Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

Speler-trainer

Een speler-trainer of speler-coach is een sporter die zelf meespeelt in het door hem gecoachte team. De dubbelrol komt voor in meerdere sporten, waaronder het voetbal, basketbal, American football en honkbal.

Voetbal

Kenny Dalglish is een van de meest succesvolle speler-trainers uit de voetbalhistorie.

De voetbalhistorie kent enkele succesvolle speler-trainers. In de jaren 50 won Adolfo Pedernera met zijn club Millonarios drie opeenvolgende landstitels en de Colombiaanse beker. Zijn landgenoot José Manuel Moreno won met Independiente Medellín twee jaar later ook de Colombiaanse landstitel. Destijds werd de speler-trainer gezien als een manier voor clubs om twee functies te vervullen voor de prijs van een. Clubbestuurders zagen graag dat ervaren voetballers tegen het einde van hun carrière een coachende rol op zich wilden nemen. In die periode waren er nog geen trainerskwalificaties nodig, zodat spelers zonder aangetoonde bekwaamheid in een trainersfunctie konden stappen.

Grotere clubs hadden de neiging de dubbelrol te vermijden, maar dit veranderde toen Liverpool in 1985 Kenny Dalglish aanstelde. In zijn eerste seizoen behaalde het team de dubbel door zowel het landskampioenschap als de FA Cup te winnen. Dalglish scoorde zelf het winnende doelpunt op de laatste speeldag tegen Chelsea (0–1) waarmee de titel werd veiliggesteld. Toch viel het hem niet gemakkelijk om beide rollen te combineren en vertrouwde hij zwaar op zijn staf. Oud-trainer Bob Paisley werd teruggehaald als adviseur van Dalglish, terwijl Ronnie Moran, Roy Evans en Tom Saunders eveneens aanwezig waren voor de begeleiding en coaching van spelers. Dalglish won nog twee landstitels en een FA Cup voordat hij in 1990 besloot te stoppen met spelen.

Na de dubbelrol van Dalglish nam het aantal speler-trainers in Engeland toe, bij zowel grote als kleine clubs. Trevor Francis werd in 1991 speler-coach bij Sheffield Wednesday, terwijl Peter Reid drie jaar bij Manchester City doorbracht en daarin twee keer een vijfde plaats behaalde. Vervolgens had Chelsea in zes jaar tijd drie opeenvolgende speler-trainers, waarbij Glenn Hoddle, Ruud Gullit en Gianluca Vialli allemaal succes hadden. In Schotland werd Graeme Souness de eerste speler-trainer uit de historie van Rangers. Hij wist drie opeenvolgende landstitels en drie League Cups te winnen.[1]

Eind jaren 90 nam de populariteit van de rol speler-trainer af. Een verklaring die hiervoor werd gegeven is de toegenomen werklast van de moderne voetbaltrainer. Velen houden zich bezig met het toezicht op trainings- en fitnesssessies, spelerscontracten, transfers en spelersmakelaars, het bekijken van tegenstanders, scouten van talent, en het omgaan met de eisen van de 24-uurs media. Er ligt meer druk om goede resultaten terwijl er minder baanzekerheid bestaat. Dit alles maakt het complexer om in beide rollen optimaal te presteren. Een van de meest succesvolle speler-trainers in Engeland na 2000 was Dennis Wise. Hij leidde zijn club Millwall in 2004 voor de eerste maal in de historie naar de FA Cup-finale.[2] Millwall was de eerste club in twaalf jaar die van buiten de Premier League wist door te dringen tot de finale.

