Izdavaštvo jest aktivnost objavljivanja informacija, literature, muzike, softvera i drugih sadržaja na raspolaganje javnosti na prodaju ili besplatno.[1] Tradicionalno se taj izraz odnosi na distribuciju štampanog materijala, kao što su knjige, novine i časopisi. S pojavom digitalnih informacijskih sistema, područje primjene proširilo se i na elektroničko objavljivanje poput e-knjiga, akademskih časopisa, web stranica, blogova, objavljivanja video igara i slično.
Izdavač ili Izdavačka kuća se može odnositi na izdavačku firmu ili organizaciju, osobu koja vodi izdavačku firmu ili štampariju ili na osobu koja vodi časopis.
Historija
Izdavaštvo je postalo moguće izumom pisanja, a postalo je praktičnije nakon uvođenja štamparija. Prije mašina za štampanje, radove su ručno prepisivali pisari.
Kineski izumitelj Bi Sheng napravio je štamparsku mašinu sa pomičnim slovima od zemljanog posuđa oko 1045. godine, ali ne postoji preživjeli primjerak. Oko 1450. godine Johannes Gutenberg izumio je štamparsku mašinu sa pomičnim slovima, prvu takvu u Evropi. Ovaj je izum postepeno knjige učinio jeftinijim za širenje i lakše dostupnim.
Eventualno, štampanje je omogućilo i druge oblike objavljivanja osim knjiga. Historija modernog izdavanja novina započela je u Njemačkoj 1609. godine, a izdavanje časopisa uslijedilo je 1663. godine.
Historijski gledano, izdavačkim poslom su se obično bavili izdavači, dok su pojedini autori samoobjavljivali radove.[2] Predstavljanjem World Wide Weba 1989. godine web-sajtovi su vremenom postali dominantni medij izdavanja. Uskoro su se razvili Wikiji i Blogovi, a potom i online knjige, internetske novine i internetski časopisi.