebou met drie vleuels omgebou is.
In die 16de eeu het Düsseldorf 'n nuwe fase van sy geskiedenis betree. Danksy die huwelik van Johann, hertog van Kleef en graaf van die Mark, met Maria, erfgename van Jülich, Berg en Ravensberg, in 1510 het die stad die kans gekry om as regeringsetel van 'n groter bond van lande te fungeer. Die heersers – Johann is ná sy afsterwe in 1539 deur Wilhelm (1539–1592) en Johann Wilhelm (1592–1609) opgevolg – het by voorkeur in Düsseldorf geresideer.
Düsseldorf het tot die belangrikste Renaissancestad aan die Nederryn ontwikkel, en geleidelik het die stadsbeeld en strukture van die stad ingrypend begin verander. In politieke opsig was Düsseldorf die administratiewe sentrum van die verenigde hertogdomme Jülich, Kleef en Berg, asook van die graafskappe Mark en Ravensberg. Die stad het veral onder hertog Wilhelm III, wat vanweë sy groot getal besittings die bynaam "die Ryke" gekry het, gefloreer.
Düsseldorf het naas administratiewe ook militêre funksies as vesting vervul. Die versterkings, wat vanaf 1538 deur die Landstate gefinansieer is, is voortdurend by die vooruitgang in krygstegnologie aangepas en uitgebrei. In die suide van Düsseldorf is 'n sitadel gebou, waarby die grag tussen hierdie gebou en die suidelike stadsmuur as veilige hawe gedien het. By sy uitgang tot die Ryn is in 1598 'n groot, vaste tredkraan met 'n draaibare arm in sy dak geïnstalleer wat swaar handelsgoedere soos meulstene en wynvate van skepe af gelaai kon word.
Die kasteel van Düsseldorf, wat in die 15de eeu uitgebrei is, is deur twee brande in 1491 en 1510 ernstig beskadig. Ná sy heropbou is dit
tot 1559 verder uitgebrei. Die ou raadsaal is deur 'n nuwe gebou vervang wat tussen 1570 en 1579 opgerig is, moontlik volgens planne van die bekende vestingargitek Alexander Pasqualini die Jongere wat deur Heinrich Tußmann, 'n metselaarmeester van Duisburg, uitgevoer is.
Die hele 16de eeu was danksy 'n ekonomiese opswaai 'n periode van boubedrywighede. Plaaslike voorskrifte het voorsiening vir steenfasades gemaak en die gebruik van vakwerk verbied.
Byna alle plaaslike gildes het in die 16de eeu nuwe reglemente gekry. Hertog Wilhelm het in 1545 'n gimnasium gestig waar onder sy eerste rektor Johannes Monheim (1509–1564) tot 2 000 leerders skoolgegaan het. Skoolbehoeftes, maar ook die toenemende administratiewe werk het tot die stigting van die eerste drukkery in 1555 gelei. Düsseldorf het in hierdie periode 'n bevolking van tussen 3 200 en 3 500 gehad.
Die godsdienstige lewe is sterk deur humanistiese gedagtes beïnvloed. Die hertog en sy rade het 'n middelpad tussen die Rooms-Katolieke en Protestantse denominasies gekies en 'n hervormde Katolisisme bevorder. Desondanks het die Protestantse Hervorming baie aanhangers in die hertogdom en ook sommige in Düsseldorf gevind.
Die laaste derde van die 16de eeu was 'n tydperk van teenspoed. Ná 'n beroerte in 1566 was hertog Wilhelm minder bedrywig in regeringsake, terwyl sy seun Johann Wilhelm I simptome van 'n geestessiekte getoon het en uiteindelik nie meer in staat was om die hertogdom te regeer nie.
Tussen 1577 en 1584 het vier pesepidemies in die stad uitgebreek, en die florerende handel op die Ryn is as gevolg van die politieke onluste in die naburige Keulen en die vryheidsoorlog in Nederland 'n nekslag toegedien. Op 25 Maart 1609 is Johann Wilhelm I sonder erfgename oorlede. Talle heersers het aanspraak gemaak op die gebiede langs die Nederryn en in Wesfale, maar uiteindelik was dit die paltsgraaf van Neuburg en die keurvors van Brandenburg wat die opperhand in die stryd gekry het. Düsseldorf het vervolgens as administratiewe hoofstad van die Palts-Neuburgse gebiede gefungeer waarvan die hertogdomme Jülich en Berg deel uitgemaak het.
Hertog Wolfgang Wilhelm (1614–1653), 'n neef van Johann Wilhelm I, het sy regeringsetel van Neuburg aan die Donau na Düsseldorf verskuif. Hy was 'n bekwame heerser wat daarin geslaag het om tydens die Dertigjarige Oorlog onsydig te bly. Nogtans is die stedelike versterkings verder uitgebou. As deel van sy teenreformatoriese beleid – Wolfgang Wilhelm het in 1614 die Rooms-Katolieke geloof aangeneem – het die hertog talle geestelike ordes in die stad gevestig. Sy opvolger Philipp Wilhelm (1653–1679) het met sy hofhouding ook die ekonomiese ontwikkeling van die stad bevorder.