Lijst met speler-trainers in het voetbal

Speler-coach Team Periode
Vlag van Oostenrijk Karl Rappan Vlag van Zwitserland Serfette 1931–1935
Vlag van Italië Ercole Carzino Vlag van Italië Sampierdarenese 1931–1933
Vlag van Duitsland Hennes Weisweiler Vlag van Duitsland 1. FC Köln 1949–1952
Vlag van Argentinië Adolfo Pedernera Vlag van Colombia Millonarios 1951–1954
Vlag van Duitsland Erwin Helmchen Vlag van Duitsland VfB Lübeck 1950
Vlag van Frankrijk Albert Batteux Vlag van Frankrijk Stade de Reims 1950
Vlag van Duitsland Helmut Schön Vlag van Duitsland Hertha BSC 1950–1951
Vlag van Argentinië José Manuel Moreno Vlag van Colombia Independiente Medellín 1957
1960–1961
Vlag van Engeland Ken Armstrong Vlag van Nieuw-Zeeland Nieuw-Zeeland 1958–1962
Vlag van Duitsland Helmut Benthaus Vlag van Zwitserland FC Basel 1965–1971
Vlag van Japan Kunishige Kamamoto Vlag van Japan Yanmar Diesel 1978–1984
Vlag van Nederland Johan Boskamp Vlag van België RWDM 1981
Vlag van Duitsland Wolfgang Frank Vlag van Zwitserland FC Glarus 1984–1988
Vlag van Schotland Graeme Souness Vlag van Schotland Rangers 1986–1991
Vlag van Schotland Kenny Dalglish Vlag van Engeland Liverpool 1986–1991
Vlag van Duitsland Uwe Reinders Vlag van Duitsland Eintracht Braunschweig 1987–1989
Vlag van Engeland Trevor Francis Vlag van Engeland Queens Park Rangers
Vlag van Engeland Sheffield Wednesday
1988–1989
1991–1995
Vlag van Engeland Peter Reid Vlag van Engeland Manchester City 1990–1993
Vlag van Engeland Glenn Hoddle Vlag van Engeland Swindon Town
Vlag van Engeland Chelsea
1991–1993
1993–1995
Vlag van Engeland Alan Curbishley Vlag van Engeland Charlton Athletic 1991–1996
Vlag van Duitsland Joachim Löw Vlag van Zwitserland FC Frauenfeld 1994–1995
Vlag van Engeland Bryan Robson Vlag van Engeland Middlesbrough 1994–1997
Vlag van Oekraïne Oleksandr Zavarov Vlag van Frankrijk Saint-Dizier 1995–1998
Vlag van Nederland Ruud Gullit Vlag van Engeland Chelsea 1996–1998
Vlag van Argentinië Sergio Batista Vlag van Argentinië All Boys 1997
Vlag van Schotland Davie Irons Vlag van Schotland Annan Athletic 1997–2002
Vlag van Italië Attilio Lombardo Vlag van Engeland Crystal Palace 1998
Vlag van Italië Gianluca Vialli Vlag van Engeland Chelsea 1998–2000
Vlag van Nieuw-Zeeland Wynton Rufer Vlag van Nieuw-Zeeland Football Kingz 1999–2002
Vlag van Engeland John Barnes Vlag van Schotland Celtic 1999–2000
Vlag van Duitsland Karl-Heinz Riedle Vlag van Engeland Fulham 2000
Vlag van Liberia George Weah Vlag van Liberia Liberia 2000–2002
Vlag van Engeland Dennis Wise Vlag van Engeland Millwall 2003–2005
Vlag van Engeland Paul Merson Vlag van Engeland Walsall 2004–2006
Vlag van Duitsland Marco Kurz Vlag van Duitsland SC Pfullendorf 2005
Vlag van Oekraïne Igor Dobrovolskiy Vlag van Moldavië Tiligul-Tiras Tiraspol 2005–2006
Vlag van Roemenië Dorinel Munteanu Vlag van Roemenië CFR Cluj 2005–2006
Vlag van Engeland Paul Ince Vlag van Engeland Macclesfield Town 2006–2007
Vlag van Brazilië Romário Vlag van Brazilië Vasco da Gama 2007
Vlag van Trinidad en Tobago Russell Latapy Vlag van Schotland Falkirk 2007–2009
Vlag van Argentinië Sergio Ibarra Vlag van Peru Cienciano
Vlag van Peru Sport Huancayo
2010
2013
Vlag van Engeland Neil Emblen Vlag van Nieuw-Zeeland Waitakere United 2010–2012
Vlag van Cookeilanden Tony Jamieson Vlag van Cookeilanden Tupapa Maraerenga 2011–2012
Vlag van Ierland Brian Shelley Vlag van Nieuw-Zeeland Ballarat Red Devils
Vlag van Nieuw-Zeeland Waitakere United
2011–2012
2013–2015
Vlag van Oekraïne Serhij Serebrennikov Vlag van België KSV Roeselare 2011–2014
Vlag van Nederland Edgar Davids Vlag van Engeland Barnet 2012–2013
Vlag van Brazilië Roberto Carlos Vlag van Rusland Anzji
Vlag van India Delhi Dynamos
2012
2015
Vlag van Wales Ryan Giggs Vlag van Engeland Manchester United 2014
Vlag van Engeland Garry Monk Vlag van Wales Swansea City 2014
Vlag van Engeland Teddy Sheringham Vlag van Engeland Stevenage 2015
Vlag van Kameroen Samuel Eto'o Vlag van Turkije Antalyaspor 2015–2016
Vlag van België Jamaïque Vandamme Vlag van België KVV Coxyde
Vlag van België VW Hamme
2016–2017
2017–2018
Vlag van België Vincent Kompany Vlag van België RSC Anderlecht 2019
Vlag van Engeland Wayne Rooney Vlag van Engeland Derby County 2020–2021
Kembali kehalaman sebelumnya