Popmeziek

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

---

Popmeziek is 'n term die sleit op väöl muziek vaan nao d'n Twiede Wereldoorlog, aofhenkelek vaan de gegeve definitie. Väölal weurt popmuziek geassocieerd mèt joonk, good verkoupend, commercieel en modegeveuleg. Hendeg verwant is 't begrip populaire muziek, wat evels neet dezelfde geveulswierde heet en ouch neet 'tzelfde beteikent. Popmuziek is zuver e kwalitatief begrip, wat 'n muziekstruiming en -traditie besjrijf, populaire muziek is veural e kwantitatief begrip, wat aongief tot bepaolde muziek bij väöl lui geleef is.

De term populaire muziek is al in de vreug twintegste iew in gebruuk, veur wat v'r allewijl dèks amusemintsmuziek neume. 't Oontstoon vaan 'ne typischen amusemintsmuziek - geine volksmuziek, meh ouch geine kunsmuziek - is neet op einen datum vas te zètte; dit is e gans geleidelek perces. Peter Wicke, professor in Berlien, wèt de notie vaan populaire muziek zelfs trök te veure tot Mozart, es dee vaan z'ne pa te hure krijg "vergiss das populare nicht". In de negentiende iew oontsteit 'n sjisma tösse muziek dee ziech mier op de kunszinnege doele riech en muziek dee veural veur goje verkoup en good begriepe bij 't publiek bedoeld is. Zoe roond 1850 weurt die sjeiing pas good dudelek: de kunsmuziek weurt ummer zwoerder en ambitieuzer en d'n amusemintsmuziek vervlak. De populaire muziek oet deen tied weurt dèks mèt salonmuziek aongegeve, umtot de salon de plaots waor boe zoe'ne muziek dèks kloonk. Ouch liechte muziek is e begrip wat me sterk mèt dees stijlriechting associeert. Hiel dèks góng 't um stökker veur piano solo, meh ouch kamermuziek en leder kaome veur; 't populair leed waort nao 't ind vaan de iew touw ummer veurnaomer. Veur löchtege werke mèt groeter bezètting zörgde de operette.

Roond 1890 kaom in de Vereinegde Staote 'n groete industrie vaan songs op, die op 'n hook vaan twie Newyorkse straote geconcentreerd woort. Dees plaots kraog de bijnaom Tin Pan Alley. Ouch kaom 't Amerikaans reclaamblaad Billboard in deen tied veur 't iers mèt 'n hitparaad. Hei woorte decennia laank songs gesjreve in bekans ummer dezelfde vörm, door ervaore songsjrievers. De bekindste zien zoonder twievel George Gerschwin en Irving Berlin. Tot in de jaore viefteg bleve dees leedsjes oongekind populair.

In de jaore twinteg kraog Tin Pan Alley concurrentie in verkoupciefers vaan 'n nui soort muziek: de jazz. Dee waor in wieneg tied - e jaor of vieftien - vaan fiesmuziek oet de väöl zwarte sloppewieke in New Orleans oetgegreujd tot nationaal hitfenomeen. De Tin Pan Alley-muziek woort zwoer dedoor beïnvlood en kraog väöl blue notes, syncopes en aander jazzy kinmerke. Ouch greujde de jazz zelf nao de populaire muziek touw door middel vaan de swing, zoetot vaan sommege artieste neet mie gezag kin weure of 't jazzy populaire muziek of commerciële jazzmuziek is.
Oet de nog väöl volksere blues, die vaan 't platteland gekoume waor en ouch door negers gepraktiseerd woort, waor inmiddels ouch 'ne commerciële muziek oontstande, en 'n versmèlting mèt de jazz waor al gaw e feit. De zoe oontstande muziek had wel 't blues-sjema, meh waor soms letterlek dreimaol zoe snel en kinde 'n flinke ritmepartij. Bij de boogie-woogie weurt dat ritme nog door piano-basse gemaak, meh bij 'ne nuie, vocale, muziek, de rhythm & blues, woe-aon al gaw de elektrische gitaar woort touwgevoog, waor 't ritme oonmiskinbaar door de touwpassing vaan slaagwerk. En nog mie es bij de jazz jaore ieder woort deze muziek, ritmisch es 'r waor, mètein mèt seks geassocieerd, en veroerdeild door 'n groete groop lui, ouch dèks door de zwarte middeklasse. In de jaore veerteg bleujde deze muziek evels good, en 'nen inkele kier braok 'ne zenger nao de hitparade door. Dit lökde Louis Jordan, dee neet zoe expliciet seksueel waor es väöl ander rhythm & blues-zengers.