Maar dit was veral die regeringstyd van Johann Wilhelm II van Palts-Neuburg (1679–1716) waartydens Düsseldorf internasionale betekenis gekry het. Die hertog, wat in die volkstaal as "Jan Wellem" bekend gestaan het en vanaf 1690 ook as keurvors van die Palts geregeer het, het van die stad een van die beduidendste Europese regeringsetels gemaak. In Düsseldorf, wat omstreeks 1650 sowat 5 000 inwoners getel het, het talle nuwe geboue ontstaan, waaronder kerke en kloosters. Die plaaslike kasteel het met sy hofhouding skilders, beeldhouers en musici na Düsseldorf gelok wat tot een van die grootste en belangrikste regeringsetels in Duitsland ontwikkel het.
Die internasionale karakter en bande van die stad is deur die hertoglike huweliksbeleid nog versterk. Van Johann Wilhelm se susters was met die keiser of konings getrou, terwyl van sy broeders as aartsbiskoppe of biskoppe oor uitgestrekte bisdomme geregeer het. Johann Wilhelm se eerste vrou was Maria Anna Josepha († 1689), die dogter van keiser Ferdinand. Sy tweede eggenote, Maria Anna Louisa Medici († 1748) was die dogter van hertog Cosmas III van Toskana.
Düsseldorf ná die Tweede Wêreldoorlog
Die gevolge van die oorlog het in Düsseldorf vir die oorlewendes sigbaar en voelbaar geraak, en dit het jare geneem voordat die stad uit die puinhope verrys het. Meer as die helfte van die bevolking is gedurende die oorlog vermoor of gedeporteer, het gesneuwel, is in lug- of artillerie-aanvalle dood of het uit die stad gevlug. Terwyl alle administratiewe strukture vernietig was, is mense se daaglikse lewe deur honger, behuisingsnood en onsekerheid oor vermiste familielede oorheers.
Sake is verder bemoeilik deur die optrede van die geallieerde besetters wat beslag op talle onbeskadigde geboue gelê asook begin het om groot nywerheidsaanlegte te demonteer waardeur groot getalle werkgeleenthede vernietig is. In die tydperk tot en met 1950 is puinhope verwyder, strate, riolering en ander infastruktuurgeriewe herstel, eerste nuwe brûe oor die Ryn gebou en nuutgeboude trem- en spoorweglyne ingewy. 'n Eerste behuisingsnoodprogram is tussen 1945 en 1947 deurgevoer waardeur 11 000 nuwe woonstelle gebou asook 65 000 bestaande eenhede tenminste voorlopig vir die winter gereed gemaak is. Baie van hierdie woonstelgeboue moes in die volgende jare egter weer ontruim word omdat hulle gedreig het om ineen te stort.
Die inwonertal het van slegs 235 000 in Maart 1945 gestyg tot 466 000 in 1949. Nog voor die invoering van die Duitse mark as nuwe geldeenheid op 20 Junie 1948 het Düsseldorf se ekonomie 'n klein opswaai beleef. So is die eerste kongresse en vergaderings al in 1946 gehou en kongresgangers op hotelskepe gehuisves. In die najaar van 1947 is die Duitse Persuitstalling in Düsseldorf gehou.
Die stadsregering het moeite gedoen om 'n volhoubare strategie vir die heropbou te ontwikkel wat as basis vir latere stadsbeplanning kon dien. In 1947 is besluit om die heropbou van die middestad twee jaar lank uit te stel, maar weens die behuisingsnood is hierdie besluit uiteindelik nie verwesenlik nie.
In 1950 is planne vir 'n noord-suidelike-straatverbinding in die middestad goedgekeur wat parallel met die Königsallee sou loop. Naas die bestaande spoorwegbrug is vyf bykomende padbrûe oor die Ryn beplan wat deel sou uitmaak van wes-oostelike-roetes. Dit was een van die gasheerstede tydens die FIFA Sokker-Wêreldbekertoernooi in 1974.
Ekonomie
Oorsig
Ten opsigte van sy produktiwiteit en groeikoers speel die ekonomie van Düsseldorf 'n leidende rol in Duitsland. Die hooffaktore, wat tot die ekonomiese sukses lei, is die sentrale ligging in die dig bevolkte ekonomiese hartland van Duitsland, die Internasionale Lughawe van Düsseldorf (op twee na die grootste in Duitsland) en die Messe Düsseldorf met 25 van die wêreld se grootste handelskoue en tentoonstellings.
Düsseldorf is ook die hoofstad van die Duitse telekommunikasie-, advertensie- en modebedryf. Die modeskou Collections Premieren Düsseldorf is die grootste wêreldwyd. Die stad is na Frankfurt am Main met die Düsseldorfse Beurs en talle banke ook die belangrikste finansiële sentrum van Duitsland en die hoofkwartier van groot internasionale maatskappye soos Metro, Thyssen, e.on, L'Oréal en Henkel. Daarbenewens is dit die hoofkwartier van baie Japanse maatskappye, met 'n groot Japanse gemeenskap wat hier leef en werk en Düsseldorf die bynaam "Nippon aan die Ryn" besorg het.
