Dale fæddist í Dunedin, á Nýja-Sjálandi.[1][2] Dale fann ástríðu í leiklist og lék í skólaleikriti þegar hann var þrettán ára þar sem hann lék grínistann Shelley Berman. Foreldrar hans ráku áhugamannaleikhús í Auckland sem kallaðist The Little Dolphin Theatre. Dale sá oft um sviðstækin baksviðs.[3] Árið 1968 þá giftist Dale kærustu sinni Claire og saman áttu þau tvö börn en þau skildu árið 1979.[4][5][6] Árið 1990 giftist Dale fyrrum ungfrú Ástralíu, Tracey Pearson, og saman eiga þau tvö börn.[3][3].
Fyrri störf
Lítið var um leiklistarstörf á Nýja-Sjálandi, þannig að Dale vann hin ýmsu störf þar á meðal sem karlfyrirsæta, bílasölumaður og fasteignasali. Þegar Dale var að vinna sem mjólkurmaður þá heyrði hann í útvarpinu að þulurinn sagði upp og fór hann því á útvarpsstöðina og sagðist geta gert vinnuna betur. Fékk hann tímabundna reynslu og var síðan boðið starf sem stjórnandi síðdegisþáttarins sem leiddi til þess að hann fékk fyrsta hlutverk sitt í sjónvarpi,[7]. Dale ákvað að gerast atvinnuleikari þegar hann var aðeins 27 ára gamall.[3]
Sjónvarpsferill
Nýja-Sjáland
Fyrsta hlutverk Dales sem leikari var sem indíáni í leikritinu The Royal Hunt of the Sun í Grafton Theatre í Aucklandi en fyrsta hlutverk hann á skjánum var í nýjsjálenska dramaþættinum Radio Waves.[1].
Ástralía
Á seinni hluta áttunda áratugarins fluttist Dale til Ástralíu þar sem lítið var um leikaravinnu á Nýja-Sjálandi. Sótti hann um nám við National Institut of Dramatic Art í Sydney en komst ekki inn þar sem hann var miklu eldri en aðrir í hópnum.[1]. Fljótlega þá fékk Dale hlutverk sem Dr. John Forrest í áströlsku sápuóperunni The Young Doctors sem hann lék frá 1979-1983[1]. Árið 1985 var Dale boðið hlutverk í annarri þekktri sápuóperu sem kallaðist Nágrannar þar sem hann lék Jim Robinson. Það hlutverk setti Dale á kortið og varð mjög þekktur víðsvegar. Var hann hluti af Nágrönnum í átta ár þangað til persóna hans var látin deyja.[7] Eftir Nágranna átti Dale mjög erfitt að fá hlutverk í Ástralíu því honum var alltaf líkt við persónu hans í Nágrönnum. Aðalvinna hans voru talsetningar og útgáfa tímarita um Nágranna.
Bandaríkin
Árið 1999 var Dale boðið hlutverk í bandarískri sjónvarpsmynd sem var tekin upp í Ástralíu. Eftir að hafa uppgvötað að hann gæti leikið vel með bandarískum hreim, þá fluttist Dale með fjölskylduna sína til Bandaríkjanna árið 2000.[7][3] Fyrsta hlutverk Dales í Bandaríkjunum var sjónvarpsserían Sign of Life sem fjallaði um rokkhljómsveit sem ekkert varð úr á endanum. Dale fékk aðeins nokkrar prufur á fyrsta árinu sínu en fékk síðan hlutverk sem hinn suður-afríski Al Patterson í fjögurra þátta söguþráði í ER. Síðan þá hefur Dale fengið hvert hlutverkið á eftir öðru í sjónvarpsþáttum á borð við: JAG, The West Wing, Torchwood, NCIS, The X-Files, 24 og The Practice. Árið 2003 var Dale boðið hlutverk í unglingadramanu The O.C. þar sem hann lék Caleb Nichol til ársins 2010. Árið 2006 fékk hann hlutverk í Ugly Betty sem Bradford Meade eftir að annar leikari hafði verið rekinn. Var persóna Dales drepin í byrjun annarrar þáttaraðar.[8]. Dale var síðan boðið stórt gestahlutverk í vísindaseríunni Lost þar sem hann lék Charles Widmore og var hluti af seríunni frá 2006-2010. Dale fannst hlutverkið mjög spennandi en honum fannst erfitt að vita hvar persóna hans stæði í söguþræðinum.[9]
Leikhús
Árið 2008 kom Dale í staðinn fyrir Peter Davison í aðalhlutverkinu sem King Arthur við London West End framleiðsluna af Monty Python-leikritinuSpamelot við Palace-leikhúsið.[10] Dale þáði boðið því hann var mikill aðdáendi Monty Pythons hópsins og taldi að „lífið væri of stutt“ fyrir hann að afþakka hlutverk hjá West End-leikhúsi.[7] Þó að Dale hafði séð allar sýningar og kvikmyndir hópsins þá hafði hann ekki séð Monty Python and the Holy Grail sem Spamelot er gert eftir og keypti Dale því eintak til þess að undirbúa sig fyrir hlutverkið.[1]
↑Tanner Stransky (13. nóvember 2007). „Ugly Betty: Dead Meade“. Entertainment Weekly. Afrit af upprunalegu geymt þann 29. maí 2008. Sótt 21. júní 2008.
↑Ruby, Jamie (5. maí 2010). „Alan Dale on 'Lost'“. MediaBlvd Magazine. Afrit af upprunalegu geymt þann 7. maí 2010. Sótt 6. janúar 2011.
.jpg)