Za razliku od svog prethodnika, Windowsa Viste, koji je imao previše dodataka, Windows 7 je osmišljen tako da teži osnovnom Windows konceptu, da bude potpuno kompatibilan sa prethodnim verzijama Windows-a i njihovim upravljačkim programima, ali da ima brzinu koju Vista nije imala. Prezentacije od stranice Microsoft-a 2008. godine bile su fokusirane na multi-touch podršku, redizajniranu Windows shell ljusku sa novim taskbar-om, zvanim Superbar, lokalni / home networking sistem zvani HomeGroup te poboljšanjima performansi. Neke standardne aplikacije koje su sadržane u prethodnim verzijama Windowsa, uključujući Windows Calendar, Windows Mail, Windows Movie Maker, i Windows Photo Gallery, nisu sadržane u ovoj verziji; većina je ponuđena posebno kao dio softverskog paketa Windows Live Essentials.
Razvoj
Prvobitno je ova verzija Windows-a, kodnog imena Blackcomb bila planirana za izdavanje poslije ogromnog uspjeha Windows XP-a (kodnog imena Whistler) i Windows Servera 2003. Glavne funkcije planirane za Blackcomb, uključujući brzo pretraživanje datoteka bio je i WinFS sistem datoteka (čiji je prethodnik bio NTFS). Međutim, prijevremena manja verzija Blackcoma je kodno nazvana "Longhorn," koja je najavljena 2003. godine, time odugovlačući razvoj Blackcomb-a.
Sredinom 2003, Longhorn je već preuzeo neke od većih funkcija planiranih za Blackcomb. Nakon što su tri veća virusa skoro uništila razvoj sistema i time otkrila manjke sistema, Microsoft je promijenio planove i prioritete za operativne sisteme tako što se koncentrirao uglavnom na izdavanje servisnih paketa za Windows XP i Windows Server 2003. Razvoj Longhorn-a (Windows Viste) je također ponovo započet, time još više odgodivši razvoj. Zbog ovoga je velik broj funkcija uklonjen iz Longhorna.
Blackcomb je preimenovan u Viennu početkom 2006. i na kraju u Windows 7, 2007. godine. U 2008. godini, zvanično je potvrđeno da će se sljedeći Windows operativni sistem zvati "Windows 7".
Prva verzija se pojavila početkom januara 2008. godine sa Milestone 1, broj izgradnje je bio 6519. Ova verzija je bila namjenjena za bliske Microsoft partnere. Na PDC konferenciji 2008. godine, Microsoft je demonstrirao Windows 7 sa novim preuređenom trakom zadataka (eng. Taskbar). Kopije verzije 6801 su podjeljene na kraju konferencije; nažalost, u ovoj verziji, traka zadataka je bila isključena.
27.decembra 2008. godine, Windows 7 Beta verzija je procurila na piratske stranice preko BitTorrent-a.. Prema testovima koje je uradio ZDNET, Windows 7 Beta je pobjedila i Windows XP i Windows Vistu u nekoliko ključnih područja; kao što su vrijeme za koliko je potrebno da se sistem upali ili ugasi, ubrzan rad sa datotekama, kao i učitavanjima dokumenata. Druga područja nisu pobjedila XP; prema testovima PC Pro Benchmarka za tipične stvari za šta se i koristi ovaj operativni sistem poput uređivanja video snimaka, Windows 7 je bio slične brzine kao i Vista a sporiji od Windows XP-a. 7 januara 2009. godine, 64-bitna verzija Windows 7 Beta verzije (broj izgradnje 7000) je procurila na internet, uključujući neke torrente koji su bili zaraženi trojanskim konjima. Na CES-u 2009. godine, Microsoft-ov glavni izvršni direktor Steve Ballmer je objavio Windows 7 Beta verziju, broj izgradnje 7000, tako da je sada bila dostupna za preuzimanje sa MSDN-a i pretplatnicima Microsoft-ovog TechNet-a u obliku .ISO slike (.ISO format za narezivanje na DVD)
Beta je trebala biti zvanično objavljena 9. januara 2009. godine, a Microsoft je prvobitno planirao dozvoliti pristup preuzimanju Beta kopije 2.5 milijonu ljudi do ovog datuma. Međutim, pristup je odgođen zbog visokog prometa. Prvobitno ograničenje je produženo prvo do 24. januara a kasnije do 10. februara. Ljudi koji nisu uspjeli završiti preuzimanja, dobili su 2 dodatna data da to i urade. Nakon 12. februara, nezavršena preuzimanja nisu mogla biti nastavljena ili završena. Korisnici su i dalje mogli preuzeti kodove (ili ključeve odnosno eng. keys) od Microsoft-a da bi aktivirali svoje kopije Windows 7 Bete, koje je prestala da važi 1. augusta 2009. godine.
