Luis Alberto Castiglioni Soria (31 de xunetu de 1962, Itacurubí del Rosario (es) ) ye un políticu paraguayu perteneciente al Partíu Coloráu y anguaño Senador[1] (2013-2018) y Líder de Bancada.[2] Foi Vicepresidente de la República (2003-2008), Diputáu Nacional (1998-2003) y Representante ante la Convención Nacional Constituyente (1991-1992).
Biografía
Ye fíu d'Idiliu Castiglioni y Adelina Soria de Castiglioni naciendo'l 31 de xunetu de 1962, na ciudá de Itacurubí del Rosario, Departamentu de San Pedro. Ta casáu con Miriam Ayala con quien tien 3 fíos.[3] Inxenieru civil egresado de la Facultá de Ciencies y Teunoloxía de la Universidá Católica d'Asunción.
Tocantes a la so perspeutiva relixosa y les sos creencies nuna entrevista a la Revista ABC en mayu de 2003 Luís Castiglioni dixo: "Creo en Dios, tou obedez a un ser cimeru. Magar nun soi prauticante, tengo les mios creencies".[4]
Carrera política
En 1979 ingresó na política militando na Asociación Nacional Republicana-Partíu Coloráu. Foi designáu como miembru de la Convención Nacional Constituyente al cargu de redactar la Constitución de Paraguái de 1992, axuntada ente avientu de 1991 y xunu de 1992. Depués foi miembru titular de la Xunta de Gobiernu del Partíu Coloriáu dende 1992 a 1995.
Pensamientu políticu y económicu
Luis Castiglioni ye unu de los mayores oponentes a la ideoloxía Chavista dientro de la política Paraguáia. Nuna esposición nel Círculu d'Economistes de Paraguái manifestó'l so total refugu a esa ideoloxía y dixo que va lluchar contra "la imposición d'esi sistema qu'amenorgó al ser humanu en simple oxetu".[5] Castiglioni impulsó dende'l Gobiernu iniciatives que dieron prioridá a la Ciencia y Teunoloxía (vease más palantre Escueles Agromécanicas y OLPC).
Diputáu de la República de Paraguái
Miembru de la Comisión Redactora del Programa de Gobiernu d'Unidá Nacional del Gabinete del Poder Executivu dende agostu a setiembre de 1999 mientres la presidencia de Luis González Macchi. Sicasí votó a favor del Xuiciu Políticu contra González Macchi escontra'l final de l'Alministración d'esti últimu ante la fola de denuncies de corrupción.[6]
Foi Secretariu Políticu de l'A.N.R. nel 2001.[7] Aportó a coles mesmes escoyíu titular del Parllamentu Llatinoamericanu (Parlatino).
Vicepresidente de la República de Paraguái
En 2003 resultó ganador de les eleiciones a la vicepresiddencia del país xunto a la fórmula con Nicanor Duarte Frutos electu presidente.
Como Vicepresidente electu, Luis Alberto Castiglioni encabezó una visita al FMI en Washington pa logar un alcuerdu "stand by" (una llinia de creitu que solo s'utiliza en casos d'emerxencia).[8] Tamién en Washington encabezó les xuntes ante'l Bancu Mundial pa xestionar préstamos pa Educación.
En xunetu de 2004 recibió al canciller Arxentín Rafael Bielsa (siendo que nun hubo visites oficiales de cancilleres arxentinos dende 1997) pa tratar proyeutos enerxéticos y d'integración física.[9] Nel mesmu mes líderó les xuntes col Diputáu Rossi del Uruguái pa fortalecer el Mercosur.[10] N'avientu del mesmu añu líderó les negociaciones pa desamarrar la crisis rural.[11] Mientres el 2005, nel marcu del plan de seguridá interna y de la rexón, líderó les negociaciones pa la instalación d'una oficina del FBI nel Paraguái.[12] Nel 2006 xestionó la creación d'una Escuela Agromecánica en Itacurubí del Rosario (San Pedro).[13] En mayu de 2007, por aciu la visita de Walter Bender el Vicepresidente Castiglioni introdució'l programa "Un Ordenador por Neñu" (OLPC) nel Paraguái.[14]
Arrenunció al cargu vicepresidencial n'ochobre de 2007[15] pa candidatearse a la Presidencia de la República nes internes del Partíu Coloráu realizaes el 16 d'avientu de 2007.
