Primer República Helénica

	concepto historiográfico (es)
	escudu de Grecia
Alministración
Capital	Nauplion (dende 1827)
Forma de gobiernu	República
Llingües oficiales	griegu
Xeografía
Coordenaes	37°33′56″N 22°47′47″E / 37.5656°N 22.7964°E

La Primer República Helénica (en griegu: Α Ἑλληνικὴ Δημοκρατία) ye'l nome utilizáu pa referise al Estáu griegu provisional que s'estableció mientres la Guerra d'independencia griega contra l'Imperiu otomanu. Ye un términu puramente historiográficu, destacando'l calter democrático y constitucional del réxime revolucionariu primero que s'estableciera'l Reinu de Grecia, dafechu independiente gracies al sofitu de les potencies europees, y busca acomuñar esti periodu de la historia griega coles posteriores Segunda y Tercer Repúbliques.

Nes primeres fases de la sulevación de 1821, delles árees rexonales escoyeron los sos propios conseyos de gobiernu, que fueron sustituyíos por una alministración central na Primer Asamblea Nacional de Epidauro a principios de 1822, que tamién aprobó la primera Constitución de Grecia, que marca la nacencia del modernu estáu griegu. El nuevu estáu nun foi reconocíu poles grandes potencies del momentu, y dempués de dellos ésitos iniciales, foi amenaciáu de colapsu, tantu dende dientro por cuenta de la guerra civil, como dende fuera, poles victories del exércitu turcu-exipciu de Ibrahim Pasha.

Sicasí, nesi momentu (1827), les grandes potencies llegaren a un alcuerdu pa la formación d'un estáu autónomu griegu so soberanía otomana, conforme a lo axustao nel Tratáu de Londres. Ante la negativa del Imperiu otomanu a aceptar estos términos produció la Batalla de Navarino, que garantizó la completa independencia griega.

En 1827, la Tercer Asamblea Nacional en Troezen estableció l'Estáu griegu (Ἑλληνικὴ Πολιτεία) y escoyó al conde Ioannis Capodistrias como gobernador de Grecia. Dempués de la so llegada a Grecia, en xineru de 1828, Capodistrias trató de crear un estáu funcional y reparar los problemes del país causaos pola guerra, pero llueu se vio envolubráu en conflictos con poderosos magnates locales y caciques. Una vegada más los trés "Potencies proteutores" (Gran Bretaña, Francia y Rusia) intervinieron, estableciendo un réxime monárquicu, na Conferencia de Londres de 1832, designando al Príncipe de Baviera, Otto de Wittelsbach, como primer rei de la Grecia moderna.