Megan Rapinoe

Megan Rapinoe
	; (2019) Irudi gehiago
Bizitza
Jaiotza	Redding, 1985eko uztailaren 5a (39 urte)
Herrialdea	Ameriketako Estatu Batuak
Familia
Bikotekidea(k)	ikusi Sue Bird;
Haurrideak	ikusi Rachael Rapinoe (en) ;
Hezkuntza
Heziketa	University of Portland (en)
Hizkuntzak	ingelesa
Jarduerak
Jarduerak	futbolaria, ekintzailea eta aktorea
Ibilbidea
	Parte-hartzailea football at the 2012 Summer Olympics – women's tournament (en) (1.); football at the 2016 Summer Olympics – women's tournament (en) (5.); 2019ko Emakumezkoen Munduko Futbol Txapelketa (1.); football at the 2020 Summer Olympics – women's tournament (en) (3.) ;
Posizio edo espezialitatea	wing half (en) ; erdilaria
Pisua	60 kilogramo
Altuera	170 zentimetro
Jasotako sariak	ikusi 100 Emakume (BBC) (2019) ; Emakumezkoen Urrezko Baloia (2019) ; The Guardian Footballer of the Year ; The Best FIFA Women's Player (2019) ; Sports Illustrated Sportsperson of the Year (2019) ; Time 100 (2022) ;

Megan Anna Rapinoe,^[1] (Redding, Kalifornia, 1985eko uztailaren 5a), Pinoe bezala ere ezaguna, futbol jokalari profesional estatubatuarra da, zeinek gaur egun erdilari edo aurrelari moduan jokatzen baitu Seattle Reign FC futbol taldean, National Women’s Soccer League deritzonean, alegia, AEBetako Emakumeen Futbol Liga Nazionalean. AEBetako emakumeen futbol selekzioarekin irabazi zituen Munduko Kopa 2015ean, Olinpiar Jokoak 2012an eta zilarrezko domina Munduko Kopan 2011n. 2018a ezkero AEBetako futbol selekzioko kapitaina da, Carli Lloyd eta Alex Morgan taldekideekin batera.^[2]

Rapinoe bere joko landu eta teknikoagatik da ezaguna,^[3] eta 2011n Brasilen kontra Munduko Kopako final laurdenetan Abby Wambach taldekideari eman zion pase zehatzagatik, zeini esker AEBek partida berdindu baitzuten, amaieran penaltietan irabazi zutena. 2012ko Olinpiar Jokoetan hiru gol sartu eta lau asistentzia eman zituen, urrezko domina irabazita AEBentzat. Lehen futbol jokalaria da, neska eta mutilen artean, Olinpiar Jokoetan gol olinpiko bat sartu duena.

Rapinoek LGBT erakunde asko babesten ditu, Gay, Lesbian and Straight Education Network (GLSEN) sarea barne eta Athlete Ally. Babesle ekonomiko boteretsuak ditu, hala nola Nike, Samsung eta DJO Global, eta promozio ekitaldi askotan agertu da Wildfang eta Nike arropa-enpresen alde. Aurrez honako talde hauetan jokatu izan du: Chicago Red Stars, Philadelphia Independence eta MagicJack AEBetako Futbol Liga Profesionalean etal Olympique de Lyon taldean, Frantzian, Division 1 Féminine delakoan.

2023ko irailean iragarri zuen AEBko selekziori argur esango ziola eta urrian, futbol profesionala utziko zuela. Selekzioarekin 2023ko irailaren 24an jokatu zuen azken partida, guztira 203. partida eta 63 gol sartuta.^[4]

Lehen urteak

Rapinoe Redding herrian jaio zen, Kalifornian, eta bertan bizi izan zen bere gurasoekin, Jim eta Denise, eta bost neba-arrebekin, tartean bere bikia, Rachael. Gaztetan, eta Bigarren Hezkuntzara iritsi arte, jokatu zuen bere aitak entrenatutako taldeetan. Foothill High School taldean jokatu barik, Rapinoek jokatu zuen Elk Grove Pride taldean, berau Sacramento hiriaren hegoaldekoa. Atletismoan lehiatu zen lehen eta bigarren urteko ikasle garaian; saskibaloian, ikasten ari zela lehen, bigarren eta senior mailetan; eta ohorezko zerrendan izan zen seihileko guztietan, Bigarren Hezkuntza egiten ari zela. 2004an McDonald's All-American Game partidarako deitu zuten. Halaber, 1999an jokatu zuen 14 urtez azpikoen Olympic Development Program (ODP) delakoan, eta baita ODPren eskualdeko taldearentzat.