't Algemein beeld vaan blaanke die luusterde nao Tin Pan Alley-songs en zwarte die jazz en blues hadde is te sumpel. Zoewel de song es de jazz zien hendeg steidelek vaan karakter en de muziekcultuur op 't platteland waor väöl anders. Heibove is al geweze op de volkse aofkóms vaan de blues; wat 't groete publiek in 't interbellum es 'blues' lierde kinne waor evels 'ne sterk geciviliseerde en gecommercialiseerde vörm. Op 't platteland, boe de erm bevolking geine radio had es de stadse cultuur neet op groete sjaol doordróng, bleef de oersprunkeleke blues, e leed mèt sumpel gitaarbegeleiding, min of mie behawwe.

Ouch de blaanke op 't platteland hadde, nog mie es de negers, 'n ander muziekcultuur es die in de stei. Gooddeils geïsoleerd vaan Tin Pan Alley oontwikkelde ze dao hun eige muziek, 'n amalgaam vaan de versjèllende muziekculture die de bevolking es immigrante nao de Vereinegde Staote hadde gebrach. Belaankrieke eleminte zien Britse en Ierse volksmuziek, (Zuid-)Duitse volksmuziek en de negermuziek. Loupende de negentiende en de vreug-twintegste iew gónge dees muziekculture 'n constante wisselwèrking mètein aon. Bij ein vaan de ierste countrystare, Jimmy Rogers, huurt me dudelek de verwantsjap mèt de blues. Ouch huurt me häöm jodele, boe-oet direk en gemekelek d'n invlood vaan Zuid-Duitse muziek trök te hure vèlt. 't Is daan ouch neet zjus um country es exclusief blaanke muziek te zien en evegood is de blues gein exclusief zwarte oetvinding.

Me kint beter zègke tot countrymuziek 'nen oetvinding vaan de muziekindustrie is. Door zwarte gespäölde blues woort es race music in de merret gezat. Volksmuziek vaan de blaanke evels hètde hillbilly music of oldtime music. Wie bliek oet deen ierste naom, zaog de muziekindustrie ouch op deze muziek sterk neer: hillbilly beteikent zoeväöl wie 'boerenlöl'. De merret veur deze muziek laog naodrökkelek boete de stei en besloog allein de zuideleke staote. Wel maakde 't steidelek publiek in de jaore veerteg kinnes mèt country-echteg idioom door zingende filmstare in cojbojfilms.

De blanke elite veraofsjouwde de rhythm & blues, dee mèt de term race music einvoudeg es "neet veur eus soort lui" woort aofgedoon. In 1949 woort de nuie naom evels gewoen rhythm & blues, en toen kaom ouch lankzaam de verkoup oonder jóngere op gaank. De tekste woorte lankzaamaon minder expliciet, en de muziek flirtde mèt Tin Pan Alley door middel vaan de doo-wop. De groete platecompenije evels voolte ziech neet gerope veur ziech drop te storte, zoetot 't 'n ummer lucratiever domein woort vaan nui, klein platelabels, miestal mèt zwarte eigenere. In de jaore viefteg kaom de doorbraok. De muziek woort ummer professioneler en get gepoliesder. Artieste raakde bekind in 't ganse land oondanks de gering (en eigelek ummer negatief) media-aondach. Fats Domino, Chuck Berry, Bo Diddley en Little Richard braoke door, noe ouch bij e blaank publiek. Gans populair woort de muziek mèt de blanke Elvis Presley, dee ziech in ing twie jaor tot staar opwèrkde en daomèt definitief de zwarte muziek bij de blanke vestegde. 'ne Goje twiede bij de blaanke waor Buddy Holly. In 1956 had d'n ouch al blanke Bill Haley 'ne wereldhit mèt Rock around the Clock. Dit leed markeerde ouch boete de VS 't begin vaan 't popmuziektiedperk.

De muziek, tot daan touw bekind es rhythm & blues, woort noe ouch aanders geneump: rock 'n roll. Dit had twie reies. T'n ierste waor de term rhythm & blues raciaol belas en had ze associaties vaan oonfatsónlikheid. T'n twiede waor deze nuie muziek ouch e bitteke anders, door 't opnumme vaan invlode oet de country en traditionele Tin Pan Alley-muziek. De maot boe-in rhythm & blues, country en traditionele populaire muziek doorkloonke in de rock 'n roll versjèlde vaan arties tot arties. Chuck Berry en Little Richard waore echte rhythm & blues-artieste, meh de muziek Fats Domino bestoont ieder oet verbluesde songs. Bij Elvis en Buddy Holly is de country sterker aonwezeg. In eder geval zörgde d'n invlood vaan country en song wel daoveur tot in rock 'n roll ouch ander harmonische petroene es 't bluessjema veurkaome.

