Frederik van Beieren bijgenaamd de Wijze (circa 1339 – Budweis, 4 december 1393) was van 1375 tot 1392 medehertog van Neder-Beieren en na de verdeling van dit hertogdom van 1392 tot aan zijn dood hertog van Beieren-Landshut. Hij behoorde tot het huis Wittelsbach.
Levensloop
Frederik was de tweede zoon van hertog Stefanus II van Neder-Beieren en Elisabeth van Sicilië, dochter van koning Frederik II van Sicilië.
Van 1371 tot 1372 ging hij samen met zijn oudere broer Stefanus III op kruistocht naar Pruisen. Ook ging hij op pelgrimstocht naar Jeruzalem, waar hij tot ridder in de Orde van het Heilig Graf werd geslagen. Frederik was tevens de voorziene erfopvolger van zijn oom, markgraaf Otto V van Brandenburg, totdat het markgraafschap in 1373 door keizer Karel IV werd geannexeerd. Bovendien was hij rijkslandvoogd van de stad Augsburg.
Na de dood van zijn vader werd Frederik in 1375 samen met zijn broers Stefanus III en Johan II hertog van Neder-Beieren. Ook erfden de drie broers in 1379 na de dood van hun oom Otto V het hertogdom Opper-Beieren. Frederik bestuurde Neder-Beieren met als hoofdstad Landshut, terwijl zijn twee broers in Opper-Beieren resideerden.
Tijdens de Honderdjarige Oorlog vocht Frederik aan de Franse zijde in het graafschap Vlaanderen tegen de Engelsen. Hij bezocht het hof van zijn oom Albrecht van Beieren-Straubing in Le Quesnoy en hij nam deel aan de belegering van Broekburg . Op 1 november 1383 trad hij in de militaire dienst van koning Karel VI van Frankrijk. Ook arrangeerde hij mee het huwelijk tussen Karel VI en zijn nicht Isabella, de dochter van zijn oudere broer Stefanus III.
Tijdens de oorlog tussen de Zwabische Stadsbond en de hertogen van Beieren nam Frederik in 1387 de aartsbisschop van Salzburg gevangen. Voor de vrijlating van de aartsbisschop vorderde hij het opheffen van diens verdrag met de Zwabische Stadsbond.
Op 13 november 1392 beslisten Frederik en zijn broers om hun bezittingen onderling te verdelen: Frederik behield het hertogdom Beieren-Landshut, terwijl Johan II het hertogdom Beieren-München en Stefanus III het hertogdom Beieren-Ingolstadt kreeg. Ook was Frederik lange tijd adviseur van Rooms-Duits koning Wenceslaus en werd hij beschouwd als de toekomstige opvolger van de zieke koning. Zijn plotse dood tijdens een dienstrit in 1393 verhinderde echter dat hij Rooms-Duits koning kon worden. Frederik werd bijgezet in klooster Seligenthal in Landshut.
Huwelijken en nakomelingen
Op 16 mei 1360 huwde Frederik met Anna (overleden in 1380), dochter van graaf Berthold VII van Neuffen. Uit het huwelijk werd een dochter geboren:
Op 2 september 1381 huwde hij met zijn tweede echtgenote Maddalena Visconti (1366-1404), dochter van Bernabò Visconti, heer van Milaan. Ze kregen vijf kinderen:
Voorouders
Bronnen, noten en/of referenties