Erzhartog Ferdinand IV. weer de ollste Söhn vun Kaiser Ferdinand III. un den siene eerste Fro Maria Anna vun Spanien. He weer al bestimmt to sien Vadder sien Nafolger, as 1652 en Reeg vun Kurförsten an den Hoff na Prag kamen sünd un mit den Kaiser afsnackt hefft, he scholl to'n röömsch-düütschen König wählt weern. An'n 31. Mai 1653 weer dat so wiet un he is wählt wurrn. An'n 18. Juni hett de Philipp vun Schönborn, Kurförst un Erzbischop vun Mainz, em in Regensborg kröönt. Man al een Johr later is he an de Pocken sturven. Sien jüngern Broder Leopold I. rück denn an siene Stäe na.
Ofschoonst he den Titel Röömschen König harrt hett, is he nie nich Herrscher vun dat Hillge Röömsche Riek ween. He weer de Kroonprinz, man he is al een Johr vor sien Vadder sturven, de em 1657 folgen dö. Tolest is sien jungern Broder Leopold1658 to'n Kaiser wählt wurrn.
Dood
As Ferdinand an'n 9. Juli 1654 in Wien sturven weer, is siene Lieke noch an'n sülvigen Avend upsneden wurrn. Denn hefft se em inbalsemeert un up en Schaubett apentlich utstellt. Ok de Beker mit sien Hart weer up dat Schaubett utstellt. En Dag later is Klock 9 an'n Avend dat Hart in de Augustinerkarken bi de Hoffborg brocht wurrn. Dor is dat denn in en eenfache Fierstunne in de Loretokapell bisett wurrn.[2] Vunwegen dat Ferdinand de Madonna vun Loreto verehren dö, harr he in sien Testament befahlen, sien Hart scholl in düsse Kapell begraven weern. Dor hett he den Anfang vun de Traditschoon mit maakt, dat ok de annern Habsborgers na em ehre Harten in en Urn dor begraven laten hefft. Dat Lief is na en poor Dage mit allerhand grootordige Troerfiern tolest in de Kapuzinergruft bisett wurrn.
Literatur
Frank Huss: Der Wiener Kaiserhof. Eine Kulturgeschichte von Leopold I. bis Leopold II. Gernsbach: Katz 2008.
Frank Huss: Verhinderte Herrscher. Vierzig tragische Kronprinzen und ihre Schicksale. Greiz: König 2011.