Dit waor muziek veur alle laoge vaan de bevolking, meh wel allein veur de jóngere. Veur 't iers in de historie teikende ziech 'n dudeleke sjeislien aof tösse muziek veur versjèllende leeftiedsgrope. Vaanaof deen tied begós me de term pop music, 'n gewoen aofkorting vaan popular music, specifiek veur de nuie jóngeremuziek te gebruke. Evels bleef es stijlriechting tot deep in de jaore zesteg rock 'n roll gebrukeleker.

De platemaatsjappije weigerde veurluipeg nog ziech mèt deze muziek bezeg te hawwe en perbeerde ander genres te popularisere, wie de calypso. Nao e paar jaor sprónge ze evels esnog in op dees muziek, iers veurziechteg mèt coverversies vaan rockleedsjes (bev. door Pat Boone) en door tienerstare, e nui fenomeen. Deze gepoliesde rock woort schlock rock geneump. Vendaog d'n daag is dat veural nog es sjelwoord in gebruuk. De Tin Pan Alley-muziek waor neet verdwene meh wel gemarginaliseerd, al bleef Frank Sinatra groete successe höbbe. Veur de rock 'n roll waore de hoegtijdaog nao 1958 veurbij, ouch al umtot de meiste artieste neet mier actief waore.

Roond 1960 waor de muziekindustrie daan ouch vaan de sleeg oet de jaore viefteg herstèld. In Brill Building aon de Broadway, 't nui Tin Pan Alley, woort väöl hitmuziek gesjreve. De beste en bekindste vaan de producers oet dezen tied is Phil Spector, die 'ne gans eige sound creëerde mèt de versjèllende meidegrope die heer produceerde. Aon de Amerikaanse weskös oontstoont intösse de surf, die o.a. de Beach Boys voortbrach. Al deze populair muziek verspreide ziech euver gans Amerika en Wes-Europa, woe euveral bandsjes vaan jóng jónges oontstoonte.
In Groet-Brittannië woort de skiffle populair, 'n muziekstiel boevaan de instrumenten door de speulers zelf inein woorte gezèt. Dees bandsjes speulde ummer de Amerikaanse muziek. In Londe oontstoont 'n bleujende blues-scene, dewijl in Liverpool de populair leedsjes väöl gecoverd woorte, mèt e typisch, kinmèrkend geluud wat me de Merseybeat neump. Oet Londe kaomde de Rolling Stones, oet Liverpool de Beatles. Veural de Beatles vereuverde in recordtied de Britse merret, meh in 1964 kaome hun plaote ouch in de VS in de winkels.

De Beatles veroorzaakde in de VS 'n oongekind succes. Op e zeker memint waor de hitparade vaan plaots ein tot en mèt vief door de Beatles bezèt. Tegeliek woorte de Rolling Stone icone vaan d'n alternatieve muziek. Dit twievoudeg succes vaan Britse bands in Amerika neump me de British Invasion. Bei maakde veur de res vaan de jaore zesteg veur e good deil 't verloup vaan de popmuziek oet. In Groet-Brittannië kaome bovedeen ouch nog de bluesgitaris Eric Clapton en de groop The Who op, die ouch 'ne zwoere stumpel op de popmuziek zouwe duie.

Toch kaome ouch in de VS hiel groete naome op, wie Bob Dylan, 'ne proteszenger mèt folky leedsjes dee 't geziech woort vaan alle protesterende jóngere, d'n hiel innovatieve gitaris Jimi Hendrix, de Beach Boys (zuug bove) en de experimenteel acts Frank Zappa en Velvet Underground. Laanksem woort in de loup vaan 't decennium de muziek get kunszinneger: de tekste gónge neet ummer mier euver de leefde, de structure woorte aanders, de leedsjes woorte langer, me góng vervreemdende gelude gebroeke etc. E belangriek punt dao-in vörmde de elpee Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band vaan de Beatles, dewijl ouch de Doors, mèt hunne psychedelische muziek, ziech op dat punt verdeenstelek maakde.

De Monkees, e bandsje gevörmp in e tv-programma, waore 't Amerikaans antwoord op de Beatles, altans dat waor de bedoeling. In de oontwikkeling vaan de popmuziek zien ze veurnaom umtot dit concep later dèks gekopieerd zouw weure.

