Montpellier (en francés y oficialmente: Montpellier[mɔ̃pəˈlje, mɔ̃peˈlje] (?·i); n'occitanu: Montpelhièr) ye una ciudá del sur de Francia, na rexón d'Occitania y capital del departamentuHérault. Ta cruciada por dos ríos: el Lez al este, y el Mosson al oeste. Según los datos de 2009 cuntaba con una población de 287.392 habitantes, que si s'incluyía l'área metropolitana sumaben 1 516 360 hab (2008) habitantes.
En 2007 yera la octava ciudá de Francia pola so población intra-murios, ye una de les poques ente les ciudaes de más de 100.000 habitantes, que la so población aumentó de forma ininterrumpida dende va cincuenta años, periodu nel que dobló la so población. Dende'l 2006 y hasta güei Montpellier gana 12 000 habitantes añales.
La ciudá ta asitiada sobre un terrén onduláu, a diez km de la mariña mediterránea, a veres del ríu Lez. L'orixe del nome de la ciudá, Monspessulanus nel llatín del sieglu XII, ye desconocíu, y quíxose-y dar dellos significaos como monte peláu, monte de la llomba, monte de les especies, monte cascayosu, etc.
Fonte nº2: Infoclimat.fr (humidity and snowy days, 1961–1990)[6]
Historia
Montpellier ye una ciudá bien nueva en comparanza con otres grandes ciudaes de la rexón como Nimes, Narbona, Béziers o Carcassonne que fueron creaes na so mayor parte na dómina romana. Montpellier foi fundada nel sieglu VIII. Mientres la Edá Media, la vecina ciudá de Magalona yera la ciudá principal de la zona, pero los frecuentes ataques pirates favorecieron un asentamientu más interior. Hasta'l sieglu X nun adquirió cierta importancia, cuando se convirtió nun centru comercial pa los condes de Tolosa. Gracies a la so situación geografica, el sieglu XII representa'l principiu d'un desenvolvimientu cultural y económico pa la ciudá, convirtiéndose nuna importante ciudá mercantil. Ente 975 y 1349 foi la capital del señoríu de Montpellier, primero so la dinastía de los Guillermos (Guilhem n'occitanu), y darréu de la Corona d'Aragón.
La Torre de los Pinos, del sieglu XII.
Montpellier pasó a formar parte de la Corona d'Aragón tres la boda de Pedru II d'Aragón con María de Montpellier en 1204, que'l so fíu, Jaime, nació na ciudá en 1208. Tres la muerte de Xaime I, el Señoríu de Montpellier pasó a formar parte del Reinu de Mallorca, hasta qu'en 1349, Xaime III de Mallorca vender xunto a les sos otres posesiones n'Occitania al rei francés Felipe VI pa recaldar fondos na so guerra contra Pedru IV d'Aragón, momentu nel que pasó definitivamente a la corona francesa. Médicos xudíos crearon la Escuela de Medicina a principios del sieglu XIII. La Universidá foi creada'l 26 d'ochobre de 1289. La sede del obispáu de Magalona foi treslladada nel añu 1536 a Montpellier.
Mientres la dómina de la Reforma protestante, munchos de los sos habitantes yeren hugonotes, nome col que se conocía en Francia a los calvinistes. La ciudá foi un feudu de la resistencia protestante frente a la corona francesa, d'enclín católica. En 1622, el rei Lluis XIII de Francia tomó la ciudá tres un asediu de venti meses.
Mientres el sieglu XIX, la ciudá desenvolvióse industrialmente convirtiéndose nun importante centru de la rexón.
Arcu del TrunfuLa catedral de San Pedro, cola so inusual pórticuL'acueductu de San Clemente
Montpellier tien 106 edificios clasificaos o inscritos Monumentu históricu (el 19% de los edificios históricos del departamentu), siendo los principales:
el Jardin des Plantes, fundáu en 1593, el primer xardín botánicu de Francia;
l'acueductu de San Clemente, del sieglu XVIII, con un llargor de 880 metros y con dos órdenes d'arcos. Trescurre pol barriu de Les Arceaux y sirvía pa llevar agua dende la fonte de San Clemente a la ciudá, que faltaben 14 km. El acueductu desaguaba nun gran depósitu asitiáu cerca del Arcu del Trunfu, dende onde l'agua yera redistribuida faía les fontes de la ciudá y los llavaderos públicos;
la Facultá de Medicina de Montpellier, la más antigua n'actividá del mundu (la de Salerno sumió a principios del sieglu XIX). Esiste na práutica dende'l sieglu XII, anque'l so primer marcu institucional llograr nel añu 1220. Anguaño pertenez a la universidá de Montpellier, llamada Université Montpellier I. Nel so senu estudiaron personaxes pernomaos tales como Nostradamus, François Rabelais, Arnau de Vilanova, Ramon Llull, Guy de Chauliac o Guillaume Rondelet ente otros.
La Universidá de Montpellier ye una de les más antigües de la república francesa ; la ciudá foi unu de los principales centros del saber del mediudía francés. La universidá foi fundada en 1220 pol cardenal Conrad y confirmada pol PapaNicolás IV nuna bulda en 1289. La universidá foi suprimida mientres la Revolución francesa y restablecida en 1896.
Anguaño, Montpellier cuenta con tres universidaes herederes de la pionera y con diverses escueles politéuniques cimeres, públiques y privaes.
.jpg)
