De stelling werd in 1966 bewezen door ChinesewiskundigeChen Jingrun.[1] In 1973 kwam hij met verdere details over het bewijs.[2] Zijn oorspronkelijk bewijs werd door P.M. Ross vereenvoudigd.[3] De stelling van Chen is een grote stap in de richting van een bewijs voor het vermoeden van Goldbach en een opmerkelijk resultaat van de zeefmethoden.
De stelling van Chen is een versterking van een eerder resultaat van Alfréd Rényi, die in 1947 had aangetoond dat er een eindige K bestaat zodat elk even getal kan worden geschreven als de som van een priemgetal en het product van maximaal K priemgetallen.
Verdere ontwikkelingen
In 1973 publiceerde Chen een artikel waarin hij twee verdere resultaten beschreef met bijna identieke bewijzen.[2] Zijn stelling I over het vermoeden van Goldbach werd hierboven al vermeld. Zijn stelling II is een resultaat over vermoedens over het voorkomen van priemtweelingen. Het beweert dat als een positief even geheel getal is, er oneindig veel priemgetallen zijn, zodanig dat ofwel een priemgetal ofwel het product van twee priemgetallen is.
Er bestaat een natuurlijk getal zodanig dat elk even geheel getal groter dan de som is van een priemgetal kleiner dan of gelijk aan en een geheel getal dat uit ten hoogste twee priemfactoren bestaat.
Referenties
Voetnoten
↑Chen, J.R. (1966). On the representation of a large even integer as the sum of a prime and the product of at most two primes. Kexue Tongbao11 (9): 385–386.
↑ abChen, J.R. (1973). On the representation of a larger even integer as the sum of a prime and the product of at most two primes. Sci. Sinica16: 157–176.
↑Ross, P.M. (1975). On Chen's theorem that each large even number has the form (p1+p2) or (p1+p2p3). J. London Math. Soc. (2)10,4: 500–506 issue=4.
Melvyn B. Nathanson, Additive Number Theory: the Classical Bases, vol. 164, Graduate Texts in Mathematics, Springer-Verlag, 1996, ISBN 0-387-94656-X, hoofdstuk 10