Laŭ asertoj de la gvidantoj de OMIP, ĝia celo estas konstruado en Irano de demokratia islama respubliko kun egalaj rajtoj por virinoj, etnaj kaj religiaj malplimultoj. Virinoj aniĝintaj en OMIP surportas hiĝabon.
Ĉiuj militaj taĉmentoj estas kunigitaj en la Liberiga Armeo. La tendaroj ĝis lasta tempo troviĝis plejparte en Irako, apud la limo kun Irano. Laŭ asertoj de Aladin Turani, unu el gvidantoj de OMIP, la militista alo de la organizaĵo neniam atakas civilajn objektojn aŭ civilulojn. Ĉefaj celoj estas sekretaj servoj de Irano, Pasdarano, gvidantoj de la basiĝoj, armilaj deponejoj kaj militaj objektoj. Multe da armiloj estis kaptitaj dum la Irana-Iraka milito. Inter monfontoj estas ankaŭ oferoj de elmigrintoj kaj proksimuloj de komercistoj, enprizonigitaj kaj turmentitaj de la irana reĝimo. La organizaĵo aktive uzis teroron, kvankam ĝi ekde la 2000-aj jaroj ne plu faris tion.
Estroj de OMIP estas la geedzoj[9]Masud kaj Mariam Raĝavi. Post 2003 Masud Raĝavi malaperis de sur publika politika areno kaj rolon de la gvidanto de OMIP plenumas lia edzino Mariam. Laŭ sciigoj de eksaj anoj de OMIP, Masud Raĝavi havas inter anoj de la organizaĵo sendisputeblan aŭtoritaton, proksiman al persona kulto.[10] Aŭtune de 2001 la ĝenerala sekretario de OMIP estis elektita Moĝkan Barsaj, virino kies frato estis ekzekutita en Irano antaŭ 20 jaroj.[11]
Estas eldonataj magazeno «Muĝaĥido» kaj samtitola ĵurnalo.
Historio
En Irano: 1965-1981
Ali-Asghar Badizadegan, ano de OMIP ekzekutita en Irano en 1973
La «Organizaĵo de la muĝahidoj de la irana popolo» estis fondita en 1965 de studentoj de Teherana universitato, kiel opozicia al la ŝaha reĝimo. Ĝi celis konstrui en Irano socialismanrespublikon.[12]
Inter ties fondintoj estis Mohammad Ĥanifneĝad, Sajed Moshen, Ali Asgar Baadizadegan kaj Ahmed Rezai. En la 1970-aj jaroj anoj de OMIP faris kelkajn terorajn agojn. En 1975 de la organizaĵo secesiis ekstrema flanko — Pejkari (perseپيکار — lukto), kiu celis konstrui en Irano la popoldemokratian respublikon. En 1978 OMIP havis 100 000 anojn.[13][14]
Surbaze de OMIP estis kreitaj multaj opoziciaj organizaĵoj: la Nacia Liberiga Armeo de Irano, la Popola Organizaĵo de Muĝahidoj de Irano, la Nacia Konsilio de Irano pri Rezistado, la Organizaĵo de la Popolaj Sanktaj Batalantoj de Irano, la Societo de Islamaj Iranaj Studentoj.
Post la venko de la irana revolucio en 1979 OMIP unue aplaŭdis ĝin kaj partoprenis la atakon kontraŭ usona ambasadorejo en Teherano.[11] Tamen pro persekutado fare de la nova irana reĝimo la organizaĵo denove transpasis al opozicio kaj turnis sin al teroro.
Laŭ Aladin Turani, unu el la gvidantoj de OMIP, ĝis junio 1981 la organizaĵo batalis je la flanko de la irana armeo. Sed laŭ li tiu milito devus finiĝi en 1982, kiam la iraka armeo retiriĝis al la internacie agnoskita limo. Sed la irana reĝimo daŭrigis la bataladon por preteratentigi internajn problemojn. Do en 1983 Masud Raĝavi kaj la iraka ministro pri eksteraj aferoj Tariq Aziz subskribis en Parizo la interkonsenton pri bonaj intencoj kaj kunlaboro, post kio OMIP translokiĝis al Irako. Tamen, laŭ Turani, ĝis 1986 Masud Raĝavi loĝis en Francio kaj iris al Irako nur kiam la franca prezidanto Jacques Chirac ekproksimiĝis al Irano. Laŭ Turani, fina rompo de ĉiuj ligoj kun la irana reĝimo okazis post ekzilo en junio de 1981 de la irana ĉefministro Abolhasan Banisadr al Francio. OMIP organizis en la tagon de la ekzilo protestan manifestacion, kiun partoprenis 500 mil homoj, sed ĝi estis kruele dispelita. Laŭ Turani nome OMIP helpis lin fuĝi en milita aviadilo danke al siaj kontaktoj en la aerarmeo. Sed en 1982 Banisadr sendis pacigan leteron al la ajatoloRuhollah Ĥomejni, do estis ekskludita el la Nacia Konsilio de Irano pri Rezistado.[11]
