De jonge prins werd gedoopt als Eduard August te Norfolk House door de bisschop van Oxford, Thomas Secker, later aartsbisschop van Canterbury. Zijn peetouders waren koning Frederik Willem I van Pruisen (zijn plaats werd in genomen door Charles Douglas, de derde hertog van Queensberry), hertog Karel I van Brunswijk (hij werd vertegenwoordigd door Henry Brydges, tweede hertog van Chandos) en zijn tante aan moederskant hertogin Frederika van Saksen-Weißenfels (zij werd vertegenwoordigd door Charlotte Edwin, een dochter van de wijlen hertog van Hamilton).
Hij kreeg de titel hertog van York en Albany en graaf van Ulster op 1 april1760 van zijn grootvader aan vaderskant, koning George II van Groot-Brittannië. Tussen de dood van zijn grootvader op 25 oktober 1760 en de geboorte van zijn neefje, prins George Augustus van Groot-Brittannië, op 12 augustus1762 was Eduard August de erfgenaam van de tronen van Groot-Brittannië en Ierland. Misschien om deze positie te versterken kreeg Eduard August een positie in de privy council van zijn broer in 1760.
Aan het einde van de zomer van 1767 was Eduard August op reis naar Genua en kwam hij aan in de haven van Monaco. Plotseling werd Eduard August ernstig ziek. Ondanks de goede zorg en aandacht die Eduard August kreeg stierf hij in het paleis van vorst Honorius III van Monaco op 17 september 1767. Hij werd bijgezet in de Westminster Abbey.
.jpg)
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
