Het onverhard van Argentinië zorgde net als een jaar eerder voor de nodige verrassingen, al speelde regerend winnaar Hayden Paddon dit keer geen hoofdrol, nadat hij door een ongelukkige rol op de eerste echte proef meteen veel tijd verloor en kansloos was om opnieuw te zegevieren op El Condor. De andere pechvogels waren opnieuw de Citroën's: Kris Meeke lag in tweede positie toen hij niet helemaal door eigen schuld verongelukte, terwijl Craig Breen op precies hetzelfde punt zijn auto eveneens ongelukkig beschadigde en mechanische pech opliep. Beide keerden nog terug onder Rally 2, echter zonder resultaat; Meeke die zelfs nog een tweede rol zou maken met zijn C3 WRC. De verrassing kwam dit keer van Elfyn Evans die, geholpen door een competitief bandenschoeisel van DMACK, de openingsetappe compleet domineerde en een voorsprong uitbouwde van ruim een minuut. Daarachter was het een nauw gevecht tussen Thierry Neuville, Ott Tänak en een terugkerende Mads Østberg, terwijl Sébastien Ogier het ritme gedurende de rally niet wist te vinden en niet verder kwam dan een vierde plaats. Østberg werd nog getroffen door technische problemen en viel terug, terwijl Ott Tänak zich genoegen moest doen met plaats drie. Vooraan verloor Evans tegen het einde van de voorlaatste etappe door uiteenlopende oorzaken grond op Neuville, die met rassenschrede het verschil voor ingang van de laatste proef verkleinde tot 0,6 seconde. Een minuscule fout van Evans op die slotproef kostte hem zijn mogelijke debuutoverwinning in het WK; Neuville pakte prijs door met slechts 0,7 seconde voorsprong zijn tweede opeenvolgende zege op naam te schrijven en hij daarmee de eerste dubbeloverwinning van het seizoen als feit beklonk.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