De ierste rockmuzikante waore lui gewees die wieneg of gein muziek kóste leze. Roond 1970 waor popmuziek evels allaank 't domein vaan zelfbewösde jóngere, die dèks genoog wel gestudeerd hadde. Dees jóngere wouwe de popmuziek op e hoeger nivo bringe door ze te laote voldoen aon ideale vaan de klassieke muziek. Dit woort de symfonische rock of progrock. De leedsjes woorte ummer lenger, 't aontal gebruukde akkoorde góng fors umhoeg en de synthesizer woort - ofwel bij gebrek aon orkeste ofwel veur nui geluudseffekte - väölvuldeg touwgepas. Yes, Electric Light Orchestra, Emerson, Lake and Palmer en Led Zeppelin zien dao veurbeelde vaan.

Oongeveer tegliek kaom de hardrock op. In zekere zin is dit 'ne verzaomelnaom veur alle helle rockmuziek, meh sinds bands ziech dao op gónge riechte kraog 't zien eige kinmèrke. 't Genre hóng get tege de progrock aon, meh de pionere, wie AC/DC, Black Sabbath en Motörhead, riechde ziech veural op veurbeelde wie Jimi Hendrix en Eric Clapton, op de geëlectrificeerde blues. Al gaw zouw de 'ne bepaolde vörm vaan de hardrock, bekind es heavy metal, oetgreuje tot e genre op ziech mèt 'ne hiel herkinbare sound en väöl subgenres. In de jaore tachteg zouwe hardrock en metal populair blieve, en ziech ummer mier op 't zwarte storte: d'n doed, de hèl en d'n duvel, oorlog etc.

Es reactie oontstoont e genre vaan rock mèt väöl uterlek vertoen: de glamrock. De muziek bestoont oet korte, oongecompliceerde leedsjes en de naodrök laog op de show: väöl glitter en 'n oetgesproke androgien uterlek. Icone waore beveurbeeld The Osmonds, meh ouch minder op tieners en hitsucces geriechte acts vertegenwoordegde de muziek, wie David Bowie en T-Rex. Queen had wel 't imago vaan de glamrock meh waor muzikaal gecompliceerder, dèks wie progrock.

De symfonische rock waor gecompliceerd en deur, vaanwege de composities en de instruminte, en daodoor ummer slechter bereikbaar veur de gemiddelde amateur. Daotege es reactie oontstoont in New York de new wave, die alle kinmerke vaan d'n awwe rock 'n roll had: korte leedsjes, drei akkoorde en e sumpel instrumentarium. Al gaw sloog deze muziek euver nao Groet-Brittannië, woe de Sex Pistols mèt hunne provocatieve helle muziek väöl succes hadde. De tekste waore dèks rouw en de muziek oongepolies. Punk woort steivas geassocieerd mèt de arbeiersklasse, en loupende de jaore tachteg woort de muziek ummer mie 't domein vaan zoewel extreem-linkse es extreem-rechse grope.

Wie de rock door de blaanke waor geambrasseerd beteikende dat neet 't ind vaan typisch zwarte muziek. In de jaore zesteg kaom de term soul in gebruuk, veur get typisch zwarts, zoonder tot me dao 'n definitie aon gaof. Kinmèrke waore de expressief meneer vaan zinge en de sterken afterbeat. De soulstijl woort, zeker in de jaore zestig, sterk geassocieerd mèt 't plaotelabel Motown vaan de (zwarte) producer Berry Gordy. In de jaore zeveteg greujde de snelle vörm vaan dee soul oet tot de funk: 'ne muziek mèt sterke ritme-accinte op de zwakke beats (de twiede en veerde) die paradoxaal zjus de spanning moste lègke op de ierste tel. Funk is ouch de naom veur dit ritmepatroen, oftewel groove. Väöl succes had James Brown. Later, in de jaore tachteg, kaom Prince es veurnaome funk-arties op.
De tèrm soul bleef veur lankzaamer muziek mèt 'n soortgelieke groove in gebroek.

