6 augustus - Willem I (of Taillefer), graaf van Angoulême, overlijdt en laat geen wettige erfgenamen na. Hij wordt opgevolgd door Arnold I – een zoon van Bernard van Périgord (neef van Willem). Hij krijgt het graafschap van Angoulême en Périgord toegewezen, waarmee hij de erfenis van zijn grootvader Wulgrin I (of Woulgrin) herenigt in het zuidwesten van Frankrijk.[3]
1 november - Boudewijn III ("de Jongere"), medegraaf van Vlaanderen, overlijdt aan de pokken tijdens een veldtocht in Normandië. De zonen van Adalolf I (Boudewijn's oom) komen in opstand en heroveren de gebieden die geannexeerd zijn door Arnulf I ("de Grote"). De vierjarige Arnulf II volgt zijn vader Boudewijn op als heerser van Vlaanderen met Arnulf I als regent.[4]
Koning Indulf ("de Agressor") overlijdt na een regeerperiode van 8 jaar. Hij wordt gedood tijdens de gevechten tegen plunderende Vikingen in de omgeving van Cullen. Indulf wordt opgevolgd door zijn neef Dubh (of Dub mac Maíl Coluim) als heerser van Schotland.[5]
Koning Edgar I ("de Vreedzame") verleent in ruil voor hun trouw juridische autonomie aan de noordelijke Engelse edelen van de Danelaw.