Milan Milovanović

Milan Milovanović (Servisch: Милан Миловановић) (Kruševac, 19 oktober 1876 – Belgrado, 15 augustus 1946) was een Servische impressionistische schilder en kunstleraar.

Na zijn middelbare studies begon hij te studeren bij Kiril Kutlik in Belgrado. Het jaar daarop trok hij naar München om les te volgen bij Anton Ažbe. Kort daarna trok hij naar de Kunstacademie van München, waar hij onder Karl Raupp, Ludwig von Herterich en Carl von Marr studeerde. Hij studeerde in 1902 af en vertrok naar Parijs waar hij vier jaar zou werken en verder studeren aan de Académie Colarossi en daarna aan het École nationale supérieure des beaux-arts waar hij werkte met Léon Bonnat en Luc-Olivier Merson.^[1][2]

Bij zijn terugkeer in Belgrado in 1906 organiseerde hij een kleine solo-tentoonstelling^[1]

Tussen 1907 en 1910 maakte hij in opdracht van de overheid een studiereis naar de orthodoxe kloosters van Servië, Macedonië en Oros Athos. Onderweg schilderde hij de landschappen die hij doortrok. Hij schilderde ook een aantal historische werken. Tijdens de Eerste Wereldoorlog zat hij bij het Servische leger, waar hij schilderijen maakte van soldaten en officieren.^[1]

Herstellend van een zware ziekte werd hij in 1917 naar Capri gebracht en schilderde daar beelden van de omgeving.^[1]

Na 1920 werkte hij nog uitsluitend als docent aan de kunstschool van Belgrado en schilderde geen nieuwe werken meer.^[1]

Milan Milovanović was gehuwd met Olga Mišić (1886–1977), de dochter van maarschalk Živojin Mišić.

• 
  1907, Stenen brug, Skopje
• 
  1907, De kust van Hilandar
• 
  1917, De blauwe deur
• 
  1917, Terras in het zonlicht
• 
  1920, Het rode terras
• 
  1920, Kapel in het Savine-klooster

Zie de categorie Milan Milovanović van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.