Ouch in de zwatte scene oontwikkelde ziech de disco, die ziech oondersjeide door 'n hiel aander groove es de funk: op eder tel vaan de maot 'ne beat. Dees muziek waor allein bedoeld veur op te danse, en had, aanders es de jazz, rock en funk veur ziech, gein of wieneg seksueel connotaties. Deze muziek woort iers nog, nao de stad Philadelphia, de Philly sound geneump, meh góng al snel disco heite, umtot de muziek dèks in disco's gedrejd woort en dao oetindelek góng euverhierse. De beats vaan de muziek woorte door 'ne drumcomputer geproduceerd, meh veur de res maakde me euver 't algemeint wieneg gebruuk vaan elektronica; 't inheure vaan gans orkeste waor neet oongewoen. Al snel oontstoonte hiel väöl acts die commerciëlen disco gónge make, en d'n disco kraog dit etiket ferm opgeplek. Disco waor 'ne muziek vaan producers, neet in de leste plaots door de ingewikkelde "gelierde" arrangeminte. Groete naome waore de Bee Gees, de Village People, Donna Summer, ABBA, the Jackson Five en Boney M. Bij al dees acts waor 'n groete tot hiel groete rol veur 'n intelligente productie en de betrokke producente zien eigelek allemaol nao d'n discotied succesvol gebleve. In 1979 kaom 'n actie vaan rock-gezinde deejays op gaank, die me Disco Sucks neumde. Op 12 juli vaan dat jaor hoolte ze in e hónkbalstadion 'n protesbijeinkóms, de Disco Demolition Night, boebij 'n does mèt disco-plate tot oontploffing gebrach woort.
Op de pojnhoupe vaan de disco oontstoonte de house en de techno, es sterk elektronische underground-muzieksoorte. De artieste haolde väöl inspiratie oet de Duitse groop Kraftwerk. 'ne Pioneer in d'n disco mèt elektronische instruminte waor d'n Italiaanse producer Giorgio Moroder, dee zoewel zelf experimenteel tracks maakde es leedsjes veur andere produceerde (beveurbeeld veur Donna Summer).

In Groet-Brittannië oontstoont 'ne kleine stroum vaan nui popmuzikante die neet contint waore mèt de muziek wie ze bestoont. Zie wouwe ziech riechte op nui geluie in de popmuziek en maakde daoveur gebruuk vaan de synthesizer, die noe vaan 'nen have studio tot e haandzaam formaot verkleind waor. Al waore de meugelekhede beperk (me kós mer ein stum tegeliek speule, beveurbeeld), toch lökden 't hun mèt twie synthesizers en 'ne drumcomputer 'n alternatief veur de rockband te creëre. 't Mies succesvol waor Depeche Mode dao-in. Deze nuie muziek, al stoont ze nog in de kindersjeun, bleek ouch in de VS aon te sloon. Dit neump me de Second British Invasion. De popmuziek woort mètein dedoor veranderd en eve leek 't of de electronica de gitare veur 1990 zouw oetreuje.

Al ind jaore zeveteg oontstoont in New York de rap, dee basaol bestoont oet beats vaan 'nen drumcomputer en 'n gesproke teks debove. Eventueel kós me de rap aonkleie mèt al daan neet electronische sounds. De rappers maote ziech in de jaore tachteg väölal 't imago vaan gangster aon, en dèks hadde ze ouch hun wortels in crimineel milieus. Dewijl de mainstream, wie Run-DMC, ziech bezegheelt mèt imagozake wie gouwe kèttelkes en deur oto's oontstoont ouch 'n oonderstroum vaan radicaal zwarte, die ziech tege de regering wouwe verzètte en ziech dèks tot d'n islam bekierd hadde. E veurbeeld daovaan is Public Enemy.

Mèt 't filmke bij de Bohemian Rhapsody vaan Queen begós 'n traditie vaan film bij popmuziek, die me videoclips neump. Vaan promotiefilmke veur de song woort dit al gaw tot e kunswerk op ziech, en in 1981 maakde al zoeväöl bands videoclips tot 'ne zender daoveur kós weure opgeriech: MTV. Deze zender góng de hitparaad oetzende, meh ouch alternatief muziek en interviews mèt artieste. Dees interviews hadde väöl invlood op de kiekende jóngere, die gere hun idole wouwe naodoen.
In 1985 woort e groets muziekfestival georganiseerd door Bob Geldoff, naomelek Live Aid, wat geld mós inzamele veur erm len in Afrika. Dit waor 't groetste muziekfestival oets, tot in 2005 dezelfde Geldoff mèt Live 8 e nog groeter spektakel opzat. Live Aid woort op MTV ootgezonde en had zoonder de visualisatie vaan de popmuziek woersjijnelek amper kinne plaotsvinde.

