| Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten
|
|
| Geschiedenis
|
| Opgericht
|
17 augustus 1939
|
| Structuur
|
| Werkgebied
|
Oude Nabije Oosten en Egypte
|
| Plaats
|
Leiden
|
| Hoofdkantoor
|
Witte Singel 25, Leiden
|
| Doel
|
Ondersteunen en uitvoeren van wetenschappelijk onderzoek naar de culturen van het (oude) Nabije Oosten.
|
| Media
|
| Website
|
http://www.nino-leiden.nl/
|
Het Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten (afgekort: NINO) is een instituut voor de wetenschappelijke bestudering van het oude Nabije Oosten (Mesopotamië en Anatolië) en Egypte. Het is een zelfstandige stichting, opgericht in 1939. Het NINO is gevestigd in Leiden, op het universiteitsterrein aan de Witte Singel. Eind 2017 tekende het instituut een nieuwe overeenkomst met de Universiteit Leiden en het Rijksmuseum van Oudheden voor een nog nauwere samenwerking.
In juli 2024 verhuist het NINO naar het Herta Mohr-gebouw.[1]
Bibliotheek
De instituutsbibliotheek met wetenschappelijke boeken en tijdschriften op het gebied van assyriologie, egyptologie, archeologie van het Nabije Oosten en aanverwante vakgebieden, telt zo'n 50.000 titels. Vanaf 1 januari 2018 wordt de NINO-bibliotheek beheerd door de Universitaire Bibliotheken Leiden.[2]
Eigen publicaties en onderzoek
Het NINO geeft de tijdschriften Bibliotheca Orientalis en Anatolica uit. De belangrijkste series zijn PIHANS (Publications de l’ Institut Historique et Archeologique Néerlandais de Stanboul), Egyptologische Uitgaven en Achaemenid History. De Annual Egyptological Bibliography werd door het NINO decennialang verzorgd totdat de universiteit van Oxford dit overnam en als de Online Egyptological Bibliography digitaal voortzette. Daarnaast deed het instituut archeologisch onderzoek in onder andere Turkije, Syrië en Irak (survey en opgravingen in de Rania-vlakte, o.a. te Tell Shemshara).
Collecties
De bekendste collectie van het NINO is de De Liagre Böhl-collectie. Deze bevat ook de grootste verzameling kleitabletten met spijkerschriftteksten in Nederland. Daarnaast bezit het instituut naast een eigen uitgebreid instituutsarchief enkele archieven en fotografische collecties. In aanloop naar de verhuizing van het NINO naar het Herta Mohr-gebouw in juli 2024 is de Liagre Böhl-collectie overgebracht naar de Bijzondere Collecties van de Universitaire Bibliotheken Leiden (UBL) na jarenlange voorbereiding door restaurator Carmen Gütschow.[3] Ook het Rijksmuseum van Oudheden beheert een aantal archeologische objecten uit de NINO-collecties en heeft er een aantal in langdurig bruikleen ter expositie.
Dochterinstituut in Turkije
Sinds 1958 heeft het NINO een dochterinstituut in Istanboel, het Nederlands Instituut in Turkije (NIT; voorheen Nederlands-Historisch-Archeologisch Instituut, NHAI).
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
,_Princess_of_Zanzibar.jpg)