procesamientu de copra, procesamientu d'aceite de palma, producción de madera compensada y cachos de madera, minería (oru, plata, cobre), producción y refinamientu de petroleu, construcción civil, turismu
Papúa Nueva Guinea ye dotada de munchos recursos naturales, pero la esplotación ye enzancada pel terrén accidentáu, por cuestiones alrodiu de la propiedá de les tierres, y pol altu costu d'implantación de la infraestructura necesaria. La economía tien un pequeñu sector formal básicamente esportador de productos primarios, y tamién un gran sector informal qu'emplega la mayoría de la población.[1] Sicasí les fontes mineres, incluyendo'l petroleu, el cobre y l'oru, representen los cuatro quintes partes de los sos exportaciones.
La pesca, esplotada industrialmente en concesiones a otros países, constitúi tamién una fonte importante d'ingresos, pero bien afeutada polos cambeos climáticos de les corrientes marines del Océanu Pacíficu.
L'ayudes al desenvolvimientu provienen na so mayor parte d'Australia, magar son de destacar tamién les qu'ufierta Xapón y la Xunión Europea
A pesar de les altes potencialidaes del país, en 1995 foi necesaria la intervención del Fondu Monetariu Internacional y del Bancu Mundial p'afaer un programa de desenvolvimientu, que tuvieron de refaese en 1997 tres los efeutos de la seca qu'amenorgaron gravemente la producción de café, cacáu, té, azucre y cocu. Na actualidá la situación estabilizóse, con una crecedera de la producción agrícola d'un 3,9% de media añal dende l'añu 1999.