Ibilbide profesionala

Klubetan

2002 eta 2005 artean, Elk Grove Pride taldean jokatu zuen Rapionek, Women's Premier Soccer League-ren barruan, Rachael ahizpa bikiarekin eta Stephanie Cox geroago selekzioko kidearekin.

2004 eta 2008 artean, bere unibertsitateko taldean jokatu zuen: Portland Pilots, Portlandgo Unibertsitatean. Talde harekin irabazi zuen bere konferentziako txapelketa 2004, 2005, 2007 eta 2008 urteetan, eta NCAAko txapelketa nazionala 2005ean.

2009an, Women's Professional Soccer txapelketa sortu zenean, Txikagoko Red Stars taldeak aukeratu zuen, eta bertan jokatu zuen 2009an eta 2010ean. 2010ean Rapinoe Philadelphia Independence taldera joan zen. 2011n, ostera, Emakumeen Munduko Kopan ari zela, Alemanian, MagicJack taldera traspasatu zuten. 2011ko urriaren 25ean, WPS ligak erabaki zuen MagicJack frankizia desegitea, 2012rako Rapinoe eta beste jokalari asko agente libre moduan utzita. 2012ko hastapenetan, WPS liga bertan behera geratu zen.

Berehala Australiara joan zen, Sydney FC taldean jokatzera, eta han partida gutxi batzuk jokatu zituen. 2012ko otsailean WPS bertan behera geratu ostean, Rapinoek eta AEBetako selekzioko zenbait jokalarik fitxatu zuten Seattle hiriko Sounders Women taldean, arrakasta handiz.

2013ko urtarrilaren 10ean sei hilabeterako Olympique Lyonnais taldera joan zen, talde indartsu bat, zeinak irabaziak baitzituen sei liga Frantzian eta birritan jarraian Champions txapelketa. Guztira 28 partida jokatu zituen Lyongo taldean, 8 gol eginda. 2014ko otsailean, utzi egin zuen Lyon, ez zegoen-eta ados Patrice Lair taldeko entrenatzailearekin.

Harrezkero, Rapinoek Seattle Reign FC taldean jokatzen du.

2018ko urriaren 8an, Rapinoe hamabost jokalariren izen-sortan sartu zuten, Emakumeen Urrezko Baloirako hautagai gisa. 9. sailkatu zen.

AEBko selekzioan

Rapinoek lehen aldiz jokatu zuen AEBen elastikoarekin 19 urtez azpikoen taldean. Han 21 partida jokatu zituen, 9 gol eginda. Haren agerpen aipagarrienak izan ziren 20 urtez azpikoen Munduko Kopan, 2004an.

2006ko uztailaren 23an jokatu zuen lehen aldiz AEBetako selekzio nagusian, Irlandaren kontra. Lehen bi golak, ostera, 2006ko urriaren 1ean sartu zituen, Txinaren kontra. 2007an eta 2008an, berriz, ez zuen selekzioarekin jokatu, lotailu gurutzatuaren lesio larri baten ondorioz. 2011ko uztailaren 2an gola egin zuen Kolonbiaren kontra Munduko Kopan, eta ospatu zuen zelai ondoko mikro batean Born in the USA abestia kantatuz, berau Bruce Springsteen abesliarena.

Ordura arte ezker-aurrelari moduan jokatu bazuen ere, 2011ko uztailean, Alemanian jokatu zen Munduko Kopan, ezker-erdilari moduan hasi zen jokatzen, atzean baloiak errekuperatu eta taldeko aurrelariei pasatzen. Jatorriz eskuina bada ere, Rapinoe oso ondo moldatzen da hanka biekin. Berak jaurtitzen ditu kornerrik inportanteenak eta falta asko. Haren jokoak teknika eta sorkuntza gehitu bazizkion ere taldeari, finalean galdu egin zuten Japoniaren kontra.