Zoe roond 1980 kaom 'n nui soort arties op: de superstaar. Hei-oonder versteit me in dit geval laankdoreg en meistal good gewaordeerde artieste die door de muziekindustrie tot staardom gebrach zien. 't Nuie dao-in is tot daoveur de "echte" stare oet 'n subculturelen oonderstroum kaome en op eige krach de top haolde, dewijl de acts vaan de muziekindustrie efemeer en oppervlakkeg waore en door de kritische, get awwere luustereer woorte aofgekäörd. De superstare vaan de jaore tachteg evels kóste en kinne dèks ei of mier dinger hiel good en höbbe dat in hun carrièr, mèt hölp vaan de muziekindustrie, gecultiveerd. Zoe maakde Madonna hiel good gebruuk vaan 't nui medium videoclip (zuug heibove), kós Michael Jackson hiel good danse en waor Prince zelfs 'nen echten alleskinner. Al dees drei artieste levere noe nog werk aof, al zien ze neet mie de idole vaan 'n jóng generatie, en bovedeen höbbe ze vaanaof 't begin d'n invlood euver de muziek es producer behawwe.
De kwalificatie "superstar" is trouwes belaangriek awwer.

Tege 't ind vaan de jaore tachteg, meh zeker nao 1990, weurt de house immens populair bij 't mainstream-publiek. De muziek oonstijg noe de underground-fieskes en weurt euveral in d'n disco gedrejd. Ouch huurt me ze ummer dèkser boete de disco, in de hitparaad. Pioneer mèt house veur de mainstream is Snap. Dees elektronische muzieksoort liet ziech good combinere mèt herkinber geluud, boedoor ze hitgeveuleger is es 't robotechteg breurke techno. In Nederland oonsteit 'n vörm vaan keendvrunteleke bubblegum-house, door 't greupke 2Unlimited (mèt Belzje producers), wat veur Nederland oongekinde hitsuccesse euver de ganse wereld behaolt. E dergelek geluud gif me dèks mèt Eurohouse aon.
D'n techno blijf euver es underground-stijl, en vint in Europa, in 't bezoonder in Nederland, 'ne vröchbare bojem. In Rotterdam oontsteit dao 'n hiel extreem muzieksoort: de gabber, wat 'ne muzikaal oetgekleide en ummer sneldere techno inhèlt. 't Hitsje Poing oet 1991 is dao-in 'n echte klassieker; al is 't nog neet zoe snel, 't is oongeluifelek minimalistisch vaan opzet en behaolt toch 'n hitstatus. 't Deurt tot midde jaore negeteg ietot de gabber ech tot in 't gans pop-publiek doordrink; in 1996 steit ze op häör huugdepunt. Väöl jóngere perbere ziech aon de mode aon te passe. De muziek, wie extreem ouch, verkoup verrassend good. Es reactie oonsteit noe de happy hardcore, die veural op kinder geriech liek. Deze muziek weurt evels ouch door de rave-scene euvergenomme en vint dus welzeker ziene weeg nao e serjeuzer publiek.
Nao 1997 raak de gabber en daomèt alle muziek mèt hel beats oet de mode. Roond 2000 kump de trance evels op, 'n muzieksoort die sterk aon 'ne get mèldere house of techno deit dinke. In 2006 weurt in Wes-Europa de jumpstyle hiel populair; d'n helle beat vaan dit genre herinnert aon de gabberraasj, al ligk 't tempo väöl lieger.

Wee in de jaore tachteg hardrock koch en drejde, meinde alternatieve muziek te luustere dee ziech dudelek oondersjeide vaan wat de groete massa sjoen voont. Al bestoonte wel commercieel hardrockbands (wie Europe en Bon Jovi), 't oondersjeid waor sterk. In de ierste helf vaan de jaore negeteg evels kump ouch dao verandering in, wienie drei hardrockbands mèt wereldhits nao 't groet publiek doorbreke. 't Zien Nirvana mèt Smells like Teen Spirit, Metallica mèt Nothing Else Matters en Guns N' Roses mèt November Rain. Noe waor ouch de hardrock, dee tot daan touw connotaties mèt ziech mètdroog wie "gedrogeerd", "sjriewereg" en "e raar publiek aontrèkkend", gemeingood. Bovedeen waore de lèste twie songs ouch nog echte ballads, wat veur 't zjanre ouch al 'n echte revolutie beteikende.
Later koume ouch bands wie Radiohead en Muse op, die rock make mèt 'ne sterke kunszinnegen inslaag, beïnvlood door de progrock (zuug bove), en daomèt ouch 'n mainstreampopulariteit behaole. Dit hej neet kinne gebäöre zoonder de bove besjreve oontwikkelinge. Me sprik bij dit soort bands vaan alternatieve rock. 't Begrip britpop, feitelek niks mie es 'n geografische aonduiing, weurt hei ouch sterk mèt geassocieerd. Ouch indie is e sterk verwant stijlbegrip.