En 1981 Fatema Taati-Asi estis arestita pro subteno de OMIP kaj liberigita en 1988. Ŝi raportis pri torturoj, kaŭzintaj gravajn psikajn perturbojn. La irana registaro respondis, ke ŝi estis kondamnita al dumviva malliberigo pro terora agado kaj komplico je murdo de kvar homoj, sed liberigita pro bona konduto.[17]
Samjare estis arestita Mehrangiz Ijegana, akuzita pri subteno al OMIP. Ŝi estis kondamnita al 15 jaroj de malliberigo, sed liberigita post du jaroj. Ŝi plendis pri torturoj kaj seksperforto, grave damaĝinta ŝian sanon. La irana registaro neis tiujn akuzojn.[18]
En 1982 «Organizaĵo de la muĝahidoj de la irana popolo» translokiĝis al Francio, poste al Irako, el kiu ĝi okazigis militajn atakojn kontraŭ Irano dum Iraka-irana milito. En 1983 Masud Raĝavi kaj la iraka vic-ĉefministro Tariq Aziz renkontiĝis en Parizo, kie ili subskribis la deklaron pri bonaj intencoj kaj kunlaboro. Jam en 1986 la gvidanto de OMIP kaj bazo de la organizaĵo troviĝis en Irako.[11]
Laŭ certaj pritaksoj inter la 14-an de junio1980 kaj fino de 1984 estis ekzekutitaj tri mil anoj de OMIP.[19]
La iraka registaro uzis OMIP por atako kontraŭ la irana armeo. Do ĝi bone provizis la «muĝahidojn» per armiloj, inkluzive de tankoj, artilerio kaj helikopteroj.[20] En julio 1988, tuj post akcepto de la Konsilio de Sekureco de Unuiĝintaj Nacioj de rezolucio 598 pri pafĉesigo inter Irano kaj Irako, grupo el 7000 batalantoj de OMIP sub aŭspicio de la iraka armeo okazigis ofensivan operacon Eterna lumo, dum kiu ĝi aliris al Islamabad-Garb kaj poste revenis al Irako. Responde, la 26-an de julio la irana armeo komencis kontraŭofensivon Mersad (perseمرصاد) rezulte de kiu taĉmentoj de OMIP estis plene frakasitaj. Ĉirkaŭitaj, ili vane provis trabreĉigi armitan ĉenon kaj perdis ĉ. 4500 batalantojn.[21] Poste de julio ĝis septembro 1988 en iranaj prizonoj estis ekzekutitaj 1,400[22] ĝis 30,000 anoj de OMIP.[23][24]
Post Iraka-Irana milito: 1988-2003
En 1990 ses anoj de la establita en Irano la Organizaĵo pri defendo de la viktimoj de perforto, atestis plurajn murdojn kaj atencojn fare de OMIP. Ili diris, ke forlasi OMIP estas malfacila kaj punebla afero.[25] Pluraj diris, ke iliaj nomoj estis indikitaj en la listoj de ekzekutitoj, publikigitaj de OMIP kaj montris siajn pasportojn kiel konfirmilo. Aliaj raportis, ke ili estis militkaptitaj en Irako kaj OMIP igis ilin aliĝi al tiu organizaĵo.[26]
En 1992 anoj de OMIP atakis iranajn ambasadorejojn en 13 landoj.[27]
La 4-an de junio 1992 nemalproksime de sia domo en Istanbulo (Turkio) estis kaptita kaj forveturigita Ali Akbar Gorbani (ankaŭ konata kiel Mansur Animi), ano de OMIP. Lia kripligita de turmentoj korpo estis trovita post 10 tagoj en malprofunda tombejo apud Ĉinarĉiko. Samtempe en kelkajn aŭtojn de anoj de OMIP estis kaŝmetitaj eksplodigiloj. La 4-an de februaro1993 ministro pri internaj aferoj de Turkio Ismet Sezgin sciigis, ke estis arestitaj 19 anoj de la antaŭe nekonata grupo «Islamaj agoj», akuzitaj pri murdoj de Ali Akbar Gorbani kaj laikaj turkaj verkistoj. Laŭ li, ili estis trejnitaj en irana milittendaro situanta inter Tehrano kaj Ĥomo. La 27-an de oktobro 1993 la irana registaro respondis, ke ĝi kunlaboras kun Turkio pri enketado de tiu murdo kaj havas informojn, ke Ali Akbar Gorbani rezignis je aneco en OMIP post ĝia partopreno en subpremado de la iraka popolo, do pro tio li estis murdita de OMIP.
La 6-an de oktobro 1993 en sia domo en la urboparto Al-Ŝaab (Bagdado) estis murdita la 36-jara ano de OMIP Maĝid-Reza Ibrahimi kaj vundita alia ano de OMIP.
La 23-an de aŭgusto1998 en bazaro en Tehrano la muĝahidoj murdis la 58-jaran butik-posedanton Asadala Laĝevardi, antaŭjare emeritiĝintan direktoron de la Administracio pri prizonoj. Unu atakinto estis murdita surloke, alia estis ekzekutita poste.[11]
Dum la studenta protestado en Irano en 1999 OMIP planis transiri iraka-iranan limon por subteni protestantojn. Sed la tumulto baldaŭ estingiĝis kaj tiu plano ne estis realigita.
