Torvaldo e Dorliska é un ópera semiseria (denominado dramma semiserio) con música de Gioachino Rossini e libreto en italiano de Cesare Sterbini baseado en Lodoïska (1796) de Francesco Gonella. Foi estreada o 26 de decembro de 1815 no Teatro Valle de Roma.
Historia
O binomio Gioachino Rossini e Cesare Sterbini realizou a ópera buffa máis famosa do xénero, Il barbiere di Siviglia. A pesar diso, o primeiro contacto profesional entre o compositor e o libretista tivo lugar uns meses antes deste febreiro de 1816, mes no que Il barbiere viu a luz. Foi por Torvaldo e Dorliska.
Na estrea participaron intérpretes de renome como Filippo Galli no papel do malvado duque de Orlov ou Domenico Donzetti interpretando a namorado Torvaldo. A pesar do bo elenco, a ópera non tivo o éxito esperado, e aínda que non foi un fracaso, pouco a pouco caeu no esquecemento, desaparecendo do repertorio cara ao ano 1839.
A obra quedou complétamente esquecida ata o chamado Renacemento rossiniano. En 1976 a ópera resucitou en Milán da man de Alberto Zedda cun elenco que unía a nomes tan rossinianos como Lella Cuberli, Enzo Dara e Lucia Valentini Terrani, xunto con outros máis afastados da óptica belcantista como Sigmund Nimsgern. O ano do bicentenario de Rossini foi fundamental para Torvaldo i Dorliska: a RTSI programou de novo esta ópera cun elenco que incluíu a Ernesto Palacio e Fiorella Pediconi nos roles principais xunto con Stefano Antonucci no papel do Duque e a Mauro Buda como o seu criado Giorgio. Dirixía o desaparecido Massimo de Bernart.
No ano 2006 presentouse a ópera en Pésaro, da man de Darina Takova e Francesco Meli como protagonistas, Michele Pertusi como Duque e Bruno Pratico no papel de Giorgio, dirixidos por Víctor Pablo Pérez e coa posta en escena de Daniele Abbado.
Torvaldo e Dorliska pasa hoxe en día bastante desapercibida, mais resulta moi interesante de escoitar pola frescura da súa música e pola delimitación psicolóxica das personaxes que forman o drama. Nas estatísticas de Operabase aparece con tan só dúas representacións no período 2005-2010.[1]
Personaxes
Argumento
Orquestración
a partitura de Rossini require a utilización de:
Para os recitativos:
Gravacións
| Ano
|
Elenco:
Dorliska, Torvaldo,
Il Duca d’Ordow, Giorgio, Carlotta (Ormondo)
|
Director,
Teatro de ópera e orquestra
|
Selo [3]
|
| 1977
|
Lella Cuberli, Pietro Bottazzo, Siegmund Nimsgern, Enzo Dara, Lucia Valentini Terrani, (Gianni Socci)
|
Alberto Zedda
|
|
| 1992
|
Lella Cuberli, Ernesto Palacio, Lella Cuberli, Stefano Antonucci, Mauro Buda, Nicoletta Ciliento, (Antonio Marani)
|
Massimo de Bernart
|
|
| 2003
|
Paola Cigna,
Huw Rhys-Evans,
Michele Bianchini,
Mario Utzeri,
Annarita Gemmabella
|
Alessandro De Marchi
Czech Chamber Soloists e ARS Brunensis Chamber Choir
|
CD de son: Naxos
Cat: 8.660189-90
|
| 2006
|
Darina Takova,
Francesco Meli,
Michele Pertusi,
Bruno Praticò,
Jeannette Fischer
|
Víctor Pablo Pérez,
Orquestra Haydn di Bolzano e Trento e Coro de Cámara de Praga
(Gravación de son realizada nas representacións do Rossini Opera Festival, Pésaro)
|
CD de son: Dynamic
Cat: CDS 528/1-2
|
Notas
Véxase tamén
