Inflatable Antenna Experiment, coñecido tamén polo seu acrónimo IAE, foi un satélite artificial tecnolóxico da NASA lanzado o 19 de maio de 1996 mediante o transbordador espacial Endeavour desde o Centro Espacial de Cabo Cañaveral.[2][5][6]
Características
IAE consistía nunha antena despregable feita de mylar. Foi soltada desde o transbordador Endeavour durante a misión STS-77 acoplada ó satélite Spartan 207, que serviu de plataforma para o inchado e despregamento da antena, que tras expandirse ata os 16 metros de diámetro mantivo a súa forma grazas a tres mastros hinchables de 30 metros de longo. IA posteriormente desacoplouse de Spartan, reentrando na atmosfera días máis tarde, o 22 de maio de 1996. Spartan foi recollido polo transbordador.[1][2][3][5][6]
Notas
- ↑ 1,0 1,1 1,2 N2YO (2011). Real Time Satellite Tracking, ed. "IAE" (en inglés). Consultado o 18 de abril de 2013.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 NASA (27 de marzo de 2013). "IAE" (en inglés). Consultado o 18 de abril de 2013.
- ↑ 3,0 3,1 "Note verbale dated 21 March 1997 from the Permanent Mission of the United States of America to the United Nations (Vienna) addressed to the Secretary-General" (PDF). COMMITTEE ON THE PEACEFUL USES OF OUTER SPACE (97-22218T): 13. 8 de abril de 1997. Consultado o 18 de abril de 2013.
- ↑ Claude Lafleur (2010). "IAE" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 26 de xaneiro de 2018. Consultado o 18 de abril de 2013.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Gunter Dirk Krebs (2013). Gunter's Space Page, ed. "Spartan 207 (IAE)" (en inglés). Consultado o 18 de abril de 2013.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Mark Wade (2011). "IAE" (en inglés). Consultado o 18 de abril de 2013.
