Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Linguas ugrofinesas

Mapa das linguas ugrofinesas.

As linguas ugrofinesas é un grupo de linguas dentro da familia das linguas urálicas que exclúe as linguas samoiedas. O seu status, anteriormente aceptado como subfamilia do urálico, baséase en criterios formulados no século XIX e é criticado por algúns lingüistas contemporáneos como Tapani Salminen e Ante Aikio como inexactos e enganosos.[1][2] As tres linguas urálicas máis faladas, o húngaro, o finés e o estoniano, están incluídas dentro das linguas ugrofinesas, aínda que as raíces lingüísticas comúns a ambas as dúas ramas da árbore tradicional ugrofinesa (finopérmicas e úgricas) están distantes.

O termo ugrofinés, que orixinalmente se refería a toda a familia, úsase ás veces como sinónimo do termo urálico, que inclúe as linguas samoiedas,[3] como ocorre habitualmente cando unha familia lingüística se amplía con máis descubrimentos.

Bandeiras dos pobos ugrofineses

Notas

  1. ↑ Tapani Salminen, "The rise of the Finno-Ugric language family." In Carpelan, Parpola, & Koskikallio (eds.), Early contacts between Uralic and Indo-European: linguistic and archaeological considerations. Mémoires de la Société Finno-Ougrienne 242; Helsinqui 2001. 385–396.[1]
  2. ↑ Aikio, Ante (2019). "Proto-Uralic". En Bakró-Nagy, Marianne; Laakso, Johanna; Skribnik, Elena. Oxford Guide to the Uralic Languages. Oxford, UK: Oxford University Press. pp. 1–4. 
  3. ↑ Tommola, Hannu (2010). "Finnish among the Finno-Ugrian languages". Mood in the Languages of Europe. John Benjamins Publishing Company. p. 155. ISBN 978-90-272-0587-2. 

Véxase tamén

Bibliografía

  • Aikio, Ante (2003). Angela Marcantonio, The Uralic Language Family: Facts, Myths and Statistics. (Book review.) In: Word – Journal of the International Linguistic Association 3/2003: 401–412.
  • Bakró-Nagy Marianne 2003. Az írástudók felelőssége. Angela Marcantonio, The Uralic Language Family. Facts, myths and statistics. In: Nyelvtudományi Közlemények 100: 44–62. (Downloadable: [2])
  • Bakró-Nagy Marianne 2005. The responsibility of literati. Angela Marcantonio, The Uralic Language Family. Facts, myths and statistics. In: Lingua 115: 1053–1062. (Downloadable: [3])
  • Etymologisches Wörterbuch des Ungarischen: Register. 1997. ISBN 978-963-05-6227-0. 
  • Björn Collinder (1977). Fenno-Ugric Vocabulary: An Etymolog. Buske Verlag. ISBN 978-3-87118-187-0. 
  • Campbell, Lyle: Historical Linguistics: An Introduction. Edinburgh University Press 1998.
  • Márta Csepregi; Gábor Bereczki (2001). Finnugor kalauz. ISBN 978-963-243-862-7. 
  • De Smit, Merlijn 2003: A. Marcantonio: The Uralic language family. Facts, myths and statistics (review). In: Linguistica Uralica 2003, 57–67.
  • Encyclopædia Britannica 15th ed.: Languages of the World: Uralic languages. Chicago, 1990.
  • Georg, Stefan 2003. Rezension: A. Marcantonio: The Uralic Language Family. Facts, Myths and Statistics. In: Finnisch-Ugrische Mitteilungen Band 26/27.
  • Heikki Paunonen; Päivi Rintala (1984). Nykysuomen rakenne ja kehitys: Näkökulmia kielen vaihteluun ja muuttumiseen. ISBN 978-951-717-360-5. 
Kembali kehalaman sebelumnya