A semente é a estrutura mediante a que realizan a propagación as plantas que por iso se chaman espermatófitas (plantas con semente). A semente prodúcese pola maduración dun óvulo dunha ximnosperma ou dunha anxiosperma. Unha semente contén un xermolo do que pode desenvolverse unha nova planta baixo condicións apropiadas. Pero tamén contén unha fonte de alimento almacenado e está envolvido nunha cuberta protectora.
Estrutura
O alimento almacenado comeza como un tecido fino e delgado chamado endospermo que é provisto por plántaa proxenitora e pode ser rico en aceite ou amidón e en proteínas. En certas especies, o embrión alóxase no endospermo, que a semente utilizará para a xerminación. Noutros, o endospermo é absorbido polo embrión mentres que o último crece dentro da semente en desenvolvemento, e os cotiledóns do embrión énchense do alimento almacenado. Na madurez, as sementes destas especies carecen de endospermo. Algunhas sementes de plantas comúns que carecen de endospermo son as fabas, chícharos, cabazas, xirasoles, e ravos. As sementes de plantas con endospermo inclúen todas as coníferas, a maioría dos monocotiledóns, as herbas, tales como o millo e o coco.
A envoltura da semente desenvólvese a partir de cubertas, chamadas tegumentos, que orixinalmente rodean ao óvulo. Na semente esta envoltura madura pódese converter nunha fina cuberta, como no cacahuete, ou en algo máis substancial.
As sementes das anxiospermas quedan contidas en estruturas secas ou carnosas (ou en capas de ambas), chamadas froitos. En galego chámase froita ao alimento que representan os froitos carnosos e doces. En cambio as sementes das ximnospermas comezan o seu desenvolvemento "espidas" sobre as brácteas dos conos, aínda que no seu desenvolvemento son acompañadas por escamas, que axudan á súa protección ou á súa dispersión.
Existe tamén un concepto legal de sementes, no que se considera como semente a calquera parte da planta cando o seu fin é a multiplicación, incluíndose entón plantóns, vitroplantas etc.
Función das sementes
A diferenza dos animais, as plantas están limitadas na súa habilidade de buscar as condicións favorables para a vida e o crecemento. Por conseguinte, evolucionaron de moi diversas formas para propagarse e aumentar a poboación a través das sementes. Unha semente debe chegar á localización adecuada no momento óptimo de xerminación. Estas propiedades que fomentan a produción da seguinte xeración é posible que estean máis relacionadas cos froitos que coas mesmas sementes, xa que a función típica da semente é a de servir de mecanismo retardante, permitindo suspender o crecemento se as condicións non son favorables ou dar o tempo necesario para a súa dispersión. Cada especie logra o seu obxectivo dunha forma diferente: producindo gran cantidade de sementes, envolvendo as sementes en duras capas que se van abrandando coas choivas e o frío invernal para xerminar na primavera.
Produción de sementes
A produción de sementes é un proceso industrial que permite crear sementes de alta calidade, nas mellores condicións, libres de contaminación, pragas ou enfermidades. A produción de sementes é parte da industria alimentaria (millo, soia, trigo, froitas entre outros), pero tamén de produtos como o algodón e as flores.
Etapas de produción
A produción de sementes inclúe as seguintes etapas: sementa, colleita, acondicionamento e secado, análise e control de calidade, clasificación e selección, lavado e tratamento, almacenaxe, certificación, etiquetaxe e embalaxe, e embarque.