Nimbus (ars)

Verbum Nimbus coronam sive nebulam radiosam pone capita deorum, Christi sanctorumque positam designat, cf. Servius ad Aen. 3,587: Proprie nimbus est, qui deorum vel imperantium capita quasi clara nebula ambire fingitur. Graece ἅλως (halos) vocatur. Nimbus totum corpus includens aureola sive gloria (gloriola) sive nimbus magnus appellatur.

Nimbi et arte hellenistica et in Imperio Romano depicti sunt, e.g. in apotheosibus. Saeculo quarto ars Christiana nimbum recepit. Initio divinitatem Dei patris, Christi et Spiritus Sancti significavit, postea etiam in imaginibus sanctorum adhibebatur. In imaginibus sanctorum nimbus instar orbis luminosi vel coronae radiorum pictus est, in Christi imaginibus etiam cruciformis, Dei patris plerumque triangularis, quo trinitas designetur. In operibus tesselatis temporis Carolingici etiam nimbi quadrati inveniuntur.

• Aureola
• Imago clipeata

• Fabulae paganae et traditio Christiana^{[nexus deficit]} (Theodisce)

• G. B. LADNER, The so-called Square N., in: Mediaeval Studies 3, Novi Eboraci 1941
• W. BRAUNFELS, Goldgrund und Nimbus, in: Das Münster 3, 1950
• M. COLLINET-GUERIN, Histoire du nimbe des origins aux temps modernes, Parisiis 1961

• 
  Buddha - statua cum Aureola, saeculum 1–2, Gandhara in Afgania
• 
  Apollo nimbo radiante exornatus (Opus tesselatum saeculi secundi, El Dejem, Tunisia)
• 
  Paschalis I nimbo quadrato ornatus indicans eum illo tempore adhuc vivum esse (in opere tesselato saeculi noni in basilica Sanctae Praxedis, Romae)
• 
  Iesus cum novem e duodecim apostolis nimbis "mobilibus" ad perspectivam depictis (pars imaginis nomine "Didrachma" a Masaccio (1424, Capella Brancacci), Mt 17,24-27 exprimens).
• 
  Mahometus Abraham, Moses, Iesum et alios orando ducit (imago e manuscripto Persico)
• 
  Leonardo Vincio attributa imago nomine Benois Madonna. Nubi "mobiles" semi-translucidi ad perspectivam depicti.
• 
  Icon Orthodoxa Christi "non manu facta" saeculi decimi septimi
• 
  Tetraevangelia Caesaris Ioannis Alexandri (Tsar Ivan Alexander) Bulgariae, circa 1350; toti familiae regiae sunt nubi.