Baglietto familiako zenbait kidek Genovako Errepublikatik Espainiara migratu zuten XVIII. mende amaieran, Madril eta Murtzia artean bizimodua eginez; lehen belaunaldi hauetako kideak izan ziren Santiago Baglietto (Genova, 1781)[1] eta haren seme Leoncio (Murtzia, 1820)[2] biak ala biak eskultore ospetsuak.
Euskal Herrira ailegatzea
Familiaren adar bat Bizkaia ingurura etorri zen, Lanestosa eta Limpias artean kokatuz. Haietako bat, Mariano Baglietto Hermoso (Limpias, 1864), Pepita Ordoñana Arreserekin (Lanestosa, 1869) ezkondu zen. Pepita herriko maisuaren alaba zen, arabar jatorriko familiakoa.[3]Eibarrera ezkondutako ahizpa zuen, Antolina; eta han lan gehiago zegoela eta, bikotea hara aldatu zen 1920ko hamarkadan.[4] Marianok eta Pepitak 8 haur izan zituzten: Angelita, Clotilde, Joaquin, Jesus, Jose, Emilio, Mariano eta Santiago.[4] Seme-alabek ogibide desberdinetan jardun zuten, baina Jesusen ekimenez, 6 mutilek pintura eta etxeen dekorazio enpresa bat osatu zuten: "Casa Baglietto".[3] Senideek ondorengo ugari izan zituzten; gaur egunean Eibarren abizen honek duen hedapen handiaren jatorria izanik.[5]
Lerro ideologikoak
Espainiako II. Errepublikaren garaian, Baglietto familiako kideak karlismoarekin lerrokatuak zeuden, arrazoi horregatik 1936ko Gerra Zibilean batzuek Erreketearekin borrokara joan ziren,[3] eta beste batzuk atxilotu zituzten.[6] Halere, gerraostean, haien sinismen erlijiosoaren eraginez, beste aldean borrokatutako ezagunen alde atera ziren behin baino gehiagotan, erbesteratuak eta presoak herrira itzultzeko berme gisa aurkeztuz. Gerora, familiaren baitan joera politiko desberdinak agertu ziren, espainiar zein euskal ideologia abertzale kontrajarriak barne.[3]