La 26-an de oktobro1999 en Irano teroristo provis ostaĝi pasaĝeran aviadilon, flugintan laŭ itinero Tehrano — Urmia, kaj devigi skiparon flugi al Parizo. Li estis kaptita de sekuristoj, troviĝintaj en la aviadilo, kiu senĝene alteriĝis en Urmia. Laŭ oficiala informo, la teroristo estis ano de OMIP.[28]
La 14-an de marto2000 loĝata kvartalo de Tehrano estis bombardita per bombokanonoj el apuda parko. Almenaŭ 10 obusoj eksplodis, vundinte 4 homojn kaj detruinte kelkdekojn da domoj. La respondecon pri tiu ĉi ago prenis al si OMIP. Reprezentantoj de la organizaĵo deklaris, ke celo de la bombardado estis kazernoj de la Armeo de la Gardistoj de la Islama Revolucio, mallonge nomata Pasdarano. Tamen rezulte de bombardado tiuj ricevis nur malgrandajn difektojn.[29][30]
La 25-an de oktobro 2000 Irano informis pri jenaj atakoj de OMIP en aŭgusto 2000.
La 20-an de aŭgusto je 04:00 anoj de OMIP subtenataj de la irakaj taĉmentoj, faris kelkajn pafojn el 82-mm bombokanono al antaŭurboj de Mehrano. Je 05:30 grupo da muĝahidoj penetris en la provincon Ilam kaj faris 3 pafojn per reakciaj obusoj de malgranda kalibro similaj al Katjuŝa direkte al Salehabad (Ilamo). Dum reveniro al la iraka teritorio ili starigis kelkajn terajn minojn sur itineroj de iranaj limgardistoj.
La 24-an de aŭgusto nokte grupo da anoj de OMIP starigis kaptominojn en la vojo Kuŝk — Ŝalamĉe, sekve de kio 8 iranaj limgardistoj estis vunditaj kaj damaĝitaj 2 aŭtoj, transportintaj glacion.
La 25-an de aŭgusto je 14:30 grupo da OMIP-anoj dum alveno al la irana teritorio faris 3 pafojn per 107-mm reakciaj obusoj direkte al Ĥoremŝeĥro.
La 26-an de aŭgusto je 02:50 anoj de OMIP alvenante el Irako faris 7 pafojn el pezaj kanonoj trans la limon kontraŭ ĉirkaŭaĵoj de Kasre-Ŝirino.[31]
La 21-an de oktobro 2000 la irana registaro informis, ke en 22:00 4 anoj de OMIP faris 14 pafojn el 82-mm bombokanono kontraŭ loĝata kvartalo en norda parto de Tehrano, kaŭzinte damaĝojn. Sekvan tagon anoj de OMIP faris 8 pafojn el 82-mm bombokanono kontraŭ la distrikto Abbas-Abad en Tehrano, vundinte kelkajn homojn kaj kaŭzinte damaĝojn. Pro tio Irano sendis diplomatian proteston al Irako, sur kies teritorio troviĝas bazo de OMIP.
La 25-an de marto2001 estis bombardita la tendaro de OMIP en Amara (Irako). Gvidantoj de la organizaĵo kulpigis pri tio iranan registaron. Samjare, la 8-an de aprilo je 03:00 matene irakaj bazoj de OMIP estis bombarditaj per raketoj el Irano. Reprezentanto de la organizaĵo en BagdadoFarid Solejmani diris, ke estis lanĉitaj 48 raketoj kaj rezulte de tio pereis multe da irananoj. Antaŭ kelkaj tagoj OMIP atakis postenojn de la iraka armeo, sed malsukcesis.[32] Poste oni informis ke pereis tri kaj estis vunditaj 23 homoj, inkluzive de civiluloj. Irana brigada generaloAhmad Kazemi diris, ke tiaj atakoj estos daŭrigotaj ĝis OMIP tute ĉesigos «diversiajn kaj terorajn operacojn».[33]
La 18-an de aprilo 2001 la irana registaro informis Unuiĝintajn Naciojn, ke responde al multnombraj atakoj fare de OMIP en lastaj monatoj, la irana armeo okazigis militan operacon kontraŭ sekvaj tendaroj de OMIP en Irako: Aŝrafo (apud Bagdado), Anzali (Ĝelola), Faeze (Kuto), Ĥabib (Basra), Ĥomajun (Al-Amar), Boniad Alaui (Mansurija). La operaco komenciĝis je 04:15 kaj finiĝis je 07:30.