Handel
Düsseldorf word met meer as 2 000 groothandels- en meer as 4 000 kleinhandelsondernemings by die belangrikste handelsentrums van Duitsland gereken. Van die bekendste nasionale en internasionale handelsondernemings het hulle hoofkwartiere in die stad, waaronder die Metro-groep, Thyssen Krupp Services, Electronic Partner (EP), Salzgitter Steel Trading, C&A, Peek & Cloppenburg, Mitsubishi en Mitsui.
Vanweë die hoë koopkrag van verbruikers is die metropolitaanse gebied van Düsseldorf, wat deel uitmaak van 'n groter verstedelikte gebied met 'n bevolking van 11,5 miljoen, tegelykertyd 'n eersterangse afsetmark. Die besteebare inkomste per capita beloop €22 500 en is een van die hoogstes in Duitsland na dié van München en Hamburg.
Huurgelde vir kleinhandelsondernemings is laer as in ander groot stede van Duitsland. Düsseldorf beskik met die Schadow-Arkaden, Sevens Center en Stilwerk oor drie eersteklas-winkelsentrums digby Königsallee, een van die mees gesofistikeerde winkellane in Europa met vlagskip- en mega-winkels van leidende internasionale modehuise.
Mode- en kosmetiekbedryf
Düsseldorf is een van die leidende internasionale modesentrums waar eersterangse mode-vervaardigers asook modewinkels gesetel is. Die plaaslike modekleinhandel met 1 400 ondernemings, waaronder Metro (Kaufhof- en Real-afdelingswinkels), C&A, Peek & Cloppenburg en Esprit, genereer 'n jaarlikse omset van €14,5 miljard. 'n Groot verskeidenheid modeskoue word jaarliks in Düsseldorf gehou, waaronder sewe handelskoue vir mode en ontwerpersklere, skoenmodes, mode-bybehore en kosmetiek wat jaarliks 180 000 vakbesoekers na Düsseldorf lok. Handelskoue soos The Gallery Düsseldorf, Supreme, Premium, GDS, Beauty INTERNATIONAL, TOP HAIR International en Global Art of Perfumes word by die internasionaal belangrikstes van hul soort gereken. Düsseldorf tree daarnaas as gasheerstad van die Duitse Mode-handelskongres op wat jaarliks gehou word. Die nuutste modes word in 800 permanente uitstallingsruimtes vertoon.
As modesentrum het Düsseldorf lankal ook vir die kosmetiekbedryf aantreklik geword. Die kosmetiekreus L'Oréal bestuur sy bedrywighede vanuit die Rynmetropool, en ook Shiseido, die vierde grootste kosmetiek-vervaardiger ter wêreld, het sy Duitse hoofkwartier in Düsseldorf. Die Shiseido Beauty Academy is in die moderne stadsbuurt MedienHafen gesetel. Alessandro International, 'n leidende vervaardiger van hand- en naelsorgprodukte, het sy hoofkwartier in Langenfeld.
Vodafone Campus
In Desember 2012 het die eerste Vodafone-medewerkers in die nuwe Duitse hoofkwartier van die Britse kommunikasiereus in die stadsdeel Heerdt ingetrek wat as een van die modernste en mees ekologiese kantoorkomplekse in Europa beskryf word.[2] Die kompleks, wat deur die Düsseldorfse argitekte-ateljee HPP Hentrich-Petschnigg & Partner ontwerp en teen 'n koste van €330 miljoen opgerig is, word deur sy eie biogas-kragsentrale van elektrisiteit voorsien en bied sowat 5 000 werkgeleenthede.
Die kompleks word oorheers deur 'n kantoortoring met 19 verdiepings en 'n hoogte van 75 m. Die toring is van 'n fasade met glas- en aluminiumelemente voorsien.
Vervoer
Lugvervoer
Düsseldorf se lughawe is die derde grootste in Duitsland volgens passasiersgetalle (ná Frankfurt am Main en München) en die sesde grootste volgens die lugvrag wat hier gehanteer word. Die lughawe, wat op 19 April 1927 geopen is, is tans die belangrikste lugspilpunt in die bevolkingryke deelstaat Noordryn-Wesfale en dien as basis vir die laekoste-lugredery Eurowings, 'n onderneming in die Lufthansa Groep.
In 2018 was daar 218 818 vlugbewegings op die lughawe en is 24,28 miljoen passasiers en 74 574 ton se lugvrag gehanteer.[3] Die belangrikste bestemmings in 2018 was Palma de Mallorca (1,5 miljoen), München (1,4 miljoen), Berlyn (1,2 miljoen), Istanboel (1,1 miljoen) en Londen (0,9 miljoen).