Dalam bidang biogeografi, jambatan darat merupakan tanah genting atau sambungan di antara dua dataran yang terpisah perairan, yang membolehkan haiwan dan tumbuh-tumbuhan menyeberangi air dan menduduki tanah-tanah baru. Jambatan darat boleh terbentuk daripada pengunduran laut di mana paras laut merosot lalu mendedahkan bahagian-bahagian pentas benua yang cetek dan tenggelam sebelum ini; ataupun daripada terbentuknya tanah baru daripada tektonik plat; ataupun daripada kenaikan dasar laut akibat pemulihan pasca glasial selepas zaman air batu.
Contoh yang terkenal
Jambatan Adam (dikenali sebagai Rama Setu), menghubungkan India dengan Sri Lanka
Pada abad ke-19, beberapa orang saintis mendapati terdapat persamaan geologi dan zoologi yang membingungkan antara kawasan-kawasan yang amat jauh terpisah. Untuk menyelesaikan masalah ini, "setiap kali ahli-ahli geologi dan paleontologi menemui kebuntuan dalam menerangkan persamaan antara hidupan rentas lautan yang ketara dari rekod fosil, mereka akan ... melakar jambatan darat di antara benua-benua yang berkenaan." [1] Konsep ini pertama kali dikemukakan oleh Jules Marcou dalam Lettres sur les roches du Jura et leur pengedaran géographique dans les deux hémisphères ("Surat-surat mengenai batuan [Banjaran] Jura dan taburan geografinya di kedua-dua hemisfera"), 1857-1860. [2]
Antara jambatan darat yang dihipotesiskan termasuk: [1]
Archatlantis dari Hindia Barat ke Afrika Utara
Archhelenis dari Brazil ke Afrika Selatan
Archiboreis di Atlantik Utara
Archigalenis dari Amerika Tengah melalui Hawaii ke Timur Laut Asia
^Corliss, William R. (June 1975). Mysteries Beneath the Sea. Apollo Editions. ISBN978-0815203735. Chapter 5: "Up-and-Down Landbridges". "The basic idea is usually attributed to Jules Marcou..."