Landgravea noblezia titulu bat izan zen, nagusiki Germaniako Erromatar Inperio Santuan erabilia, eta, ondoren, estatu honengandik eratorritako lurraldeetan, kondearen (alemanez: graf) pareko, zuzenean enperadorearekin behar feudal bat zuelarik. Bere jurisdikzioa, batzuetan, oso lurralde handietara hedatzen zen, tarteko kargu baten mende egon gabe, dukea, apezpikua edo konde palatinoa. Landgraveak burujabetza eskubideak gauzatzen zituen, bere erabakitze boterea dukearenaren parekoa zen.
Hitza, lehen aldiz, behe Lotaringian agertu zen, 1086an eta Lehen Mundu Gerraren ondoren erabiltzeari utzi zitzaion arte erabili zen.
Bere forma femeninoa landgravina da; landgraveak gobernaturiko lurralde edo kargua, landgraverria da. Hauetatik, bi dira ezagunak: Hesseko Landgraverria eta Turingiako Landgraverria.
Kanpo estekak
