Esti artículu o seición necesita referencies qu'apaezan nuna publicación acreitada, como revistes especializaes, monografíes, prensa diaria o páxines d'Internet fiables. Pues añadiles tu mesmu o avisar al autor principal del artículu na so páxina d'alderique pegando: {{subst:Avisu referencies|Puerto Lápice}} ~~~~
El nome de Puerto Lápice provién de dos elementos constitutivos, puerto, porque la carretera que vien d'Arenas de San Juan va amosando unes pequeñes ascensiones, pos antes de tres quilómetros de llegar tien aspeutu d'un perllixeru puertu, apenes perceptible. Lápice porque'l pueblu ta asitiáu nun sosuelu de piedra lapícea.
Historia
Plaza de la Constitución
Créese que Puerto Lápice foi fundáu en tiempos antiguos polos romanos, y tenemos constancia del llamáu Castillo del Foso onde s'agospió l'emperador Traxanu mientres un viaxe a la zona.
Hai memoria escrita de qu'hubo muralles romanes d'una antigua fortaleza. Por esta población, pasaría'l camín romanu que xunía les importantes poblaciones y "Amensarca", "Alava", "Bastia" y "Consabrum" (actual Consuegra), enllazando esta postrera cola calzada de "Laminio" a "Toletum", marcada nel "I. Antonino".
Na Edá Media, formaba parte del alfoz de Consuegra, dexar ésti pol rei Alfonsu VIII a la Orde de San Xuan de Xerusalén, quien repobló'l llugar.
Nel sieglu XVI solo constaba de delles posaes y ventes p'agospéu de los caminantes, sobremanera de los mercaderes de seda que se dirixíen a Murcia.
Ye nesta dómina cuando Miguel de Cervantes, famosu escritor castellanu, diz que "autores hai que dicen que la primer aventura que-y avieno [a don Quixote] foi la de Puerto Lápice" (Don Quixote, Primer Parte, cap. 2). Nun esiste otra frase na obra sobre la tema, y asina quedamos ensin saber si'l personaxe ficticiu don Quixote visitara Puerto Lápice, nin qué tipu d'aventura que tuvo ellí, si ye que tuvo dalguna.
Nel añu 1774 el rei Carlos III dio parroquia y xulgáu a la villa. Nesta dómina esistíen siquier cuatro ventes atestiguo de la importancia que siempres tuvo Puerto Lápice na ruta Madrid-Andalucía. Alredor d'esta vía surdieron, darréu, ensame de viviendes, configurando la primixenia estructura d'esta llocalidá, les cróniques dan fe de la esistencia de siquier 40 cases con 33 matrimonios, amás de solteros y viudes, y una ermita dedicada a la Virxe de la Contemplación.
Ser pasu natural (d'ende qu'enantes hubiera ventes, tal como se dixo) foi causa de que les tropes napoleóniques causaren daños en munches edificaciones nel so camín invasor escontra'l sur nel añu 1812. Acabada esta guerra, la villa tuvo una fuerte crecedera y a finales del sieglu XIX cuntaba con más de 200 cases y unos 350 vecinos.
Nel añu 1841 creóse'l so Conceyu, señalándose términu municipal con una población de 83 vecinos.
Del 16 al 19 de xineru: fiestes n'honor a San Antón. El día grande ye'l 17 de xineru, pero'l más popular ye'l 19, últimu día de les fiestes, onde se quemar miles de docenes de carretillas (cohetes rastreros).
15 de mayu: romería n'honor a San Isidro. Fiesta que se celebra na escampada de la ermita d'esti santu. Les fiestes empiecen el día 14 pela tarde cola verbena. Anque si la festividá coincide col fin de selmana, aprovechar p'allargar la fiesta.
Del 7 al 10 de setiembre: fiestes n'honor a La nuesa Señora del Bon Conseyu. El día grande ye'l 8 de setiembre, onde se concentren los actos relixosos, cola función pela mañana y la procesión al atapecer. Les fiestes inauguren el día 7 pela tarde, col pasacalles y el pregón de fiestes. Amás, coronar a les Reines de les fiestes. Mientres estos díes celebren otres actividaes paraleles a los actos relixosos: carreres, bailles, campeonatos de cartes y dominó.
_2.svg){kind=small}
