Frederiko I.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa

Frederiko I.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa
	; Irudi gehiago
; Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadorea
Erromatarren erregea
Suabiako duke
Bizitza
Jaiotza	Haguenau, 1122ko abendua
Herrialdea	Germaniako Erromatar Inperio Santua
Heriotza	Göksu (en) , 1190eko ekainaren 10a (67 urte)
Hobiratze lekua	San Petri eliza (Antakya)
Heriotza modua	istripuzko heriotza: itotzea
Familia
Aita	Frederick II, Duke of Swabia
Ama	Judith of Bavaria, Duchess of Swabia
Ezkontidea(k)	Adelheid of Vohburg (en) (1147 - 1153ko martxoa); Beatriz Borgoinakoa (1156ko ekainaren 17a - 1184ko azaroaren 15a)
Seme-alabak	ikusi Filipe Suabiakoa; Henrike VI.a Germaniako Erromatar Inperio Santukoa; Frederick V, Duke of Swabia (en) ; Frederick VI, Duke of Swabia (en) ; Conrad II, Duke of Swabia (en) ; Otto I, Count of Burgundy (en) ; Beatrice Schwäbische (en) ; Sophie of Hohenstaufen (en) ; Agnes von Staufen (en) ;
Haurrideak	ikusi Judith Hohenstaufengoa; Bertha, duchess of Lorraine (en) ; Luitgard van Schwaben (en) ; Conrad (en) ;
Familia	ikusi Henrike Lehoia (izter-lehengusu);
Leinua	Hohenstaufen etxea
Hezkuntza
Hizkuntzak	alemana
Jarduerak
Jarduerak	politikaria
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	katolizismoa

Artikulu hau enperadoreari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Frederiko I.a».

Frederiko I.a Hohenstaufengoa edo Frederiko I.a Bizargorria (1122 – 1190eko ekainaren 10a) 1152ko martxoaren 4ean Frankfurten Alemaniako errege hautatu eta Akisgran-en koroatu zuten, 1154an Pavian Italiako errege koroatu zuten eta, amaitzeko, 1155eko ekainaren 18an Adrian IV.a aita santuak Germaniako Erromatar Inperio Santuko enperadore koroatu zuen. 1178ko ekainaren 30an Arlesen Borgoinako errege aldarrikatu zuten. Bizagorri ezizena (italieraz Barbarossa eta alemanieraz Rotbart) bere agindupeko Italiako iparraldeko hirietan ipini zioten, zinez bizar gorria baitzuen.

Bere errege aukeraketa aurretik, oinordekotzaz Suabiako dukea ere bazen (1147–1152, Frederiko III.a izenez). Hohenstaufen dinastiako Frederiko II.a dukearen semea zen. Bere ama Judith, Henrike IX. Bavariakoaren alaba zen, hortaz Frederiko Bizargorri Alemaniako bi sendi garrantzitsuetatik zetorren, horrek printze hautagai onargarria izateko sobera baldintza ematen zizkiolarik.

Istripua

1190 Ekainaren 10ean, Frederiko I.a Bizargorria enperadorea Saleph ibaian jausi zen^[1]. Zer gertatu zen zehazki ez dakigu eta hainbeste eztabaida daude gai honen inguruan. Historialari batzuen arabera bihotzekoa izan zuen. Frederikoren gizon batzuk ozpinean sartu zuten bere gorputza usteldu ez zedin.

Frederikoren heriotzak izua eta kaosa ekarri zion bere gudarosteari. Hain izan zen horrela non ia gudaroste osoa desegin baitzen. Honen ondorioz, jadanik musulmanen aurkako gurutzadan erdi konkistatuta zegoen Jerusalem kristauen eskuetan ez zen erori. Bakarrik 5.000 gudari heldu ziren Acrera, izatez gudaroste askoz handiagoa zen zati txiki bat. Bizargorriren semea, Henrike VI.a Suabiakoa gelditzen zen gudarostearen zatia Jerusalemera gidatu zuen bertan lurperatzeko intentzioarekin. Hala eta guztiz, ozpinak ez zuen Bizargorriren gorputza deskonposiziotik salbatu eta ondorioz Antiokiako Keparen Elizan lurperatu zuten bere [[haragia, bere hezurrak Tiroko katedralean eta bere bihotza eta barruko organoak Tarsusen.^[2]