Victor Franz Hess (24 de xunu de 1883, Schloss Waldstein (en) 
– 17 d'avientu de 1964, Mount Vernon (es) ) foi un físicu austriacu, premiu Nobel de Física en 1936 polos sos estudios sobre los rayos cósmicos.
Biografía
Victor Franz Hess nació nel Castiellu Waldstein, cerca de Peggau, en Estiria, Austria. El so padre, Vinzens Hess, yera capataz del serviciu del Príncipe d'Öttingen-Wallerstein. Estudió nel Gymnasium de Graz (1893-1901) y los sos estudios cimeros realizar na Universidá de Graz (1901-1905), onde tamién se graduó como doctor en 1910. Empecipió la so andadura profesional con una estancia nel Institutu Físicu de Viena, onde'l profesor Egon Schweidler introdució-y nel campu de la radioactividá. Mientres la década de 1910 foi ayudante de Stephan Meyer nel Institutu d'Investigación del Radiu, de l'Academia Vienesa de Ciencies. Nel añu 1920, convertir en Profesor Estraordinariu de Física Esperimental na Universidá de Graz. Hess llogró ente 1921 y 1923 un permisu pa trabayar nos Estaos Xuníos, onde s'afitó como direutor del llaboratoriu d'investigación (creáu por él mesmu) de la Corporación de Radio d'Estaos Xuníos, n'Orange (Nueva Jersey), y como físicu consultor pal Departamentu d'Asuntos Interiores d'Estaos Xuníos (Oficina de Mines), en Washington D.C. En 1923 volvió a la Universidá de Graz y en 1925 foi designáu profesor ordinariu de física esperimental, hasta qu'en 1931 foi nomáu profesor na Universidá de Innsbruck y direutor del Institutu de Radioloxía, acabante fundar. Hess inauguró la estación pa reparar y estudiar rayos cósmicos nel monte Hafelekar, cerca d'Innsbruck. En 1938 treslladar a los Estaos Xuníos onde foi profesor de Física na Universidá de Fordham, llogrando la nacionalidá d'Estaos Xuníos en 1944; vivió en Nueva York hasta la so muerte.
Investigaciones científiques
Mientres la so estancia en Innsbruck, dirixó l'Institutu d'Investigaciones de la Radiación y en 1931 creó un observatoriu de rayos cósmicos nel Hafelekar, nos Alpes tiroleses. De les sos observaciones, introduciendo aparatos de midida en globo sonda, dedució que la intensidá de los rayos cósmicos aumenta cola altitú, que'l so númberu varia cola llatitú y que son un 1,5% más intensos mientres el día que pela nueche. Tamién estudió la radioactividá terrestre, según la conductividá llétrica y l'equilibriu d'ionización de l'atmósfera.
Frutu d'estos trabayos, en 1936 foi-y otorgáu'l Premiu Nobel de Física, compartíu con Carl David Anderson.
Premios y gallardones
En 1919 recibió'l Premiu Lieben pol so descubrimientu de la ultrarradiación o radiación cósmico.
Amás del Premiu Nobel que compartió con C.D. Anderson en 1936, concediéron-y el Premiu Abbe Memorial y la Medaya Abbe del Institutu de Carl Zeiss en Jena (1932); tamién foi miembru de l'Academia de Ciencies en Viena. El descubrimientu de la radiación cósmico, trabayu qu'a Hess apurrió-y el Premiu Nobel de Física, foi realizáu mientres los años 1911-1913, y publicáu nos Procedimientos de l'Academia Vienesa de Ciencies.
Publicaciones
Publicó aproximao sesenta artículos y dellos llibros, de los que los más importantes son: Die Wärmeproduktion Wärmeproduktion des Radiums (La producción de calor del radiu), 1912; Konvektionserscheinungen in ionisierten Gasen - Ionenwind (fenómenos de conveición en gases ionizados), 1919- 1920; La midida de rayu gamma, 1916 (con R.W. Lawson); El recuentu de la emisión de partícules alfa del radiu, 1918 (tamién con R. W. Lawson); Elektrische Leitfähigkeit der Atmosphäre und ihre Ursachen, 1926 (La conductividá llétrica de l'atmósfera y les sos causes, 1928); Ionenbilanz der Atmosphäre (L'equilibriu d'ionización de l'atmósfera), 1933; Luftelektrizität (Lletricidá del aire, con H. Benndorf), 1928; Lebensdauer der Ionen in der Atmosphäre (Vida media de los iones na atmósfera), 1927-1928; Schwankungen der Intensität in den kosmischen Strahlen (Fluctuaciones d'intensidá en rayos cósmicos), 1929-1936.
Eponimia
Referencies
Referencies
Enllaces esternos