Komence de la Iraka milito en aprilo 2003usona armeo senarmigis batalantojn de OMIP kaj neniigis ties blendveturilaron. Oni informis pri bombardado fare de aliancana aviado de tendaroj OMIP en urboj Ĥanakino kaj Amara. Ĝis 2012 ĉefa bazo de la organizaĵo troviĝis en la tendaro Aŝrafo je 60 km for de Bagdado. Alirejoj estas grave fortikigitaj.[34] Laŭdire, tie loĝis ĉ. 3.500 homoj. Loĝantoj de Aŝrafo ricevis statuson «personoj, ne okazantaj armitan rezistadon al fortoj de la koalicio». Temis pri statuso nome de personoj mem, do la organizaĵo daŭre estas konsiderata kiel la terorisma.[35]
La 15-an de aprilo2003 usona komandantaro en Irako kaj estraro de OMIP subskribis la pakton pri la politika interago.[36] Poste anoj de OMIP liveradis al Usono valoran informon, inkluzive tiun pri la nuklea programo de Irano kaj pri liverado de ĝi ĉevojaj bomboj al Irako. Usona subkolonelo Julie S. Norman skribis en la raporto «Memorandum for the Record» la 24-an de aŭgusto2006, ke tiu helpo estis tre grava kaj fojfoje savadis vivojn de usonaj soldatoj.[37]
Siaflanke usonanoj jam en aprilo 2003 permesis al OMIP restarigi tuttagan satelitan dissendadon de ties radiostacio «Voĉo de muĝahidoj». Fine de majo estis restarigita funkciado de almenaŭ kvar dissendiloj en kurtaj ondoj, kaj en aŭgusto — tiu en Interreto.[36] La servilo de retpaĝo de la organizaĵo estis lokita en Usono, registrita en Francio kaj ĝian funkciadon subtenas provizanto de retkonekto el Irlando. La satelita dissendado de «Voĉo de muĝahidoj» funkcias pere de la satelito Telstar 12, samkiel plejmulto de iranaj opoziciaj televid- kaj radiodissendadoj. Iranaj potencoj konstante dampas tiujn disaŭdigojn. Ankaŭ je frekvenco 12588 MHz per sama satelito kaj en Interreto [1] dissendas la televidkanalo «TV-rigardo al la nacia libero de Irano» (angleVision of Freedom National Iran TV aŭ persaSimaye Azaidi Iran National TV).[36]
En 2004 OMIP denuncis, ke Irano kreis raketon Ŝahab kun atingopovo de 2400 km. La irana registaro neis tion.[38]
La 27-an de oktobro2004 oni sciigis, ke OMIP transdonis al la ministerio pri de defendo de Irako siajn tankojn kaj blendveturilojn.[39]
En januaro 2007 iranaj oficialuloj komunikis pri la aresto de spiono, laborinta de 2001 en la Centro de esploroj de la meĝliso, kaj spioninta pri la irana nuklea programo. Oni diris, ke li estis agento de OMIP.[41]
En decembro 2008 la iraka konsiliano pri sekurecaj demandoj Movafak Rubai deklaris dum sia vizito al Aŝrafo, ke kelkmiloj da iranaj rifuĝintoj, delonge loĝantaj en Irako, devos forveturi al Irano aŭ aliaj landoj.[42]
En aŭgusto 2009 oni informis, ke 9 anoj de OMIP rifuĝis el Irako kaj kapitulacis en Irano.[44] De 2003 ĝis 2008 la Ruĝa Kruco helpis al 260 batalantoj de OMIP reveni en Iranon.[45]
La 29-an de julio2009 soldatoj de la iraka armeo laŭ ordono de ĉefministro Ĝaŭad al-Maliki intervenis al Aŝrafo.[46] Rezulte de tio, laŭ irakaj oficialuloj, pereis 2 kaj estis vunditaj 110 irakaj policistoj. Ankaŭ ricevis vundojn 300 tendaranoj (inkluzive de 25 virinoj) kaj 50 homoj estis arestitaj. Laŭ OMIP, 6 tendaranoj pereis pereis kaj 385 estis vunditaj.[47] Poste oni informis pri pereo de almenaŭ 10 kaj vundoj de 450 homoj. La 10-an de aŭgusto la organizaĵo «La internacia komitato de advokatoj defende al Aŝrafo» apelaciis al usona ministro pri defendo Robert Gates, postulante kontroli la situacion en la tendaro Aŝrafo kaj forigi de tie 2,500 irakajn soldatojn. Apelaciintoj ankaŭ petis lin persone observu liberigon de 35 anoj de OMIP, arestitaj de irakaj potencoj, kaj akuzitaj pri planado de ribelo. Ili diris, ke post transdono de la tendaro sub irakan respondecon, okazinta en januaro 2009, tie oni konstante rompadis homajn rajtojn kaj Blanka Domo ignoris tion, nominte okazintaĵon «internaj aferoj de Irako».[48]
En marto 2010 oni sciigis, ke kelkaj partoprenantoj de la protestado en Irano estis kondamnitaj al mortopuno, kaj inter ili estis anoj de OMIP.[49]
La 12-an de junio2010 en la placo Engelab en Tehrano okazis eksplodo. La irana ministro pri informado Ĥejdar Mosleĥi diris, ke kulpas je tio OMIP, instigita de la britaj sekretservoj.[50] En sama monato tiu ministro informis pri aresto de du grupoj de teroristoj de OMIP, kiuj pretigis terorajn agojn en Tehrano.[51]
La 25-an de decembro2011 la registaro de Irako subskribis kun reprezentanto de Unuiĝintaj Nacioj interkonsenton, laŭ kiu loĝantoj de Aŝrafo estos portempe translokitaj en alian irakan rifuĝejon post kio ilian sorton destinos la Agentejo de Unuiĝintaj Nacioj pri rifuĝintoj. Oni supozas, ke plejparto da ili trovos azilon en aliaj landoj.[53] En aŭgusto 2012Ban Ki-moon, Ĝenerala Sekretario de Unuiĝintaj Nacioj alvokis ĉirkaŭ mil restintajn tendaranojn translokiĝi al la nova tendaro Liberty. Destinita por tiu tempo elĉerpiĝis la 20-an de julio.[54]
En februaro 2012 oni sciigis, referencante al eksaj agentoj de CIA, ke OMIP komplicas al murdo de iranaj fizikistoj.[55]
Ĉirkaŭ aŭgusto 2012 oni informas, ke en bataloj en Sirio je la flanko de ribeluloj partoprenas anoj de OMIP.[56]
Internaciaj rilatoj
Flagoj de Irano, portataj dum la manifestacio de OMIP. Bruselo, Belgio
En 2010 Irano oficiale rifutis akuzojn de Argentino pri komplico de la irana registaro al la eksplodo de la Argentina juda kultura centro en 1994 en Bonaero kaj responde kulpigis ĝin pri kunlaboro kun OMIP kaj financa subtenado de ĝia «terora agado».
