Marina Picazo i Gurina (1947, Barcelona) ye una arqueóloga y profesora titular d'Historia Antigua na Universidá Pompeu Fabra de Barcelona.[1][2]
Llicenciar na Universidá de Barcelona en 1971 cola especialidá n'Historia Antigua. Tres delles estancies predoctorales n'Alemaña ya Inglaterra lleó la so tesis doctoral dirixida por Juan Maluquer de Llamátigos en 1974. Ente 1969 y 1989 foi profesora d'Historia Antigua de la Universidá de Barcelona, ente 1989 a 1994 de la Universidá Autónoma de Barcelona y dende 1994 de la Universidá Pompeu Fabra. El cursu 1974-1975 foi profesora axunta del Departamentu de Prehistoria y Arqueoloxía de la Universidá Autónoma de Madrid, xunto con Encarna Sanahuja, d'onde fueron espulsaes por cuenta de les protestes derivaes de les fuelgues de PNN (Personal Non Numerario) d'aquel cursu.[3]
Foi investigadora invitada nel Departamentu d'Arqueoloxía de la Columbia University, Nueva York. Foi investigadora principal nel proyeutu Human ecodynamics and land-use conflict in the Empordà region of north-east Spain, que formaba parte del programa Arquímedes de la DG XII de la XE; nel proyeutu financiáu pol Ministeriu de Ciencia y Teunoloxía Dynamics of human occupation in the Empordà wetlands: an integrated perspective, y nel proyeutu financiáu tamién pol Ministeriu de Ciencia y Teunoloxía tituláu Estudiu integráu del camudo sociu-ambiental na franxa costera: paisaxes históricos de la mariña del Empordà y del Baix Llobregat. Amás foi investigadora principal del proyeutu Xéneru y colonialismu: grupos domésticos, trabayu y práutiques de cuidu n'ámbitos coloniales del Mediterraneu Occidental (Sieglos VIII-IV e.C.), financiáu pol Institutu de la Muyer.[4]
Les sos llinies d'investigación prioritaries son: les muyeres nel mundu griegu, l'arqueoloxía de les unidaes doméstiques, la historia de les democracies antigües y el igualitarismu nel Mundu Antiguu. Publicó dos llibros en rellación con delles d'estes temátiques: Modelando la figura humana. Reflexones en redol a les imáxenes femenines de l'Antigüedá (en collaboración con Cristina Masvidal (2005) y Daquién alcordaráse de nós. Muyeres na ciudá griega antigua (2008). Tamién hai coeditado, xunto con Paloma González Marcén, dos llibros qu'arrexunten les comunicaciones presentaes en dos congresos internacionales que tuvieron llugar en Barcelona sobre l'arqueoloxía de les actividaes de caltenimientu: Dones i activitats de manteniment en temps de canvi (2005) y Interpreting household practices: reflections on the social and cultural roles of maintenance activities (2008).[5]
Bibliografía escoyida
- Picazo i Gurina, Marina (1997) Hearth and home: the timing of maintenance activities. Invisible people and processes. Writing Gender and Childhood into European Archaeology. / ed. J. Moore y Y. Scott. London, Leicester University Press, p. 59-67.
- Picazo i Gurina, Marina (1998) Fieldwork is not the Proper Caltenga of a Lady: The First Women Archaeologists in Crete. Excavating Women. A History of Women in European Archaeology. / ed. M. Díaz-Andreu and M. L. S. Sørensen. London, Routledge, p. 198-213.
- Masvidal Fernández, Cristina y Picazo i Gurina, Marina (2005) Modelando la figura humana. Reflexones en redol a les imáxenes femenines de l'antigüedá. Barcelona, Quaderns Crema.
- González Marcén, Palombu; Masdival Fernández, Cristina; Montón Subias, Cristina y Picazo Gurina, Marina (eds.) (2007) Interpreting households practices: reflections on the social and cultural roles of maintenance activities, Treballs d´Arqueologia 13. Barcelona
- Picazo i Gurina, Marina (2008) Daquién alcordaráse de nós. Barcelona, Bellaterra.
Referencies
Enllaces esternos
Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Marina Picazo.- Páxina de Marina Picazo i Gurina n'academia.edu
- Páxina de Marina Picazo i Gurina en Dialnet.
