Finnur Ingólfsson (f. 8. ágúst1954 í Vík í Mýrdal) er íslenskur viðskiptamaður og fyrrum ráðherra og varaformaður Framsóknarflokksins. Hann var alþingismaður fyrir Framsóknarflokkinn frá 1991-1999, varaformaður hans á árunum 1998-2000 og auk þess iðnaðar- og viðskiptaráðherra á árunum 1995-1999. Finnur var skipaður seðlabankastjóri frá 1. janúar2000 til fimm ára, en hann lét af störfum í september 2002. Þá gerðist hann athafnamaður og var hluti af S-hópnum sem keypti Búnaðarbankann og tók við starfi forstjóra tryggingarfélagsins VÍS.[1]
Finnur varð fyrir töluverðri gagnrýni snemma árs 1998, er hann var viðskiptaráðherra, vegna Lindarmálsins svokallaða. Það snérist um fjármögnunarfyrirtækið Lind hf. sem að Landsbanki Íslands, sem þá var í ríkiseigu, tapaði talsverðum fjármunum á. Meðal annars var að því látið liggja að Finnur hefði veitt Alþingi rangar upplýsingar vísvitandi.[2]
Finnur yfirgaf Seðlabankann og tók við starfi forstjóra tryggingarfélagsins VÍS í lok árs 2002. Ráðning Finns til VÍS var umdeild. Bogi Pálsson, þáverandi forstjóri P. Samúelssonar, sagði sig úr stjórn VÍS og útskýrði ákvörðun sína við blaðamann Morgunblaðsins þannig „að aðferðafræðin við ráðningu nýs forstjóra hefði ráðið mestu um“.[3] Í fréttaskýringu Sigríðar Daggar Auðunsdóttur í Fréttablaðinu frá maí 2005 er sagt að Ólafur Ólafsson, sem kenndur er við Samskip, hafi ráðið mestu um að Finnur hafi tekið við af Axel Gíslasyni sem forstjóri VÍS.[4] Finnur hefur einnig komið að rekstri fyrirtækja eins og bifreiðarskoðunarfyrirtækisins Frumherja.[5]
