Марцін Бубер |
---|
ням.: Martin Buber |
|
Дата нараджэння |
8 лютага 1878(1878-02-08)[1][2][…] |
Месца нараджэння |
|
Дата смерці |
13 чэрвеня 1965(1965-06-13)[3][1][…] (87 гадоў) |
Месца смерці |
|
Месца пахавання |
|
Грамадзянства |
|
Жонка |
Paula Buber[d] |
Дзеці |
Rafael Buber[d] |
Род дзейнасці |
філосаф, экзістэцыяліст, перакладчык, педагог, пісьменнік, літаратурны рэдактар, выкладчык універсітэта, перакладчык Бібліі, выхавацель, zionist |
Навуковая сфера |
анталогія, іўдаізм, філасофія[5], літаратура[5], пераклад[5] і сістэма адукацыі[d][5] |
Месца працы |
|
Навуковая ступень |
доктар філасофіі |
Альма-матар |
|
Школа/традыцыя |
Экзістэнцыялізм |
Кірунак |
Заходняя Філасофія |
Перыяд |
Філасофія XX стагоддзя |
Асноўныя інтарэсы |
Анталогія, Іўдаізм |
Аказалі ўплыў |
Кант, Ніцшэ, Бааль Шэм Тоў |
Член у |
|
Прэміі |
|
Узнагароды |
|
Сайт |
buber.de |
Подпіс |
|
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Марцін Бубер (ням.: Martin Buber, 8 лютага 1878, Вена — 13 чэрвеня 1965, Іерусалім) — нямецка-яўрэйскі экзістэнцыяльны філосаф, тэарэтык сіянізму.
Біяграфія
Нарадзіўся ў Вене. Юнацтва правёў у Лембергу (цяпер Львоў).
Атрымаў адукацыю ў універсітэтах Вены, Берліна, Цюрыха і Лейпцыга. У 1911 годзе выступаў з лекцыямі ў Берліне, у экспрэсіянісцкім «Новым клубе». У 1924—1933 гг. — прафесар філасофіі іудаізму і этыкі ва універсітэце Франкфурта-на-Майне . У 1933 годзе эміграваў з Германіі ў Швейцарыю, а затым (1938) у Палестыну, дзе да 1951 года быў прафесарам сацыялогіі Іерусалімскага ўніверсітэта, у 1960—1962 гг. першым прэзідэнтам Акадэміі навук Ізраіля.
Зноскі
| |
---|
Тэматычныя сайты | |
---|
Слоўнікі і энцыклапедыі | |
---|
Генеалогія і некрапалістыка | |
---|
|