| Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). Ako se pravilno ne potkrijepe pouzdanim izvorima, sporne rečenice i navodi mogli bi biti izbrisani. Pomozite Wikipediji tako što ćete navesti validne izvore putem referenci te nakon toga možete ukloniti ovaj šablon. |
Leskovac je jedan od najvećih gradova u Srbiji i broji 100.000 stanovnika. Glavni je grad Jablaničkog okruga i nalazi se na jugu republike, 300 km od Beograda i 40 km od Niša.
Iako kao grad datira još iz doba Rimskog carstva, zvao se Glubočica pa Dubočica, a ime Leskovac grad je dobio po šumama lijeske tj. lješnjaka. Leskovčani i danas nalaze po svojim vrtovima novčiće i predmete iz doba Rimljana o čemu svjedoče i zbirke gradskog muzeja. Pored njega, postoje i muzeji-kuće iz doba vladavine Osmanlija, kao i tekstilni muzej u Strojkovcu, 10 km od centra grada.
Leskovac je naročito poslije Dugog svjetskog rata bio poznat po proizvodnji tekstila. Ta industrija danas nije tako razvijena, mnoge tvornice su u procesu privatizacije, pa zbog otpuštanja ima i dosta nezaposlenih.
Brend koji može obilježiti ovaj grad je Leskovački roštilj (Roštiljijada se održava svakog septembra i posjećuje je dosta stranaca a svake godine Leskovčani obaraju rekord u pečenju najvećih pljeskavica na svijetu). Tu se pravi i najbolja na svijetu popularna Leskovacka mućkalica, te uzgajaju u Srbiji poznate ljute papričice, takozvani džindžiki.
U gradu ima na desetine osnovnih i srednjih škola i gimnazija. Tu su i Tehnološki fakultet, Viša tekstilna i Viša ekonomska škola.
Leskovačko pozorište radi više od 100 godina, a grad ima i više jako bogatih knjižnica.
Stanovništvo Leskovca čine Srbi (oko 97%) a ostali su Romi, Bugari, Makedonci.
U gradu funkcionira i više sportskih klubova: Zdravlje, Dubočica.
Leskovac je poznat po popularnim trubačima, bleh orkestrima, etno muzici, kafanicama, ali i po dijalektu dosta razičitom u odnosu na književni srpski jezik.
Također pogledajte