RC kopija (kandidat za izdavanje), verzije 7100, postala je dostupna pretplatnicima TechNet ili na MSDN-u kao i članovima Connect programa 30. aprila 2009. godine. 5. maja 2009. godine, postala je dostupna svima, iako je već bila procurila na internet putem BitTorrent-a. RC kopija je bila dostupna u 5 jezika a prestala je da važi 1. juna 2010. godine (počevši od 1. marta 2010, počela se automatski gasiti svaka 2 sata). Microsoft je izjavio da će konačna verzija Windows 7 biti objavljena 22. oktobra 2009. godine, iako je Windows 7 bio dostupan MSDN i TechNet pretplatnicima 6. augusta 2009. godine u 10:00 sati. Microsoft je zvanično objavio novi Windows 7 zajedno sa Windows Serverom 2008 R2 kao konačnu verziju (RTM) 22. jula 2009. godine. Broj izgradnje RTM (konačne verzije) bio je 7600.16385.090713, koji je još jednom potvrđen kao konačna verzija nakon službenih Microsoft testiranja.
Milestone 1
Prva poznata verzija Windowsa 7 poznata je pod nazivom "Milestone 1(M1) Code Drop". Označena je brojem 6.1.6519.1. Poslana je ključnim Microsoftovim partnerima u januaru 2008. u 32-bitnim i u 64-bitnim verzijama. Iako Microsoft još nije potvrdio ovu verziju, na internetu mogu se pronaći recenzije i slike Windows 7 sistema.
20. aprila2008. pojavile su se slike i video snimci nove verzije M1 sistema sa oznakom 6.1.6574.1. Ova verzija uključuje promjene u Windows Exploreru kao i novi Windows Health Center.
Verzija M1 6519 procurila je na Internet 10. juna2008. te se brzo proširila po torrentima.
Servisni paketi
Najnoviju verziju servisnog paketa je moguće skinuti preko Windows Update-a.
Windows 7 Servisni Paket 1 (SP1) je prvi put najavljen 18.marta 2010. godine, i trenutno je završen. Beta kopija je izdana 12.jula 2010. godine. Microsoft je potvrdio da će servisni paket biti manje veličine od prethodnih verzija Windows operativnih sistema, pogotovo Windows Viste.
7. aprila 2010. godine, na piratske stranice je procurila verzija Windows 7 servisnog paketa objavljenog 27. marta 2010. godine. Broj izgradnje je bio 6.1.7601.16537.amd64fre.win7.100327-0053 i objavljeno je da je instalacija bila mnogo brža od prošlih servisnih paketa Windows-a.
6. oktobra 2010. godine, stranica SoftpediaArhivirano 22. 2. 2011. na Wayback Machine objavljuje da je Microsoft izdao RC kopiju (engl. Release Candidate - Kandidat za izdavanje) servisnog paketa za Windows 7, broj izgradnje "6.1.7601.17104". Ova kopija je bila dostupna određenim ispitivačima i bliskim Microsoft-ovim partnerima.
26. oktobra 2010. godine, Microsoft je zvanično objavio RC kopiju Servisnog paketa 1 za Windows 7. Broj izgradnje bio je: "6.1.7601.17105".
14. januara 2011. godine, Microsoft izdaje servisni paket 1. (22. februara je službeno objavljen na Microsoft-ove stranice)
Verzije
Kompanija Microsoft je objavila da će se na tržištu pojaviti čak šest verzija ovog operativnog sistema. Također je objavljeno i to da će sve verzije biti dostupne kako za procesore sa 32-bitnom arhitekturom, tako i za procesore sa 64-bitnom arihitekturom. Imena verzija dotičnog operativnog sistema su:
Windows 7 Starter
Windows 7 Home Basic
Windows 7 Home Premium
Windows 7 Professional
Windows 7 Enterprise
Windows 7 Ultimate
Pored ovih verzija, dostupne su i verzije specijalno namjenjene evropskom tržištu zvane "N". Ove verzije se prodaju ugrađenog softvera za reprodukciju multimedijalnog sadržaja, Windows Media Player, usljed sankcija Evropske Unije protiv kompanije Microsoft zbog kršenja izvjesnih autorskih prava. Za razliku od ranijih verzija Windows operativnih sistema prema najavi proizvođača, počev od ove verzije, svi operativni sistemi su dijeljeni u verzije prilagođene različitim profilima korisnika.