En majo 2002 Eŭropa Unio registris OMIP en listo de terorismaj organizaĵoj. En decembro 2006 la Unuainstanca Tribunalo de Eŭropaj Komunumoj abolis decidon de Eŭropa Unio pri blokado de la kontoj de OMIP kaj agnoskis senbaza inkluzivon OMIP en menciita listo. La 23-an de oktobro2008 ĝi konfirmis tion.[57][58] Tamen la Konsilio de Eŭropa Unio rifuzis plenumi tiun ĉi decidon, elvokinte estrojn de OMIP konvinki ĝian nekomplicon en terora agado. En novembro 2008 150 deputitoj de Bundestag subskribis peticion kun alvoko forigi OMIP el la listo de teroraj organizaĵoj.[59] La 21-an de januaro 2009 Francio apelaciis al Justica Kortumo de Eŭropaj Komunumoj pri la decido de la Unuainstanca Tribunalo. La 26-an de januaro 2009 oficialuloj deklaris, ke OMIP estis ekskluzivita el tiu ĉi listo.[60]
En junio 2007 eksplodis skandalo, kaŭzita de la filmetoj, metitaj en YouTube kaj montrintaj du deputitojn de la Eŭropa Parlamento, dancantaj kune kun anoj de OMIP. Baldaŭ portugalasocialistoPaulo Casaca konfirmis, ke de la 4-a ĝis la 8-a de januaro li kune kun germana maldekstrulo André Brie vizitis tendaron Aŝrafo en Irako. Li deklaris ke tio estis tute normala ago, ĉar OMIP ne plu estas konsiderata de Eŭropa Unio kiel terora organizaĵo. Malgraŭ tio André Brie konsilis sian portugalan kolegon ne plu vizitu Iranon pro danĝero por lia vivo.[62]
En Francio, kie troviĝas grava centro de OMIP, lokaj sekretaj servoj aranĝis la 17-an de junio 2003 en Auvers-sur-Oise (Pariza Regiono) la operacon kontraŭ la organizaĵo. Rezulte estis arestitaj 159 homoj, inkluzive de Mariam kaj Saleh Raĝavi, respektive tria edzino kaj frato de Masud Raĝavi, kiu estis deportita el Francio en 1986. Ankaŭ estis konfiskitaj 8 (laŭ alia informo — 1,3)[63] milionoj da usonaj dolaroj, pakitaj en valizoj.[64] «La muĝahidoj volis transformi Francion al sia ariera bazo. Kaj ni ne povis rezignacii pri tio», diris la 18-an de junio en la franca parlamento ministro pri internaj aferoj Nicolas Sarkozy.
La iranaj oficialuloj aplaŭdis agojn de francaj sekretservoj. OMIP respondis per serio de membruligoj de siaj anoj en Parizo, Berno, Romo kaj Londono.[65] Jam la 18-an de junio plejmulto da arestitoj (krom 26 homoj) estis liberigitaj).[66] La 3-an de julio Mariam Raĝavi, kiun adeptoj de OMIP nomas «la estonta prezidantino de Irano», estis liberigita laŭ decido de la apelacia kortumo.[67] La operaco okazis samtempe kun studenta protestado de 2003 en Irano, kvankam francaj aŭtoritatoj neis ligon inter la du eventoj.
La 16-an de junio2006 Francio abolis kelkajn limigojn rilate OMIP, kio kaŭzis proteston de Irano.
Iuj novkonservatiuloj subtenis OMIP, rigardante en ĝi forton, kapablan renversi «reĝimon de mulaoj». Samtempe la ministro pri eksteraj aferoj Jack Straw nomis ĝin «abomena terora organizaĵo». OMIP faris en la lando loterion po 5 milionoj da britaj pundoj ĉiujare per filantropa fondo Iran Aid. En 2001 la Komisiono pri bonfarado fermis ĝin, dirinte ke celoj de la fondo estas neklaraj.[68]
La 30-an de novembro 2007 Londona apelacia komisiono pri malpermesitaj organizaĵoj ekskluzivis OMIP el la listo de teroraj organizaĵoj, ĉar «mankas iuj ajn atestoj, ke de 2003 ĝi preparis terorajn agojn aŭ instigis fari tiujn». Samtempe la ministro pri sekureco, kontraŭterorismo, krimado kaj polico Tony McNulty asertis, ke inkluzivo de OMIP en tiu listo estas bezonata por nacia kaj internacia sekureco.[2]
La 7-an de majo 2008 Londona apelacia tribunalo agnoskis kiel erare faritan antaŭ 7 jaroj la decidon registri OMIP en la «nigra listo» de teroraj organizaĵoj. Tio ebligos al OMIP kolekti monon kaj malbloki siajn kontojn en Britio. Reprezentantoj de OMIP esprimis esperon pri similaj decidoj en aliaj eŭropaj landoj.[69]
En aŭgusto 1997 Usono inkludis OMIP en la liston de terorismaj organizaĵoj.[6] Laŭ asertoj de Aladin Turani, unu el gvidantoj de OMIP, tio okazis pro postuloj de la irana reĝimo, rilatojn kun kiu Usono tiutempe esperis normaligi.[11]
