Willibald werd geboren als zoon van Richard van Wessex, koning van de Angelsaksen en broer van Bonifatius. Als pelgrim reisde hij naar Rome en naar Palestina en verbleef vervolgens gedurende tien jaren in de Abdij van Monte Cassino, onder het bestuur van abt Petronax. Op verzoek van de paus vertrok hij naar het Noorden om zijn bloedverwant, Bonifatius, bij diens arbeid terzijde te staan. In 744 werd hij door Bonifatius tot bisschop gewijd. Hij stierf te Eichstätt in 786.