Funkcije
Nove i poboljšanje funkcije
Windows 7 uključuje brojne funkcije, kao što su unaprijeđeni sistemi za upravljanje dodirom i prepoznavanje rukopisa, podrška za virtualne tvrde diskove (VHD datoteke), poboljšanje performasi na višejezgrenim procesorima, poboljašane performanse u dizanju sistema. Windows 7 također dodaje podršku za korištenje više grafičkih kartica različitih proizvođača. Novi su i Windows Media Center, Windows Media Player 12, programčići za Windows Media Center, poboljšane multimedijske sposobnosti, XPS čitač, ugrađen Windows PowerShell, redizajnirani kalkulator sa novim modovima Programer i Statistika, te sposobnost pretvaranja mjernih jedinica. Mnogo novih stavki dodano je i u upravljačku tablu kao što su ClearType Text Tuner, upravitelj šifara, Biometrijski uređaji, kalibracija ekrana, Programčići (Gadgets), Centar za pričuvne kopije (Recovery), Riješavanje problema (Troubleshooting), napredna podešavanja ekrana (Display)... Windows Security Center iz ranijih verzija preimenovan je u Windows Action Center.
Dodatni zahtjevi za Windows XP Mode (dostupan u verzijama Professional, Ultimate i Enterprise): dodatan 1 GB RAM-a i 15 GB dostupnog prostora na hard disku. procesore koji nemaju hardversko ubrzanje su također podržani.[1]
Windows Media Center (uključen je u sljedećim verzijama Home Premium, Professional, Ultimate i Enterprise), zahtjeva TV tuner za primanje i snimanje televizijskog programa.
Fizička memorijska ograničenja
Maksimalna količina RAM-a (fizičke memorije) na operativnom sistemu Windows 7 se razlikuje od Windows 7 izdanja i od arhitekture (32 bitna ili 64 bitna).[2]
Ograničenja fizičke memorije u izdanjima Windows 7[2]
Izdanje
Ograničenje u 32-bitnoj verziji
Ograničenje u 64-bitnoj verziji
Windows 7 Ultimate
4 GB
192 GB
Windows 7 Enterprise
Windows 7 Professional
Windows 7 Home Premium
16 GB
Windows 7 Home Basic
8 GB
Windows 7 Starter
2 GB
-
Ograničenja procesora
Maksimalni broj logičkih procesora, u računaru sa Windows operativnim sistemom je: 32[3] za 32-bitne sisteme, 256[4] za 64-bitne sisteme. Maksimalni broj fizičkih procesora, u računaru sa Windows operativnim sistemom je: 2 za sljedeća izdanja: Professional, Enterprise, i Ultimate; 1 za Starter, Home Basic, i Home Premium.[5]
Antimonopolska regulatorna pažnja
Evropa
Kako bi se složili sa antimonopolskim regulacijama Evrope, Microsoft je predložio da se koriste tzv "glasački listići" (eng. ballot), dozvoljavajući korisnicima preuzimanje konkurentnih web preglednika, time uklonivši potrebu za Internet Explorer-om iz Windows operativnih sistema, kao što je prethodno planirano. Kao odgovor na kritike o Windows 7 E verziji, pogotovo od proizvođača personalnih računara o zbrci koja bi nastala kada bi se prvo pojavila verzija sa, pa onda bez Internet Explorer-a, Microsoft je izjavio da će obustaviti tu ideju odvojene verzije za Evropu te će prodavati pune verzije širom svijeta.[6]
Kao i prethodne verzije Windows-a, N verzija koja ne dolazi sa Windows Media Player-om, je objavljena u Evropi, ali se prodaje direktno sa Microsoft Sales web strane i drugih posebno odabranih.[7]