Post falo de la reĝimo de Saddam Hussein en 2003 dum Iraka-irana milito, iranaj aŭtoritatoj esperis, ke Usono neniigu OMIP kiel teroran organizaĵon. Tamen malgraŭ protestoj de la irana registaro kaj kulpigo fare de tiu pri politiko de «duoblaj standartoj», Usono ne faris tion. Meze de aŭgusto 2003 ŝtata sekretario de UsonoColin Powell anoncis pri la decido fermi ĉiujn usonajn oficejojn de la «Nacia Konsilio de Irano pri Rezistado» ĉar ĝi estas agnoskita kiel terora organizaĵo. Iranaj oficialuloj aplaŭdis tion.[70]
En junio 2012 la Apelacia tribunalo de Vaŝingtono verdiktis, ke ministro pri eksteraj rilatojHillary Rodham Clinton ene de kvar monatoj decidu, ĉu OMIP estas terorisma organizaĵo aŭ ne. Se ŝi ne farus tion, la organizaĵo ne plu estos konsiderata terorisma.[71] Antaŭe ŝi diris, ke kunlaboro de OMIP rilate fermon de la tendaro Aŝrafo estos decida argumento por forigi ĝin el la listo de teroraj organizaĵoj.[72]
Grupo da usonaj spertuloj pri Irano sendis al Hillary Clinton leteron, en kiu diris, ke forigo de OMIP el tiu listo estos grava eraro kaj damaĝos veran iranan opozicion.[73] Tamen la 28-an de septembro 2012 OMIP estis ekskludita el la listo de terorismaj organizaĵoj.[6]
En 2001 la «Movado kontraŭ rasismo kaj por amikeco inter popoloj» akreditis 4 anojn de OMIP kaj la Nacia Konsilio de Irano pri Rezistado por partopreni la 57-an sesion de la Komisio pri homaj rajtoj de la Unuiĝintaj Nacioj. La irana registaro plendis pri tio kaj la Movado senkulpigis sin, dirante ke ĝi ne sciis pri ligo inter la du akredititaj organizaĵoj kaj ke la Nacia Konsilio de Irano pri Rezistado mankas en listo de teroraj organizaĵoj fare de Eŭropa Unio, ĝiaj anoj ne estas serĉataj de Interpolo kaj ĝi laŭleĝe baziĝas en Francio kaj aliaj landoj, inkluzive de Usono.
La konferenco en Parizo en 2008
En julio 2008 OMIP aranĝis en Parizo la konferencon de la «Nacia liberiga armeo de Irano», kiun partoprenis miloj da iranaj elmigrintoj, 1000 reprezentantoj de parlamentoj de Eŭropa Unio, Usono, Kanado, Irako, Libano, Egipto, Jordanio, Maroko, Tunizo, Alĝerio kaj 15 membroj de la brita parlamento. Ankaŭ ĉeestis 23 deputitoj de la Eŭropa Parlamento kune kun ties vicprezidanto Alejo Vidal-Quadras Roca. Ĉeesto en la konferenco de jordananoj (inkluzive de vicprezidanto de la jordania parlamento Mahmud al-Abadi, ses deputitoj kaj ĉ. 25 politikistoj kaj ĵurnalistoj) kaŭzis akran proteston de Irano, kiu deportis jordanian ambasadoron en Tehrano Ahmed al-Mufalaĥ. Responde Jordanio deportis portempan solicitoron de irana ambasadorejo en Amano kaj deklaris, ke la partopreno en konferenco estis privata afero de menciitaj homoj kaj ne respegulas pozicion de la jordania registaro.
En la konferenco Mariam Raĝai postulis ke Usona Kongreso forigu OMIP el listo de teroraj organizaĵoj kaj diris, ke OMIP celas konstruadon en Irano de nova, demokratia socio. Ŝi opinias, ke renversi la «mulaan reĝimon» eblas nur per armita lukto. Ankaŭ ŝi deklaris, ke nova Irano ne havos nuklean armilon.[34]
Kritiko
En majo 2005Human Rights Watch publikigis raporton surbaze de 12 telefonaj intervjuoj, en kiu ĝi akuzis OMIP pri torturoj kaj murdoj de siaj anoj. Subtenantoj de la organizaĵo responde nomis atestantojn kaj viktimojn de menciitaj krimoj «iranaj agentoj».[68]
Ĵurnalisto de The Wall Street Journal, vizitinta Aŝrafon en 1994, raportis pri altrudata propagando, ostaĝitaj infanoj apartigitaj de siaj gepatroj, fizika perforto kaj izolado de la anoj de OMIP. Historiisto Ervand Abrahamian, profesoro de Baruch College en Novjorko kaj aŭtoro de ses libroj pri la nuna Irano kaj iranaj muĝahidoj, diras pri kulto al personeco de OMIP-gvidantoj, superanta ĉiujn limojn kaj komparebla kun tiu en la Eklezio de la Unuiĝo.[74]
Ini adalah nama Tionghoa; marganya adalah Han. Han Kuo-yu韓國瑜Wali Kota KaohsiungMasa jabatan25 Desember 2018 – 7 Juni 2020WakilLee Shu-chuanYeh Kuang-shihPendahuluChen ChuHsu Li-ming (pelaksana tugas)Anggota Yuan LegislatifMasa jabatan1 Februari 1999 – 31 Januari 2002Daerah pemilihanKabupaten Taipei 3Masa jabatan1 Februari 1993 – 31 Januari 1999Daerah pemilihanKabupaten Taipei Informasi pribadiLahir17 Juni 1957 (umur 66)Kabupaten Taipei, TaiwanKebang...
