Bad Day at Black Rock

Bad Day at Black Rock; Zij allen waren schuldig
	Filmposter
Regie	John Sturges
Producent	Dore Schary
Scenario	Millard Kaufman
Hoofdrollen	Spencer Tracy; Robert Ryan; Anne Francis
Muziek	André Previn
Montage	Newell P. Kimlin
Cinematografie	William C. Mellor
Distributie	MGM
Première	7 januari 1955
Genre	Thriller; Western
Speelduur	81 minuten
Taal	Engels
Land	Verenigde Staten
	(en) IMDb-profiel
	MovieMeter-profiel
	(mul) TMDb-profiel
	(en) AllMovie-profiel
Portaal	Film

Bad Day at Black Rock is een Amerikaanse film uit 1955 onder regie van John Sturges met in de hoofdrollen Spencer Tracy en Robert Ryan.

Bad Day at Black Rock is een thriller waarin elementen van westerns en film noir worden gecombineerd. De film gaat over een oorlogsveteraan die wordt geconfronteerd met een vijandige bevolking als hij in geïsoleerd stadje op zoek is naar een man. Het scenario is gebaseerd op de roman Bad Day at Hondo van Howard Breslin.

Spencer Tracy kreeg op het Filmfestival van Cannes in 1956 een Gouden Palm in de categorie Beste acteur.

Verhaal

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het slaperige dorpje Black Rock wordt opgeschrikt als aan het einde van de Tweede Wereldoorlog de passagierstrein voor het eerst in vier jaar stopt op het station. Uit de trein stapt John J. Macreedy, een oorlogsveteraan die zijn linkerarm mist. Macreedy merkt al snel dat hij niet welkom is. Als hij meldt dat hij op zoek is naar een zekere Komoko, lijken de inwoners te bevriezen. Volgens de receptionist is het hotel vol, de garagehouder kan hem geen auto verhuren en hij wordt voortdurend vijandig bejegend. De onofficiële baas van het stadje, Reno Smith, deelt Macreedy mee dat Komoko niet langer in Black Rock woont. Hij zou in 1942 zijn geïnterneerd samen met andere Japans-Amerikanen. Als Macreedy hulp zoekt bij Tim Horn, de sheriff, blijkt deze voortdurend dronken. Uiteindelijk krijgt hij steun van Liz Wirth, de zuster van de hotelklerk, die hem een jeep laat huren. Op aanwijzing van Liz rijdt Macreedy naar Adobe Flats waar Komoko heeft gewoond. De boerderij van Komoko blijkt tot de grond toe afgebrand. Hij merkt op dat er wilde bloemen groeien, hetgeen wijst op een verborgen graf. Terug in Bad Rock probeert Macreedy de staatpolitie te bellen. Maar zijn telefoontje wordt niet doorverbonden. Beetje bij beetje hoort hij dat er vier jaar geleden in 1941 iets verschrikkelijk is gebeurd in Adobe Flats en dat Smith ermee te maken heeft. Macreedy wordt nu meer en meer lastig gevallen door Smith en zijn handlangers en het komt tot soms heftige gevechten, waarbij Macreedy karate en judo gebruikt. Uiteindelijk onthult Macreedy aan Liz en een aantal mensen die Smith haten dat hij Komoko zoekt om hem een medaille te geven. De zoon van Komoko heeft Macreedy gered in Italië en daarbij zelf het leven gelaten. Macreedy hoort nu dat Komoko vermoord is door Smith in 1941. De reden is dat Komoko water had gevonden onder zijn land waardoor alles geïrrigeerd kon worden. Het land was oorspronkelijk van Smith die jaloers was op Komoko's vondst. Als in december 1941 Japan Pearl Harbor aanvalt, zoeken Smith en zijn handlangers wraak. Ze steken zijn boerderij in brand en doden hem. Als Macreedy door Liz wordt weggebracht met de jeep lopen ze in een hinderlaag van Smith. Liz wordt doodgeschoten en Macreedy kan zich alleen redden door een molotovcocktail naar Smith te gooien. Die raakt zwaargewond en wordt later ingerekend door de uiteindelijk gearriveerde politie. Terwijl het stadje zijn wonden likt, vertrekt Macreedy weer met de trein.

Rolverdeling

Acteur	Personage
Spencer Tracy	John J. Macreedy
Robert Ryan	Reno Smith
Anne Francis	Liz Wirth
Dean Jagger	Sheriff Tim Horn
Walter Brennan	Doc Velie
John Ericson	Pete Wirth
Ernest Borgnine	Coley Trimble
Lee Marvin	Hector David

Acteurs

Producent Dore Schary stond erop dat Spencer Tracy de rol van Macreedy zou spelen. Hij was echter bang dat de acteur zou weigeren en liet om die reden het scenario omwerken. Het personage dat Tracy moest spelen, Macreedy, kreeg nu een handicap, hij miste zijn linkerarm. Schary ging ervan uit dat het voor een acteur onweerstaanbaar moet zijn om een gehandicapte te spelen. Tracy raakte inderdaad geïnteresseerd, maar bleef twijfelen, hij stond echter bij MGM onder contract en Schary dreigde met een proces. De acteur bond in, maar had nog altijd twijfels. Op dat moment greep MGM in. Een van de bestuursleden zei tegen Tracy dat hij zich geen zorgen hoefde te maken omdat men bezig was acteur Alan Ladd te contracteren en dat een kopie van het scenario naar de laatste was verzonden. Dit was het laatste zetje dat Tracy nodig had en de acteur legde zich definitief vast voor de rol. Later bleek dat Alan Ladd in het buitenland verbleef en nooit een pagina van het scenario had gezien.

Productie

Regisseur Don Siegel probeerde tevergeefs de opdracht te krijgen om het scenario te verfilmen. Hij vond het een van de beste scenario's die hij ooit had gelezen. Dat was overigens niet de mening van MGM studiobaas Nicholas Schenck. Hij was tegen de film en weigerde aanvankelijk om de productie te starten omdat hij het verhaal gezagsondermijnend vond. Uiteindelijk gaf MGM het groene licht, maar werd niet Siegel, maar John Sturges ingehuurd voor de regie. Omdat MGM er nog niet uit was op welk formaat de film zou worden werd de film in twee versies opgenomen op CinemeScope en de normale versie. De normale versie werd nooit gebruikt. Sturges filmde behalve in de studio ook in Lone Pine en de nabijgelegen Alabama Hills in Californië. Hij liet speciaal een stadje bouwen voor de opnamen die speelden in Black Rock. Spencer Tracy speelde eenarmige man. Door de cameraposities aan te passen werd zijn linkerarm uit beeld gehouden. Dit wekte effectief de suggestie dat de arm er niet was. Aanvankelijk was het de bedoeling dat Tracy lucifers met één hand zou afstrijken. De acteur kreeg dit echter niet voor elkaar en vroeg aan Sturges of hij niet een Zippo-aansteker mocht gebruiken. Volgens Tracy hadden veel oorlogsveteranen een dergelijke aansteker. Om zijn personage geloofwaardig te maken gebruikte Tracy nog een trucje. Hij koos zelf een willekeurig kostuum uit de kledingrekken. Het kostuum was dus niet speciaal voor hem gemaakt en oogde alsof het een slecht zittend confectiepak was.

Prijzen en nominaties

Spencer Tracy won de prijs voor Beste acteur tijdens het Filmfestival van Cannes in 1956. De film zelf kreeg een nominatie voor Beste film. Ook waren er Oscarnominaties voor Beste acteur, Beste regisseur en Beste scenario. Bij de BAFTA-uitreikingen was er een nominaties voor Beste film.