Unha bendición[1], ou beizón[2], é a expresión dun desexo benigno dirixido cara a unha persoa ou grupo delas que, en virtude do poder máxico da linguaxe, espérase que axude a lograr que ese desexo se cumpra. Gramaticalmente, trátase de oracións con modalidade desiderativa (o mesmo que o seu contrario, as maldicións). Así, son bendicións típicas Que Deus che garde ou Que che vaia bonito.
As bendicións teñen un papel destacado nas crenzas populares de moitos pobos, así como nos seus mitos e lendas. En especial, ten grande importancia a bendición que un pai ou unha nai dirixen aos seus fillos. Na Biblia, cóntase como Xacob engana ao seu pai cego, Isaac, para obter del a bendición paterna, que Isaac desexaba dar ao primoxénito, Esaú. A bendición di así:
Deus déache da rosada do ceo e en grao sumo prezado da terra: trigo e viño en abundancia.Que os pobos che sirvan, e as nacións próstrense diante túa. Sei señor dos teus irmáns, e próstrense diante túa os fillos da túa nai. Sexan malditos os que che maldigan, e benditos os que che bendigan (Xénese 27:28-29).
Achamos tamén bendicións na lírica tradicional (como a canción sefardíBoa semana déanos Deus / alegres e sans) e mesmo na música pop, con exemplos como Forever Young de Bob Dylan, bendición dirixida aos seus fillos (May you stay forever young), ou o canto que pecha A Very Cellular Song, da Incredible String Band:
