Hay werd geboren als zoon van de Schotse kolonel Philip Aubrey Hay (1923-1980) en een Nederlands-Joodse moeder, Sofia Maria Sluijter (1922-2004). Flora ("Vrouwtje") Sluijter-Polak, Barry's oma van moederskant, werd op 1 oktober 1942[1] in Auschwitz vergast, net als vrijwel de hele familie. Zijn opa van moederskant was werkzaam in het Nederlands-Indische leger.[2] Na de echtscheiding van zijn ouders kwam hij op 8-jarige leeftijd met zijn moeder naar Nederland.[3] Hij woonde enige tijd in Amsterdam voordat hij zich met zijn moeder in Den Haag vestigde. Tijdens zijn jeugd zat hij op een Engelstalig internaat. Daarna volgde hij een opleiding aan de kunstacademie.
Muziekcarrière
Golden Earring
Hay (TopPop, 1971)
Medio jaren zestig werd Hay zanger van The Haigs, een popgroep die een ruig repertoire ten gehore bracht. Freddy Haayen, de manager van de Golden Earrings, benaderde Hay met het verzoek om in zijn band te komen zingen, als vervanger van Frans Krassenburg die toen in militaire dienst moest. In de zomer van 1967 volgde Hay hem op en zong hij She Won't Come to Me in, de B-kant van Sound of the Screaming Day. Een jaar later, in de zomer van 1968, werd de tiende single van Earring, Dong-dong-di-ki-di-gi-dong, de eerste nummer 1-hit van de groep die voortaan Golden Earring (zonder s) zou heten.
Flying V Formation
Vanaf 2012 begon Hay een tweede project. Met bekende jongere muzikanten Pablo van de Poel (DeWolff), Daim de Rijke, Huub van Loon en Jan Rooymans begon hij Barry Hay's Flying V Formation. Het debuutalbum (dat op 13 mei 2016 verscheen) kreeg lovende recensies.[bron?] In december 2017 bracht Hay met de Flying V Formation een kerstsingle uit in de vorm van een remake van het nummer Be My Baby van The Ronettes uit 1964.
Solo
Naast zijn werk met Golden Earring maakte Hay onder meer twee soloplaten: Only Parrots, Frogs and Angels (1972) en Victory of Bad Taste (1987), die minder succes hadden dan zijn werk met Golden Earring. In september 2008 verscheen zijn solo-album The Big Band Theory bij Blue Note. Voor dit album werkte Hay samen met het Metropole Orkest. De cd bevat klassiekers van onder andere de Rolling Stones, Lovin' Spoonful, Blood, Sweat & Tears en Robert Palmer.
In 2019 maakte Hay samen met JB Meijers de cd/lp For You Baby; deze bevat eveneens covers waaronder Blue Bayou als duet met Danny Vera. In 2022 volgde een tweede album met Meijers, getiteld Fiesta de la Vida.
Schrijven van muziek
Begin jaren zeventig begon Hay met het schrijven van liedjes. Radar Love, een liefdesliedje met de metafoor van het autorijden, is een goed voorbeeld van zijn stijl. Hays teksten zijn soms cryptisch en poëtisch, soms ronduit seksistisch en provocerend. Voor de verongelukte Hells Angel Ed schreef hij Going to the Run.
Hay trouwde op 22 februari 1992 met Sandra Bastiaan. Het paar heeft twee dochters, geboren in 1990 (Bella Hay) en 1999. In 2001 verhuisde Hay van Den Haag naar Amsterdam, maar sinds 2007 woont hij voornamelijk op Curaçao.
Wetenswaardigheden
Veel van de tatoeages die Hay heeft laten zetten, zijn geplaatst door Henk Schiffmacher, een vriend van Hay.
