Stemloze labiodentale plosief

De stemloze labiodentale plosief is een medeklinker die in het Internationaal Fonetisch Alfabet en X-SAMPA aangeduid wordt met [p̪]. Een ander symbool dat niet wordt erkend door de IPA maar wel vaak wordt gezien, met name in Bantoetalen, is het qp monogram ȹ.

De stemloze labiodentale plosief is in geen enkele taal fonematisch, maar komt wel allofoon voor. Een van de mogelijke redenen dat deze klank zo zeldzaam is, is dat een persoon met ongelijke boventanden of een spleet tussen de boventanden niet in staat is de luchtstroom uit de mond geheel te blokkeren, en zo een frictatieve [f] produceert in plaats van een plosieve [p̪].

Een voorbeeld is de π in het Griekse woord σάπφειρος, dat saffier betekent.

• De manier van articulatie is plosief, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom in het spraakkanaal te belemmeren.
• Het articulatiepunt is labiodentaal, wat inhoudt dat de onderlip en de voortanden worden gebruikt.
• De articulatie is stemloos, wat betekent dat de klank wordt geproduceerd zonder trillingen van de stembanden.
• Het is een orale medeklinker, wat inhoudt dat lucht door de mond kan ontsnappen.
• Het is een centrale medeklinker, wat inhoudt dat de klank wordt geproduceerd door de luchtstroom over het midden van de tong te laten stromen in plaats van langs de zijkanten.