Artamonova begon op twaalfjarige leeftijd met roeien, behaalde daarmee een Master of Sports-status. In deze sportdiscipline werd ze Sovjetkampioene bij de junioren. Later begon ze met het langebaanschaatsen.[1] Ze schaatste voor Dynamo in Moskou. Artamonova werd wereldkampioene in 1957, 1958 en 1962, werd in 1963 en 1964 tweede en haalde haar vierde wereldtitel in 1965. Ook werd ze vijfmaal nationaal kampioene allround en behaalde ze 26 nationale afstandszeges. Gedurende haar carrière reed Artamonova diverse wereldrecords, waaronder vier in twee dagen tijdens het NK 1962 op de Medeo schaatsbaan. Ook won ze achtmaal, tussen 1958 en 1965, de prestigieuze Kirovprijs.
Artamonova's echtgenoot Gennady kon niet omgaan met de successen van zijn vrouw, was inmiddels alcoholist geworden, en zag zijn eigen schaatscarrière tot een einde komen. Hij vermoordde zijn vrouw toen ze 29 was. Artamonova ligt begraven op de Vagan'kovskoye begraafplaats. Artamonova schreef het boek "Я учусь ходить по земле" (Ik leer lopen op de grond), dit werd na haar dood (in 1967) uitgegeven.[1]
Van 27 januari 1962 tot 5 maart 1967 was Inga Artamonova aanvoerster van de Adelskalender. Daarmee heeft zij 1863 dagen[2] aan de top van de lijst gestaan.
Hieronder staan de persoonlijke records (PR's) waarmee Inga Artamonova aan de top van de Adelskalender kwam en de PR's die zij had staan toen zij van de eerste plek verdreven werd. Tevens zijn de gegevens weergegeven van de schaatssters die voor en na haar aan de top van de lijst stonden.
