Bostunen zirkulua deitzen zaio musikanbostun mailako tarteen bidez banatutako musika-noten goranzko edo beheranzko segida bati. Nota horiek zirkulu itxi bat osatzen dute, non eskala kromatikoaren hamabi graduak aurkitu daitezkeen eta eskala klasiko nagusiak (maior) eta txikiak (minor) bakoitzak zehazten dituen armadurako aldaketaekin.[1][2] 1711n deskribatu zuen lehenbizikoz Johann David Heinichen musikari alemanak Neu erfundene und gründliche Anweisung … zu vollkommener Erlernung des General-Basses tratatuan.[3]
Beste baten eskuinean dagoen harmoniak dominantearen funtzioa betetzen du, eta subdominanteko ezkerrekoak, berriz, erdikoa tonika gisa uzten du. Bostunen zirkulutik iristen garen tonalitate bakoitzak zentro tonal bat irudikatzen du (do maiorra edo minorra, sol maiorra edo minorra, etab.). Tonalitate bakoitzaren tonikak indar grabitatorioa eragiten du, musikaren bilakaera erakartzen duena; hortik dator tonalitate nagusi baten ohiko aipamena.
