Frans de Munck (Goes, 20 augustus 1922 – Arnhem, 24 december 2010) was een Nederlands voetballer en voetbaltrainer. De bijnaam van de doelman luidde De Zwarte Panter, vanwege zijn zwarte haren, dito keeperskleding en katachtige reflexen. Hij kwam 31 maal uit voor het Nederlands elftal en werd in 1958 landskampioen met DOS.
Loopbaan
De Munck kwam oorspronkelijk uit voor VV GOES en het Zeeuwse elftal. Naast voetbal deed hij in deze periode aan korfbal, handbal en atletiek. Hij werd Zeeuws kampioen speerwerpen met een worp van 51 meter. Als doelverdediger maakte hij naam tijdens promotiewedstrijden in 1944, waarin Goes onder andere uitkwam tegen Sittardse Boys en Limburgia. Kort daarop liet hij zich overschrijven naar Sittardse Boys. Volgens De Munck kon hij zijn voetbaltalent in het destijds geïsoleerde Zeeland onvoldoende ontwikkelen. Daarbij wist een geldschieter van de Limburgse club te voorkomen dat hij in Duitsland te werk zou worden gesteld. In Sittard kreeg hij een baan bij de politie. Later werkte hij bij een verzekeringsmaatschappij.
Tijdens zijn periode voor de Sittardse Boys werd De Munck geselecteerd voor het bondselftal en later voor het Nederlands elftal, waar hij aanvankelijk reserve was achter Piet Kraak. In april 1949 maakte hij bij afwezigheid van Kraak zijn debuut in Oranje in een interland tegen Frankrijk. Kort daarna speelde hij zijn tweede interland tegen Denemarken. Dit was tevens voorlopig de laatste landenwedstrijd die hij speelde, pas in 1955 werd hij opnieuw opgeroepen.
De Munck had in 1947 na afloop van een vriendschappelijk toernooi in Barcelona een aanbieding van FC Barcelona gekregen. Een transfer ketste af, omdat hij beschikbaar wilde blijven voor het Nederlands elftal, waarvoor toen een strikte amateurstatus nog een vereiste was. Vanaf 1948 deed hij pogingen zich te laten overschrijven naar Ajax. In juni 1949 kwam het tot een breuk met Sittardse Boys en verhuisde hij naar Amsterdam. De KNVB wees het verzoek tot overschrijving echter af en bepaalde dat De Munck tot in 1950 voor geen andere club dan de Sittardse Boys mocht uitkomen. Hij kwam dat seizoen niet uit voor een club. In mei 1950, enkele maanden voordat hij aan de slag zou gaan bij Ajax, plaatste de KNVB De Munck wegens "overtredingen der amateurbepalingen" in de beroepsklasse. De doelverdediger mocht hierdoor niet meer uitkomen in het Nederlands voetbal.
Via een journalist kwam De Munck in contact met 1. FC Köln. Voor een (zwart) inkomen van 1500 Mark per maand en 30.000 Mark tekengeld verkaste hij per direct naar Duitsland. Bij Köln, dat getraind werd door Hennes Weisweiler, hield De Munck de latere Duitse international Fritz Herkenrath uit de basis. In Duitsland werd hij zo populair dat hij in 1954 zelfs een rol kreeg in de speelfilm "Das ideale Brautpaar".
Door de Watersnoodwedstrijd, een interland tussen in het buitenland spelende Nederlandse voetbalprofs en het Franse elftal waarvan de opbrengst naar slachtoffers van de watersnood van 1953 ging, kwam De Munck weer in de aandacht van Nederland. De start van de "wilde" profcompetitie van de NBVB bracht hem terug in het Nederlandse voetbal. Hij tekende in 1954 een contract bij Fortuna '54, waar Gied Joosten voorzitter was.
De Munck speelde later nog bij DOS, BV Veendam (waar hij bij zijn eerste wedstrijd de oudste debutant ooit uit de Betaald Voetbal-historie van de club was en bij zijn laatste wedstrijd de oudste speler ooit), SC Cambuur en Vitesse. Met DOS werd hij in 1958 kampioen van Nederland. Op 28 mei 1967 nam De Munck op 44-jarige leeftijd afscheid tijdens een vriendschappelijke match tussen Vitesse en FC Köln. De Munck was op dat moment al sinds september 1966 hoofdtrainer van Vitesse, nadat zijn voorganger Joseph Gruber ontslagen was. Hoewel hij in seizoen 1966/67 ook nog als speler onder contract stond, speelde hij zijn laatste officiële wedstrijd in augustus 1966.
Na Vitesse trainde De Munck de Belgische clubs Club Brugge en Lierse SK. Met Club Brugge won hij in 1970 de Beker van België. Van 1972 tot en met 1974 was hij opnieuw trainer van Vitesse. Hierna trainde hij verschillende amateurverenigingen.
De Munck overleed in december 2010 op 88-jarige leeftijd in zijn woonplaats Arnhem. Hij is aldaar gecremeerd in het crematorium Moscowa.[1]
Trivia
De Munck baarde opzien door voorafgaand aan de wedstrijd Sparta - DOS in 1957 een kus te geven aan filmster Jayne Mansfield.
In de zomer van 2021 verschijnt de biografie over Frans de Munck met de titel "De Zwarte Panter".
Zie ook
Bronnen, noten en/of referenties
.svg){kind=small}