Eleiciones Xenerales del 2008
El 20 d'abril l'obispu Fernando Lugo venció por 10 puntos a Blanca Ovelar y terminaron asina 61 años de la ANR nel gobiernu. La cúpula oficial colorada, qu'emporcó la ideoloxía del partíu y utilizar como plataforma pa llograr beneficios personales, indicó a Castiglioni como culpable de la derrota, una y bones el disidente caltúvose siempres fiel a los sos principios y nun dexó'l so votu (qu'implicaba'l votu de miles de los sos siguidores) pa Blanca a pesar de que-y ufiertaron cargos ministeriales. Pero tou la prensa y l'opinión pública indicaron a Nicanor Duarte Frutos y los oficialistas coloriaos como los verdaderos culpables, y reconocieron a Luis Alberto Castiglioni y Zacarías Irún, como la esperanza por que la ANR vuelva renacer.
Cuando'l Presidente Lugo manifestó la so intención de ser reelecto Castiglioni manifestóse instantáneamente ante la Prensa diciendo que "la Constitución fala claramente de la imposibilidá de la reelección. Nun hai reelección presidencial, nun vemos eso al curtiu plazu, nin tenemos nengún plan de sofitar una Constituyente".[16]
Movimiento Vanguardia Colorada
Depués de les eleiciones, el líder Luis Alberto Castiglioni, reorganiza'l movimientu, pos los sos miembros taben lliberaos pa trabayar poles sos propies candidatures en vista de les eleiciones xenerales del 20 d'abril, consiguiendo un ampliu espaciu llexislativu en senadores y diputaos, siendo los líderes de dambes bancaes el Senador Juan Dario Monges y el Diputáu Clemente Barrios, tornándose dichu grupu llexislativu nuna oposición critica y responsable que prioriza los intereses xenerales de la República de Paraguái.
Eleiciones Xenerales del 2013
Nes internes del 2012 Luis Alberto Castiglioni líderó'l Movimientu Frente pa la Victoria encabezando la Llista pal Senáu de la Nación.[17] A la fin de les internes quedó segundu na Llista del Partíu Coloriáu pal Senáu con 250.099 votos.[18] Darréu dempués de remataes les eleiciones internes Luis Alberto Castiglioni empezó a trabayar en pos de la Unidá del so Partíu con vistes a les eleiciones xenerales d'abril del 2013.[19]
Con una estratexa d'unidá'l Partíu Coloriáu buscar ser una opción de Gobiernu nel 2013.[20] En redol a esti oxetivu ver a Luis Alberto Castiglioni participar en delles xuntes col candidatu a la Presidencia Horacio Cartes. El 13 de xineru participó nel llanzamientu de candidatures de la ANR de cares a les eleiciones d'abril[21] ente que el 18 de xineru xuntar al candidatu a la Presidencia Horacio Cartes axuntar con referentes de San Pedro y Amambay.[22] Nuna Conferencia de Prensa faló de la Unidá del so Partíu de cara a les Eleiciones: "Tamos nun procesu de fortalecimientu al traviés de la candidatura de Horacio Cartes; hai un ambiente d'unidá total dientro del partíu y enforma optimismu. Hai un absolutu convencimientu que toos tenemos que poner el máximu enfotu por que'l Partíu Coloriáu supere los 1 millón de votos, per primer vegada en Paraguái".[23]
El 21 d'Abril Luís Alberto Castiglioni foi electu pal Senáu ocupando'l 3ᵉʳ llugar.[24]
Participación como Observador Internacional n'Eleiciones
Foi convidáu como Observador Internacional nes eleiciones xenerales de Perú (2001) pol National Democratic Institute y el Carter Center. Coles mesmes, convidáu como Observador Internacional de les eleiciones xenerales d'EEXX (2008) pol Departamentu d'Estáu de los EEXX (International Visitor Leadership Program), y como Asesor Especial de la Misión d'Observación Eleutoral de les eleiciones xenerales de Nicaragua xunto a Bill Richardson (2011) pola OEA.[25]
Ver tamién
Partíu Coloráu (Paraguái)
Referencies
Enllaces esternos