Old Trafford sufrió delles ampliaciones nos años 1990 y 2000, incluyendo la adición de capes adicionales que sirvieron pa devolver el suelu casi a la so capacidá orixinal de 80.000. La espansión futura ye probable qu'incluya la adición d'un segundu nivel de la Grada Sur, lo qu'alzaría la capacidá a más de 90.000. El Récor d'asistencia del estadiu rexistrar en 1939, cuando 76.962 espectadores vieron la semi-final de la FA Cup ente'l Wolverhampton Wanderers y Grimsby Town.
En 1911 y 1915 llevó a la final de la FA Cup y en 1920 consiguió la mayor asistencia pa un partíu de l'Lliga contra'l Aston Villa con 70.504 espectadores. Esta marca sería superada nes semi-finales de la FA Cup qu'apostaron los Wolves y el Grimsby Town F.C. con 76.962 espectadores, una marca qu'entá sigue de pies. L'azotea sur del soporte orixinal de Leitch foi substituida nos años '30. Les esquines del sur del soporte tamién fueron cubiertes y una azotea parcial foi amestada nel llau norte. L'estadiu foi gravemente estropiáu na Segunda Guerra Mundial por cuenta de los bombardeos llevaos a cabu pola Alemaña Nazi y mientres dalgún tiempu tuvo de xugar nel Estadiu Maine Road, del clásicu rival local, Manchester City F.C., a partir de 1946-49 mientres se llevaba a cabu la reconstrucción del estadiu.
En 1949 cuando lo reinauguraron, Old Trafford foi reconstruyíu esautamente como yera antes de la guerra. Una azotea foi amestada más palantre al estremu de Stretford nos años '50, sicasí tolos soportes sufrieron de visiones apexaes debíu al diseñu pasáu de moda de l'azotea-poste. Nos años '60 mediaos del desenvolvimientu de soportes voladizos modernos empezó pel norte y al este del campu pa la copa del mundu.
Nos años 60, 70s y 80s, solo 58.000 podíen entrar en Old Trafford. Sicasí nos años '90 dempués del desastre d'Hillsbrough, l'informe de Taylor requiria a equipos de primera categoría d'Inglaterra tener toos sentaos nos estadios. El plan maestru de diseñu del Old Trafford de los años 60 taba agora completu y l'estadiu yera un tazón perfectu, pero la capacidá amenorgada 44.000 yera siempres demasiada pequeña pa los aficionaos del United.
El nuevu diseñu tenía una terraza nel frente y una seición grande asitiada detrás. El plan maestru de los dueños del Club, la familia de Edward, yera tener soportes voladizos nos cuatro llaos del campu. Old Trafford yera un llugar pa la Copa Mundial de Fútbol de 1966 y tamién llevó a cabu la final de la FA Cup xuega de nuevu ente Chelsea y Leeds. Tamién se convirtió nel primer estadiu p'alzar el perímetru qu'abarganaba nos años -70 pa combatir disturbios del ensame. La tierra entera foi reconstruyida gradualmente col material pa techo voladizo sobre les décades, rematando col estremu de Stretford en 1994. Esto condució a la estensión adicional en 1995/'96 cola construcción del soporte norte con tres graes xigantes, añadiendo 26.000 y aumentando la capacidá a casi 56.000. El soporte norte, algamando alredor 60 metros d'altor tien cuatro torres d'elevación y l'azotea voladiza más grande n'Europa. De resultes la estructura álzase sobre cancha, amedranando a equipos rivales. El costu de £ 19 millones pa construyir tamién el United Museum en tres pisos y el salón del troféu brillosu según el restorán Rede Cafe y dos capes de les zones executives.
La reconstrucción adicional del edificiu amestó una segunda bandexa nel estremu este en xineru de 2000, llegando a 61.000 llocalidaes. Nel esterior hai un frente de cristal grande. Equí ta parada la estatua conmemorativa de sirMatt Busby, y el famosu reló que conmemora'l Desastre aereu de Múnich el 6 de febreru de 1958. Tamién ta'l Manchester Megastore, onde ta disponible tola mercancía del Club.
La reconstruyida Tribuna Esti foi abierta nel empiezu de la temporada 2000/01.
El llau oeste del campu pa munchos va ser conocíu siempres como l'estremu llexendariu de Stretford. Nos díes antes de convertir toles llocalidaes sentaes, l'estremu de Stretford yera una masa de casi 20.000 aficionaos paraos que taben ente los más ruidosos de Gran Bretaña. Foi midíu una vegada el ruxíu del ensame y este yera más ruidosu que'l despegue d'un avión Jumbo. La vieya terraza foi substituida en 1993 y, n'agostu de 2000, una segunda grada d'asientos foi amestada equí, llegando a la capacidá total de 68.217. En 2005 empezóse'l trabayu pa completar les esquines nos cuadrantes del noroeste y de nordeste, creando una capacidá 76.957 pal final de la temporada2005/'06 y restaurando l'efectu del tazón” sobre dos tercios del campu. El trabayu de la estensión sobre'l llau del sur nun s'entama nel futuru inmediatu debíu al poco espaciu disponible.
Foi reinaugurado de nuevu nel 2006. El partíu inaugural foi ante'l Sevilla Fútbol Club, campeón de la Copa de la UEFA d'aquel añu. La resultancia final del alcuentru foi de 3-0, con victoria de los locales.
En 2013 Alex Ferguson anunciaba la so retirada como entrenador, y decidieron poner una estatua delantre del estadiu pola so pergrande carrera nel club.
Capacidá
Capacidá total del Old Trafford al traviés de los años
L'alcuentru apostóse'l miércoles 16 d'ochobre de 1968 y los equipos formaron con Alberto Poletti; Oscar Malbernat, Ramón Aguirre Suárez, Raúl Maderu, Hugo Medina (espulsáu xunto al xugador d'Irlanda del Norte, George Best, por agresión mutua, a los 42 minutos del segundu tiempu); Carlos Salvador Bilardo, Carlos Pachamé y Néstor Togneri; Felipe Ribaudo, Marcos Conigliaro y Juan Ramón Verón; ente que Manchester United, con Stepney; Crerand, Sadler, Foulkes y Dunne; Burns, Kidd y Charlton; Morgan, Law y Best.
