Na bibliografía galega noméase dende os textos do Rexurdimento; fálase en numerosas obras que describen a vida cotiá: torradas de viño, ovos pras torradas, torradas de mel e manteiga..., polo que se demostra que era un doce común nas casas galegas calquera día do ano[2]. Noutras zonas de España comíanse na Coresma e na Semana Santa, xa que, sendo un alimento de orixe humilde, logo enche ao comensal especialmente na época na que os católicos deixan de comer carne.
Variantes noutras linguas
En España e nos países hispanos coñécense coma torrijas ou torrejas.
En Europa Central coñécense como Arme Ritter (en alemán: cabaleiros pobres) en Alemaña, Pofesen en Austria, Fotzelschnitten en Suíza e bundás kenyér en Hungría.
En Francia chámase "pain perdu" (pan perdido), se ben este non se frixe en aceite abundante senón que se fai á prancha.
No Reino Unido e países de fala inglesa chámanlle "french toast".
