Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Lingua Tschuvaschica

Lingua Tschuvaschica
Чӑваш чӗлхи / Чӑвашла
Taxinomialingua divisionis Bulgaricae familiae Turcicae (linguis Altaicis saepe tributae)
Locutores1 042 989 (in Russia anno 2010)
Sigla1 cv, 2 chv, 3 chv
Status publicus
OfficialisRes publica Tschuvaschica Russiae
PrivataRussia, Ucraina, Kazachstania, Uzbecia, Ruthenia Alba
LitteraeLitterae Tschuvaschicae
ScripturaCyrillica
ProcuratioInstitutum publicum scientiarum humanitarium Tschuvaschicum
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Thesaurus linguae Tschuvaschorum, vol. IV

Lingua Tschuvaschica[1] seu Tsuvasica[2] est lingua gentis Tschuvaschorum, ad gregem Bulgaricam familiae Turcicae pertinens.

Origo

Interdum separatio familiae Bulgaricae initium dissolutionis linguarum Turcicarum putatur[3]; alii familiam Bulgaricam tantum simplicitatis causa in familiam Turcicam inclusam esse putant et linguas Altaicas in tres familias, nempe Turcicam, Bulgaricam et Mongolicam, dividendas esse putant[4] Aliae linguae Bulgaricae lingua Bulgarorum antiquorum[5] et Chazarorum erant, ambae exstinctae. Lingua Tschuvaschica linguae Bulgaricae antiquae propinqua est.

Scriptura

Abecedarium Tschuvaschicum Cyrillicum quattuor litteras in abecedario Russico absentes habet:

  • Ӑ ӑ ( = [ ə ][6]),
  • Ӗ ӗ ( = [ ɘ ]),
  • Ҫ ҫ (= [ ɕ ]),
  • Ӳ ӳ ( = [ y ]).

Phonologia

Lingua Tschuvaschica rhotacismum et lambdacismum habet: r et l loco Turcicis communibus z et š stant. Consonantes mutae et surdae non distinguuntur nec palatalizatae et non-palatalizatae. O vocalis solum in vocabulis Russicae originis invenitur.

Morphologia

Lingua Tschuvaschica agglutinativa est. Solum nomina et verba certe distinguuntur; in grege nominum substantiva, adiectiva, numeralia et adverbia multa communia habent et omnia declinantur. Lingua Tschuvaschica octo casus habet:

Nomina animantia et inanima non differant, sed nomina ad homines pertinentia et caetera omnia in declinatione distinguuntur. Verbum quattuor modos, tria tempora, genera activum et causativum habet. Omnis forma verbi possibilitatem et impossibilitatem exprimere potest.

Notae

  1. ↑ Affinitas linguae Hungaricae cum linguis Fennicae originis grammatice..., p. 173; Elementa grammatices Tscheremissæ, p. iii; Nicolaus Ašmarin, Thesaurus Linguae Tschuvaschorum vol. I—XVII, Casano 1928—1937. Necnon Tschuwaschica, vide M.A. Castrén, De affixis personalibus linguarum Altaicarum: Dissertatio, p. 47; Guilelmi Schott de Lingua Tschuwaschorum, Berolini 1841.
  2. ↑ Acta linguistica Academiae Scientiarum Hungaricae, tomus XVIII, fasciculus 1-2, Budapestini, anno 1968 (pag. 27 fasciculi PDF).
  3. ↑ Дыбо, A. B. Хронология тюркских языков и лингвистические контакты ранних тюрков. Moscuae 2004. P. 766.
  4. ↑ Inguarus de Rachewiltz, Introduction to Altaic philology: Turkic, Mongolian, Manchu / Handbook of Oriental Studies = Handbuch der Orientalistik. Section 8, Central Asia; 20. Lugduni Batavorum, 2010, p. 7.
  5. ↑ De lingua Bulgarica hodierna Slavica nihil communis habet.
  6. ↑ Signa Abecedarii Phonetici Internationalis

De lingua Tschuvaschica

Nexus externi

Wikipedia
Wikipedia
Kembali kehalaman sebelumnya