Wón narodźi so jako syn Rakečanskeho fararja Juliusa Hermana Gólča a wopyta wot 1874 do 1884 gymnazij w Budyšinje. Wot 1884 do 1887 studowaše w Lipsku ewangelsku teologiju a sta so po lěće wojerskeje słužby 1889 z pomocnym duchownym w Bukecach a Budestecach. 1890 přewza 26-lětny swoje prěnje farske městno w Budyšinku. Wot 1902 hač do swojeje zažneje smjerće 1916 bě jako naslědnik swojeho nana z fararjom w Rakecach.
W Lipsku wobdźěli so Gólč na serbskim studentskim žiwjenju. Wón bě čłon Serbskeho prědarskeho towarstwa a starši Lipšćanskich serbskich studentow kaž tež krótki čas sobuwudawar studentskeho časopisa Łužiski Serb. W nim, we Łužicy a w Almanachu k wopomnjenju dźesateje hłowneje schadźowanki serbskeje studowaceje młodźiny (Budyšin 1884) wozjewi mjez 1882 a 1888 rjad kulturnohistoriskich a literarnych přinoškow. W lěće 1900 wuda nabožinski spis Slubjeny kraj a přewza po Friedrichu Selli redaktorstwo njedźelskeho łopjena Pomhaj Bóh.
Wón bě woženjeny z Amaliju Awgustu, rodź. Křižanec (1869–1948).
Žórła a literatura
Franc Šěn: Gólč, Jan. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 157