2012ko Udako Olinpiar Jokoetan (Londres), esku hartu, eta urrezko domina eskuratu zuen; 2020ko Udako Olinpiar Jokoetan, (Tokio), berriz, brontzezkoa eskuratu zuen, bietan futbolean Ameriketako Estatu Batuak ordezkatuz; Tokion, Kanadako taldearen (urrezko domina) eta Suediako taldearen (zilarrezko domina) atzetik sailkatu zen AEBko taldea, eta honako hauek osatzen zuten AEBko taldea: Alyssa Naeher, Crystal Dunn, Sam Mewis, Becky Sauerbrunn, Kelley O'Hara, Kristie Mewis, Tobin Heath, Julie Ertz, Lindsey Horan, Carli Lloyd, Christen Press, Tierna Davidson, Alex Morgan, Emily Sonnett, Megan Rapinoe, Rose Lavelle, Abby Dahlkemper, Adrianna Franch, Catarina Macario, Casey Krueger, Lynn Williams eta Jane Campbellek.^[5]

Nazioarteko emaitzak

Udako Olinpiar Jokoak
Urtea	Lekua	Domina	Proba
2012	Londres Erresuma Batua	01 !	Futbola, emakumezkoa.
2020	Tokio Japonia	03 !	Futbola, emakumezkoa.

2013ko martxoaren 13an Argarveko kopa irabazi zuen bere selekzioarekin, finalean 2-0 irabazita Alemaniari. Txapelketako jokalaririk onena hautatu zuten. 2015ean munduko txapeldun bihurtu ziren.

Bizitza pribatua

2012ko uztailaren 2an Rapinoe armairutik irten zen, Out aldizkarian publiko aitortuta lesbiana zela.^[6] Bertan jakinarazi zuen 2009a ezkero amodio harremanak zituela Sarah Walsh futbolari australiarrarekin. Bost urte elkarrekin bizi izanda, Rapinoek eta Walshek 2013an amaitu zuten euren arteko harremana. Harrezkero, Rapinoe saskibaloi jokalari batekin irten izan da, Sue Bird-ekin. 2018an Bird eta Rapinoe bikotea ESPN aldizkariaren Body argitalpeneko portadan agertu zen lehen sexu bereko bikotea izan zen.

Herri kulturan

Inprimatutako euskarriak

Rapinoe Curve-ren 2013ko martxoko edizioko azalean agertu zen. 2012ko abuztuaren 6an egin zuten profila, Sports Illustrated-en eta 2012ko uztaileko Out-en. 2013ko apirilaren 11ko The New York Times egunkariak Frantzian, selekzioarekin eta 2012ko Olinpiar Jokoen aurretik publikoki ateratako esperientziari buruzko artikulu bat agertu zuen. 2014ko uztailean, ESPNren The Body Issue-n agertu zen. 2019an, urteroko Sports Illustrated Swimsuit Issue-ko lehen emakume irekia bihurtu zen. Urte berean Sports Illustrated, Marie Claire eta InStyle-ren azal anitzetan agertu zen.

Telebista eta zinema

Rapinoek The Daily Show-en agerraldiak egin ditu Jon Stewart, The Today Show, The Rachel Maddow Show, Meet the Press, Good Morning America eta Jimmy Kimmel Live-rekin. 2012an, Title IX is Mine: USWNT izeneko ESPN film batean agertu zen. Fox Soccer filmaren ardatza izan zen, Fox Soccer Exclusive: Megan Rapinoe 2012ko azaroan.

2016an, Rapinoe Hope Solo eta Crystal Dunn taldekideekin parte hartu zuen Fullscreen-ek emandako Keeping Score izeneko doku-seriean. Atalek 2016ko Rioko Olinpiar Jokoetarako prestatzen ari diren kirolariak jarraitzen dituzte eta soldata berdintasuna eta arrazakeria bezalako gaiak jorratzen dituzte. 2019ko otsailean, Nike-ren "Dream Crazier" iragarkian agertu zen Serena Williams, Simone Biles, Ibtihaj Muhammad, Chloe Kim eta beste emakume kirolari batzuekin. Iragarkia 2019ko Oscar sarietan agertu zen. 2019an, Rapinoe-k agerraldi bat egin zuen Showtime-ko The L Word: Generation Q saioan.

2020ko abenduan, jakinarazi zen Rapinoeren "One Life" salduen liburua gidoizko telesail gisa egokituko zela Sony Pictures Television-ek eskubideak aukeratu ostean.

Bideojokoak

Rapinoe bere taldekideekin batera agertu zen EA Sports-en FIFA bideo-jokoen seriean FIFA 16-n hasita, emakumezko jokalariak jokoan sartu ziren lehen aldiz. 2015eko irailean, EA Sports-ek emakumezkoen bigarren postuan sailkatu zuen Carli Lloyd taldekidearen atzetik.

zinta desfileak, Etxe Zuria eta Kongresuko ohoreak eta arto-labirinto bat

2015eko FIFA Emakumeen Munduko Kopan Estatu Batuek irabazi ostean, Rapinoe eta bere taldekideak New Yorken egindako ticker desfile batekin omendu zuten emakumezkoen lehen kirol taldea bihurtu ziren. Jokalari bakoitzak hiriaren giltza bat jaso zuen Bill de Blasio alkatearen eskutik. Urte bereko urrian, taldea omendu zuen Barack Obama presidenteak Etxe Zurian, eta presidenteak Rapinoeren aurpegiaren formako arto-labirinto bat eraiki zuen Kalifornia iparraldeko baserria ohartarazi zuen.