In de jaore negeteg kump 'n aonzeenlik aontal zoegeneumde boybands op. Dit zien bands die oet jonges bestoon, en wel jonges die dao perceis zoe veur zien oetgekoze umtot ze e sjoen uterlek en e good imago höbbe. De muziek die ze make is ballad-echteg. Ze trèkke e publiek vaan doezende oetzinneg, soms hysterische jóng meidskes, wat bij kritische muziekleefhöbbers zoe'n grope a priori in 't oongenade liet valle. De ierste groop die aon dit profiel voldeit, New Kids on the Block, heet häöre glorietied in de jaore tachteg, meh hun opvolgers zien actief in 't decennium daonao: Take That, Boyzone, de Backstreet Boys, Westlife en *Nsync.
Ouch weure meidegreupkes geformeerd. Dit fenomeen is väöl minder nui en ze zien miestens ouch neet zoe succesvol es de boybands, meh ein groop vörmp hei 'n oetzoondering op: de Spice Girls. Die zien, al is 't ouch mer eve, hiel populair, en lègke neet de groetste naodrök op e zoe aontrèkkelek meugelek uterlek meh draoge get dynamisch oet, wat ze zelf girl power neume. Evels bliek de muziek te oppervlakkeg veur laank succes en 't groopsverband bevèlt de zangeresse neet, zoetot ze oeterein goon.
Nao d'n tied vaan de Spice Girls koume solo-zengers en -zengeresse mie in de mode. Superstaardom haole Britney Spears en get minder Christina Aguilera. Opvallend is tot dees twie artieste door alle critici hiel sterk weure aofgekäörd, veurnaomelek umtot 't hei um nog zoe'n jóng meidskes geit en de muziek vaan producers kump. De formule-Britney Spears woort evels hiel frequint gekopieerd. Nao e paor jaor koume zoewel Spears als Aguilera mèt beter gewaordeerde muziek.
Ouch menneleke zengers bereike 'ne dergeleke status. Robbie Williams stap oet Take That en brik daonao gaans mèt hun imago um 'n bleujende solo-carrièr te beginne. Ouch 'n solo-carrièr begint Justin Timberlake, dee oet *NSync stap.

D'n term R&B is wezelek 'n aofkorting vaan Rhythm and Blues, zuug bove, meh in de loup vaan de jaore geit 't lankzaamaon gewoen veur zwarte muziek stoon; 't weurt daan e begrip wie soul. In de late jaore tachteg kump 't in gebruuk veur 'ne zwarte dansmuziek die ziech kinmerk door 'ne dansante, ostinate beat mèt 'n ouch al ostinaat ritmepetroen, väöl specialistisch produceerwerk en gladde, good verzörgde zaank, meistaal vaan vrouwlui. 't Imago vaan deze muziek steit soms kortbij dat vaan de rap, meh sociologisch is deze muziek gans anders: rap kump vaan de straot, R&B oet de hen vaan 'ne producer.
Bekinde R&B-acts zien Toni Braxton, Destiny's Child en de joonkgestorve Aaliyah, die alledrei voldoen of voldege aon 't criterium zwart, vrouw en sjoen. Later weurt de muziek ouch door blaanke zangeresse umermp: de Sugababes zien veur de helf wit, en ouch de latina Jennifer Lopez zingk R&B.

Lopez is mer ein vaan de Latiens-Amerikaanse artieste die in dezen tied doorbrik. Roond 2000 liekent dit gebeed mie es oets in de belangstèlling vaan 't Amerikaans en Europees publiek te stoon. Jennifer Lopez evels liet dat Latiens elemint neet in häör muziek doorklinke: ze wèlt veural 'n modèrn, geëmancipeerde zelfbewöste vrouw zien. Dit gelt neet veur Ricky Martin, dee mèt Living la Vida Loca 'ne hit haolt. Al zien hei ouch de Latin-invlode gering, heer liet mèt e paor wäörd Spaons geine twievel bestoon euver zien roots. Dit is väölzègkend: popmuziek is ummers in hoeg maote 'n zaak vaan imago. Mier Latin-invlood nog dräög de Colombiaanse Shakira bij ziech, die ietot ze in 2001 in de westerse wereld doorbrik al jaore in Zuid-Amerika bekind is. Häöre muziek ligk good in 't gehuur en op 't ierste gehuur dinke väöl lui mètein aon bubblegumpop; es arties liet ze evels gaw zien väöl mier te kinne.

