- Non confundir con alcalde.
Un alcaide, castelán ou casteleiro[1] era, na Idade Media, o gobernador ou o máximo xefe militar e oficial xurisdicional dun alcázar, castelo ou fortaleza. As súas facultades eran de diferente orde e estendíanse tanto á xurisdición civil, como a criminal, e tanto ao goberno militar, como ao político.
Posteriormente o título estendeuse a outras actividades de dirección de diferentes tipos de establecementos como, por exemplo, o funcionario que nun centro penitenciario tiña ao seu cargo a custodia e a seguridade dos presos e a organización do réxime do establecemento.[1]
Etimoloxía
O termo alcaide, o mesmo que alcalde, derivan do árabe hispano قاضي alqáḍi, e este do árabe clásico, قاضي al-qāḍī, "o condutor (de tropas)", e tamén "o xuíz" (no caso de alcalde).[2][3][4]
Notas