2019ko Emakumeen Munduko Koparen ostean, New York hiriak emakumezkoen selekzioa omendu zuen bigarren zinta desfile batekin eta Robin Robertsek aurkeztu zuen Udaletxean.

Rapinoe eta bere taldekideak hiriburu nazionalera gonbidatu zituzten Chuck Schumer senatariak eta Alexandria Ocasio-Cortez, Ayanna Pressley eta Nancy Pelosi kongresistak.

Moda

2020an, Rapinoek kontratua sinatu zuen Loewe nazioarteko luxuzko moda markako bozeramaile izateko.

Ereserki nazionala

Ikusi ere: AEBetako ereserki nazionalaren protestak (2016-gaur egun)

2016ko irailaren 4an, Chicagon Izar Gorrien aurkako partida batean, Rapinoe belauniko jarri zen ereserki nazionalan zehar Colin Kaepernick, San Frantziskoko 49ers-eko quarterback-arekin elkartasunez, himnoan zehar zutik jartzeari uko egin zion arraza-bidegabekeriari eta gutxiengoen zapalkuntzari protesta egiteko. Garai hartan belaunikatzen jarraitzeko asmoa zuela esan zuen. Aste horretan, irailaren 7an, Washington Spirit-ek ereserki nazionala jo zuen taldeek zelaira hartu aurretik, eta adierazi zuen ez zutela "gure zaleak eta lagunak horrelako ekintza batek ordezkatuko lukeen errespetu faltaren menpean jarri nahi". Adierazpen gehigarri batean, Spirit-en zuzendaritzak esan zuen "edozein edozein arrazoirengatik milioika estatubatuarrentzat eta gure zale askorentzat hainbeste esan nahi duen tradizio hau bahitzea gogoz uztea gu geuk egitea bezain errespetu falta litzatekeela".

Rapinoek atsekabea adierazi zuen mugimendu honekin, "ikaragarri nazkagarria izan zen, gure herrialdeko tragediarik larrienetako bat baino lau egun lehenago, gertaera hau bahitzen saiatu naizela esatea". Protestarekin jarraitu zuen 2016ko irailaren 15ean, Thailandiaren aurkako selekzioaren partidan. Ondoren, US Soccer-ek adierazpen bat argitaratu zuen, zera esanez: "Zure herrialdea ordezkatzea pribilegio eta ohore bat da AEBetako Futbol Selekzioekin lotuta dagoen edozein jokalari edo entrenatzailerentzat. Hori dela eta, gure ereserki nazionalak garrantzi berezia du AEBetako futbolarentzat. Nazio eta askotan globalaren aurrean. Ikusleek, gure ereserkia jotzea gure Gizon eta Emakumeen Selekzio Nazionaleko jokalari eta entrenatzaileentzat aukera bat da herrialde honetan denok estimatzen ditugun askatasunez eta askatasunez hausnartzeko. Zure herrialdea ordezkatzeko pribilegioaren zati gisa, espero dugu. gure jokalariek eta entrenatzaileek gure bandera ohoratuko dute ereserkia jotzen den bitartean". Gaiari aurre egiteko, Rapinoek elkarrizketa batean adierazi zuenez, "protesta benetan denaren aurkako defentsa gisa erabiltzea nahiko koldarra zen abertzaletasun estali hori", eta, gainera, adierazi zuen ziurrenik ez zuela inoiz ereserki nazionala berriro abestuko.^[7]

Jarrera

2016ko irailaren 4a ezkero, Rapinoek boikoteatu egiten du AEBetako ereserkia partiden aurrean, eta horrela babesa erakusten dio Colin Kaepernick futbol amerikarreko jokalari afro-amerikarrari, zeinek protesta egiten baitu poliziak amerikar beltzen kontra erakusten duen indarkeriagatik. Halaber, oso ozen salatu du gizonezko eta emakumezko futbol jokalarien artean dagoen soldata arrakala.^[8]

Frantziako Munduko Kopan ez du AEBetako ereserkia kantatzen partiden aurrean, protesta moduan Donald Trump AEBetako presidenteak bultzatzen dituen politiken kontra.^[9]