Os satélites Lacrosse foron fabricados por Martin Marietta (logo parte de Lockheed Martin) e eran operados pola Oficina Nacional de Recoñecemento (NRO). Usaban un siste de radar de apertura sintética (SAR, en inglés) para cartografar o terreo, posiblemente cunha resolución de 1 metro ou mellor. O programa Lacrosse foi aprobado en 1983 e antes do lanzamento do primeiro satélite foi renomeado a Onyx. Os satélites eran lanzados baixo a denominación Programa 3100 e usaban unha grande antena de radar e paneis solares para xerar potencia eléctrica.[1][2]
Lanzáronse cinco satélites Lacrosse, todos con éxito. O programa rematou despois do lanzamento da quinta unidade e foi continuado polos satélites Topaz.[1][2]