Salah satu bangunan di Jalan Kedoya Raya, Rumah Sakit Mata Jakarta Eye Center Kedoya. Jalan Kedoya Raya adalah salah satu jalan di Jakarta. Nama jalan ini diambil dari nama pohon kedoya. Jalan ini menjadi salah satu jalan alternatif penghubung Jalan Pangeran Tubagus Angke, Jalan Daan Mogot menuju Jalan Panjang, Puri Kembangan, dan Jalan Tol Jakarta—Tangerang. Jalan ini melintang sepanjang kurang lebih 5 kilometer di Jakarta Barat. Sebagian jalan ini bersinggungan dengan Jalan Tol Jakarta–...
1973 agreement between North and South Vietnam and the US to end the Vietnam War For the treaties marking the official end of the Cambodian–Vietnamese War, see 1991 Paris Peace Agreements. Paris Peace AccordsAgreement on Ending the War and Restoring Peace in Viet NamVietnam Peace AgreementSignedJanuary 27, 1973 (1973-01-27)LocationParis, FranceNegotiators Lê Đức Thọ Henry Kissinger SignatoriesSee belowParties North Vietnam Provisional Revolutionary Government ...
Berikut daftar Kepala Daerah dan Wakil Kepala Daerah di 5 kabupaten/kota di Daerah Istimewa Yogyakarta adalah: Kabupaten/Kota Foto Bupati/Wali Kota Bupati/Wali Kota Foto Wakil Bupati/Wali Kota Wakil Bupati/Wali Kota Mulai Menjabat Selesai Menjabat(Direncanakan) Ref KabupatenBantulDaftar Bupati/Wakil Bupati Abdul Halim Muslih Joko B Purnomo 26 Februari 2021 26 Februari 2024 [1] KabupatenGunungkidulDaftar Bupati/Wakil Bupati Sunaryanta Heri Susanto 26 Februari 2021 26 Februari 2024 [...
Super Bowl 50 1 2 3 4 Gesamt Denver Broncos 10 3 3 8 24 Carolina Panthers 0 7 0 3 10 Datum 7. Februar 2016 Stadion Levi’s Stadium Stadt Santa Clara (Kalifornien) MVP Von Miller Favorit Carolina mit 5,5[1] Nationalhymne Lady Gaga Münzwurf Joe Montana Referee Clete Blakeman Halbzeitshow ColdplayBeyoncéBruno Mars Besucherzahl 71.088 Fernsehübertragung Network CBS Deutschland Sat.1[2] Österreich Puls 4[5] Kommentatoren (Deutschland) Frank Buschmann, Jan Stecker und M...
Bagian dari seriPendidikan di Indonesia Kementerian Pendidikan, Kebudayaan, Riset, dan Teknologi Republik Indonesia Pendidikan anak usia dini TK RA KB Pendidikan dasar (kelas 1–6) SD MI Paket A Pendidikan dasar (kelas 7–9) SMP MTs Paket B Pendidikan menengah (kelas 10–12) SMA MA SMK MAK SMA SMTK SMAK Utama Widya Pasraman Paket C Pendidikan tinggi Perguruan tinggi Akademi Akademi komunitas Institut Politeknik Sekolah tinggi Universitas Lain-lain Madrasah Pesantren Sekolah alam Sekolah ru...
As-Suwaidi (Riyadh)PermukimanAs-Suwaidi (Riyadh)Location in the Kingdom of Saudi ArabiaKoordinat: 24°38′N 46°43′E / 24.633°N 46.717°E / 24.633; 46.717Koordinat: 24°38′N 46°43′E / 24.633°N 46.717°E / 24.633; 46.717Negara Arab SaudiPemerintahan • Gubernur Pangeran RiyadhFaisal bin Bandar Al Saud • Wali kotaIbraheem Mohammed Al-SultanKetinggian612 m (2,008 ft)Zona waktuUTC+3 (AST) • ...
Ini adalah nama Maluku (Aru), marganya adalah HoYang MuliaAlbertina HoS.H., M.H.Anggota Dewan Pengawas Komisi Pemberantasan KorupsiMasa jabatan20 Desember 2019 – petahanaMenjabat bersama Tumpak Hatorangan Panggabean (ketua), Syamsuddin Haris, Harjono, dan Indriyanto Seno AdjiPresidenJoko WidodoWakil Ketua Pengadilan Tinggi KupangMasa jabatan27 September 2019 – 20 Desember 2019 Informasi pribadiLahir11 Januari 1960 (umur 63) Dobo, Kepulauan Aru, IndonesiaKeba...
Election 1880 Massachusetts gubernatorial election ← 1879 November 2, 1880 (1880-11-02) 1881 → Nominee John Davis Long Charles Perkins Thompson Party Republican Democratic Popular vote 164,926 111,410 Percentage 58.41% 39.46% Governor before election John Davis Long Republican Elected Governor John Davis Long Republican Elections in Massachusetts General 1942 1944 1946 1948 1950 1952 1954 1956 1958 1960 1962 1964 1966 1970 1974 1978 1982 1986 1...
