Corindón

Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde maio de 2017.)

Corindón
Fórmula química	Al2O3
Clase	Óxidos
Sistema cristalino	Romboédrico
Cor	Incolora, vermella, azul, amarela, verde e parda
Brillo	Vítreo
Dureza	9
Fractura	Concoidea
Exfoliación	Moi imperfecta
Raia	Branca
Densidade	3,9-4,1 g/cm3

O corindón é un mineral da clase dos óxidos cuxa fórmula química é Al₂O₃ (contén un 53% de aluminio).

O corindón preséntase en forma de cristais hexagonais tabulares, bipiramidales ou en forma de bocois.

Segundo sexa a súa coloración podemos diferenciar entre:

• Rubí, de cor vermella pola inclusión de átomos de cromo.
• Zafiro, de cor azul pola inclusión de ferro e titanio na súa composición.

Existen outras moitas coloracións (incolora, amarela, verde e parda) aínda que son moito menos características desde mineral.

• 
  Rubí
• 
  Zafiro

Podemos atopar corindón en xacementos de diversa natureza como en pegmatitas, en gneises, en mármores ou en peridotitas. Moito máis raro é atopalo en rochas volcánicas.

Tense atopado en forma detrítica nas areas no río Sil.

O corindón úsase basicamente en xoiería.

É ademais un axente abrasivo de grande efectividade cando é usado en sistemas para a preparación superficial do aceiro e traballos de gravado artístico en cristais, creando relevos con moita facilidade e incluso perforando o material. A altas presións pode cortar tamén o metal.

Pódese usar coma aditivo na elaboración do aceiro, otorgándolle características sobresalientes de maleabilidade.

Outros óxidos importantes son:

O rútilo, a magnetita e a casiterita.