Ouch exotisch kint me Norah Jones neume, die 'n boete-echteleke dochter vaan Ravi Shankar is en in 2002 met sterk jazzy pop (die zelfs op 't jazz-label Blue Note weurt oetgebrach) de hitlieste bestörmp en versjèllende prieze krieg oetgereik. In häör spoor kump Jamie Cullum op, dee zelfs nog mier jazz-invlode in ziene muziek heet.

Mèt de doorbraok vaan Nirvana nao de mainstreim luie väöl pophistorici allewijl 't postmodernisme in de popmuziek in. Al stiele zien wel oontwikkeld en alles weurt door de luustereer wel geaccepteerd. Wat nui op vreemp klink is meistal 'ne misjmasj vaan versjèllende stiele. In de house weure allerlei thema's (klassieke, jazzy, populaire) gemix tot get nuits, me liet frequint e striekkwartet mèt 'ne rockband samespeule, in rap-songs weure ineins gitare gebruuk, enzoewijer. Daoneve weurt ouch väöl trökgegrepe op aw genres.

Nui is evels de opkoms vaan internet. In 2006 woort de Britse band Arctic Monkeys bekind es ierste arties/artiestegróp die zoonder platekontrak meziek publiceert. Dit zaw noets meugelek zien gewees zoonder internet. Naotot de Britte door edere plaotemaostjappij waore geweigerd, beslote ze hun ganse oeuvre, in de vörm vaan 'n album mèt de touwpasseleke titel Whatever People Say I Am, That's What I'm Not, op de, toen populaire, meziekgeöriënteerde social-media website MySpace. Ze woort oonverwach populair in gans Europa en zelfs de VS. Heidoor kom de term indiemeziek in d'n dictionair. De ethymologie vaan de term is vaan Californische oersprunk, boe me indie gebruuk es slang veur independent (Ingels veur oonaofhenkelek). 't Refereert nao 't idee tot me ouch populair kin weure, en geld kin verdenene, door meziek op internet te zètte zoonder e bedrief dat d'r tösse kump. Allewel 't nog väöl commercie gief in de meziekbranch heet de indiemeziek väöl veranderd. Zoe waor veur de opkoms vaan internet 't doel um 't koncert es reclame te gebruke um 'n album te kaope. Allewijl is 't aandersum. De meiste jong lui betaole neet mie veur albums mer concerte weure populairder, en 't goof nog noets zoeväöl festivals in Europa es noe. Dit kin allebij d'r mèt te make höbbe tot 't groete gratis aonbod vaan indiemeziek (mer ouch commerciële meziek op illegaal niveau) nog noets zoe groet is gewees, boedoor de jonglui väöl mie artieste kinne en dus ouch dèkser nao optreijes gaon. Indiemeziek is daan ouch neet 'n specifiek genre, al stèlle väöl lui tot me 't wel 'n genre kin nömme umtot 't refereert nao 'n bepaolde periood in de meziek (naomelek dees) en door de tiedsgeveulegheid daorum väöl gemein heet in de meziek ansich. Neettemin is "indie" zoen rage woord gewore, tot väöl artieste dees stempel kriege terwijl ze eigelek via de traditionele weeg bekind zien gewore mer wel 'tzelfde pebliek trèkke es riechtege indie-artieste. Dèks nömp me de lui die indie prefere hipsters. En ouch hei is 't meuilek um 'n gooi definitie te geve aon dees lui, boete 't feit tot ze joonk zien, opgreuie mèt internetcultuur en dèks hoeger opgeleid zien es de "mainstream", e bitsje denigrerende benaoming die me geef aon de lui die nao de staanderd-popmeziek luustere.

Indiemeziek en posmodernisme weure dèks in dezelfde zin gebruuk. Ouch veur indiemeziek is 't typerend um posmodernistische meziek te make. Dèks nog extremere es 't vreug posmodernisme vaan de jaore '90 en de pre-internet 21e iew, weurt hei versjillende elemènte oet de meziek gebruuk die hun wortels höbbe ligke in aander genres, die in de 20e iew nog dudelek vaan mekaar waor aof te sjeije. De elemènte zien meistens evels väöl genuanceerder es in 't vreug posmodernisme. Zoe is MGMT, ein vaan de populairdere indie-artieste, bekind um zien symphonische melodieje die väöl lieke op de jaore '60 meziek vaan Fraankriek, mer gebruuk 't väölal instrumente die ind jaore '80 in de mode waore en zien tekste dèks vaan 'n völgair niveau dat me leit dinke aon de jaore '90 acts wie Nirvana en Pixies.

• Lies vaan pop-acts