Halaman ini berisi artikel tentang kota di Jawa Timur, Indonesia. Untuk kabupaten bernama sama, lihat Kabupaten Pasuruan. Kota PasuruanKotaTranskripsi bahasa daerah • Hanacarakaꦥꦱꦸꦫꦸꦃꦲꦤ꧀ • Abjad Pegonڤاسوروهن • Péghuڤاسوروواْن • Alfabét Bhâsa MadhurâPhêsoroanRumah Singa, Pasuruan. LambangJulukan: Pasuruan City of Madinah/ Madinah Van JavaMotto: Sura dira satya pati(Jawa) Teguh dan setia kep...
Church in Copenhagen, DenmarkChurch of the Free PortThe north gable55°41′56″N 12°35′19″E / 55.69889°N 12.58861°E / 55.69889; 12.58861Location68 Willemoesgade Østerbro, CopenhagenCountryDenmarkDenominationChurch of DenmarkWebsitewww.sanktjakobskirke.dk (in Danish)HistoryStatusChurchArchitectureArchitect(s)Thorvlad JørgensenArchitectural typeChurchStyleNeo-BaroqueCompleted1905SpecificationsMaterialsBrickAdministrationArchdioceseDiocese of CopenhagenThe Chur...
Banjarmasin SelatanKecamatanKantor kecamatan Banjarmasin SelatanPeta lokasi Kecamatan Banjarmasin SelatanNegara IndonesiaProvinsiKalimantan SelatanKotaBanjarmasinPemerintahan • CamatDrs. Muhammad YusrinPopulasi • Total145,958 jiwa (2.010) jiwaKode Kemendagri63.71.01 Kode BPS6371010 Desa/kelurahan-/12 Banjarmasin Selatan (atau Banjar Selatan, nama resmi menurut Undang-undang) adalah salah satu kecamatan di Kota Banjarmasin, Provinsi Kalimantan Selatan, Indonesia. B...
Overview of the law of the U.S. state of Pennsylvania This article's lead section may be too short to adequately summarize the key points. Please consider expanding the lead to provide an accessible overview of all important aspects of the article. (April 2021) The law of Pennsylvania consists of several levels, including constitutional, statutory, regulatory and case law. The Pennsylvania Consolidated Statutes form the general statutory law. Sources See also: Government of Pennsylvania Title...
Egyptian Museum of MilanMuseo Egizio di MilanoLocationPiazza Castello 3, 20121, Milan, ItalyWebsiteweb.archive.org/web/20120626175202/http://www.milanocastello.it:80/ing/home.html The Museo Egizio (Italian pronunciation: [muˈzɛːo eˈdʒittsjo]) or Egyptian Museum is a museum sited in the Sforza Castle of Milan, Italy. The Castle is one of the most famous monuments in Milan and is home to several museums including the Egyptian Section of the Milan Archaeological Museum, the Museum o...
Smith circa 1870-1880 James Tuttle Smith, D.D. (July 6, 1831 – December 18, 1910) was rector of the Church of the Resurrection in Manhattan from 1866 to 1888, then known as the Church of the Holy Sepulchre.[1][2] Biography He was born on July 6, 1831, in New York City to Sarah Street (1794–1884) and Benjamin Smith (1782–1836). His mother was the daughter of Caleb Street (1753–1797). He served as a Military chaplain during the United States Civil War from 1862 to 1865. ...
1992 Hong Kong filmGirls Without Tomorrow 1992Directed byDavid Lam Tak LukWong ChiWritten byWong ChiSo Man-SingProduced byDavid Lam Tak LukStarringCarina LauFung Bo-BoMay Lo Mei-MeiVivian ChowPauline ChanRelease date 1992 (1992) Running time101 minutesCountryHong KongBox officeHK$8,844,721 (Hong Kong)[1] Girls Without Tomorrow 1992 (應召女郎1988之二現代應召女郎) is a 1992 Hong Kong film directed by David Lam Tak Luk and Wong Chi.[1] Carina Lau, Fung Bo-Bo, May...
This article has multiple issues. Please help improve it or discuss these issues on the talk page. (Learn how and when to remove these template messages) This article needs additional citations for verification. Please help improve this article by adding citations to reliable sources. Unsourced material may be challenged and removed.Find sources: Super Fighter – news · newspapers · books · scholar · JSTOR (May 2014) (Learn how and when to remove this t...
Older brachiolaria larva of Asterias sp. from below, anterior end at topFrom Ernst Haeckel's Kunstformen der Natur (1904) A brachiolaria is the second stage of larval development in many starfishes. It follows the bipinnaria. Brachiolaria have bilateral symmetry, unlike the adult starfish, which have a pentaradial symmetry. Starfish of the order Paxillosida (Astropecten and Asterina) have no brachiolaria stage, with the bipinnaria developing directly into an adult. The brachiolaria develops f...
Ballet by George Balanchine Theme and VariationsKansas City Ballet's Tempe Ostergren and Liang Fu in Theme and VariationsChoreographerGeorge BalanchineMusicPeter Ilyitch TschaikovskyPremiereNovember 26, 1947 (1947-11-26)City Center 55 Street TheaterOriginal ballet companyBallet TheatreCreated for Alicia Alonso Igor Youskevitch Theme and Variations is a ballet choreographed by George Balanchine to the final movement of Tchaikovsky's Orchestral Suite No. 3. The ballet was made fo...
